Τον συναντώ ένα απόγευµα Δευτέρας στο παγωµένο ποδηλατοδρόµιο του ΟΑΚΑ. Ο Χρήστος Βολικάκης έχει µόλις επιστρέψει από τον Χονγκ Κονγκ. Πλέον κατέχει τον τίτλο του Κυπελλούχου Κόσµου στο σύνθετο αγώνισµα του Omnium (αποτελείται από τέσσερις διαφορετικές «δοκιµασίες»), καθώς στην ασιατική µεγαλούπολη ολοκληρώθηκε ο 6ος και τελευταίος αγώνας του Παγκόσµιου Κυπέλλου Ποδηλασίας. Χαµογελά πλατιά. Παράλληλα ατενίζει τον κόσµο από την πρώτη θέση της Παγκόσµιας Κατάταξης στην Ποδηλασία Πίστας. «Θυµάµαι χαρακτηριστικά σε ένα βιβλίο αθλητιατρικής του πατέρας µου (σ.σ.: ο πατέρας του, Κώστας Βολικάκης, υπήρξε επίσης πρωταθλητής ποδηλασίας και προπονητής της εθνικής οµάδας) είχα γράψει «Χρήστος Βολικάκης, παγκόσµιος πρωταθλητής». Νιώθω πλέον πλήρης µε ό,τι έχω κατακτήσει. Από το βιογραφικό µου λείπει µόνο ένα ολυµπιακό µετάλλιο. Και αυτός είναι πλέον ο στόχος».
Αναµφισβήτητα η χρονιά 2018-2019 είναι δική του. Λίγες ηµέρες πριν από το Χονγκ Κονγκ, στη Νέα Ζηλανδία, είχε κατακτήσει χρυσό µετάλλιο στο αγώνισµα του Scratch, ενώ κατετάγη τέταρτος στο αγώνισµα του Omnium. «Είχα βάλει υψηλούς στόχους από τον περασµένο Οκτώβριο» εξοµολογείται. «Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθληµα του Αυγούστου στάθηκα άτυχος. Ηρθα πέµπτος στο αγώνισµα του Scratch γιατί είχαµε περάσει µια µεγάλη περιπέτεια όταν χάθηκαν οι αποσκευές µας. Φθάσαµε στο στάδιο χωρίς ποδήλατα, χωρίς ρούχα, χωρίς εξοπλισµό. Πάλι καλά. Στα παγκόσµια πρωταθλήµατα ξεκίνησα δυνατά. Στον 6ο και τελευταίο αγώνα στο Χονγκ Κονγκ είχα άγχος. Ηξερα ότι κρινόταν ο τίτλος. Οταν λόγω οικονοµικών δυσκολιών τρέµεις µην πάθει κάτι το ποδήλατό σου, ενώ οι ξένες οµάδες έχουν 10 ποδήλατα ρεζέρβα, τα πράγµατα είναι πιο δύσκολα».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
