Eνα μικρό καταπράσινο νησάκι με αμμουδερές παραλίες, με νερά γαλαζοπράσινα, με έναν ουρανό γεμάτο χιλιάδες αστέρια κάθε βράδυ, με μία Ανατολή γεμάτη εξωπραγματικά χρώματα κάθε πρωί, και αυτό είναι όλο, στριμωγμένο σε μερικές χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα. Δεν είναι λίγο! Μακριά από τα πλήθη, μακριά από κάθε θόρυβο και κάθε άγχος, απομονωμένο και περιστοιχισμένο από ανέγγιχτους κοραλλιογενείς υφάλους, οι οποίοι λειτουργούν ως τείχη που το προστατεύουν από τον έξω κόσμο, το νησάκι Κούσου είναι ένας από τους κρυφούς παραδείσους της Θάλασσας της Αλμαχέρα και της Θάλασσας των Μολούκων στην Ινδονησία. Βρισκόμαστε (για να προσδιορίσουμε, όσο γίνεται, μια πολύ μεγάλη περιοχή) κάπου ανάμεσα στην Παπούα, το Σουλαουέζι (νήσοι Σούνδες) και τη νήσο Βόρνεο. Εκεί, σε μέρη τόσο μακρινά για εμάς που… μοιάζουν να μην υπάρχουν (σήμερα θα χρησιμοποιήσουμε, εξάλλου, πολλά παράξενα και άγνωστα στους περισσότερους ονόματα), δεκάδες μικρά και μεγαλύτερα νησιά προβάλλουν ως ιδανικοί τουριστικοί προορισμοί για λίγους. Για εκείνους που τολμούν (αλλά και μπορούν) να κάνουν το πολύ μακρινό και πολύ ακριβό ταξίδι ως τις εσχατιές της Νοτιοανατολικής Ασίας. Η αποστομωτική ομορφιά του φυσικού περιβάλλοντος των Νησιών των Μπαχαρικών, όπως αποκαλούσαν τα παλαιότερα χρόνια τις νήσους Μολούκες (γιατί αυτές είναι ο σημερινός προορισμός μας), θα τους αποζημιώσει για τις πολλές ώρες πτήσης!
Απομόνωση στο Kusu Island Resort
Υπάρχουν πολλά μεγαλύτερα νησιά από το Κούσου στην περιοχή, αν όμως εμείς επιλέξαμε να ξεκινήσουμε από αυτό, από μια κουκκίδα μέσα στο βαθύ μπλε της Θάλασσας των Μολούκων, είναι επειδή στο εν λόγω νησάκι λειτουργεί ένα από τα ομορφότερα θέρετρα της Ινδονησίας, το Kusu Island Resort. Βρισκόμαστε (σε μία ακόμα προσπάθεια να μας τοποθετήσουμε στον χάρτη) σε ένα μικροσκοπικό κομμάτι γης που βρίσκεται ανάμεσα σε δύο πολύ μεγαλύτερα νησιά, την Αλμαχέρα (τη μεγαλύτερη από τις Μολούκες) και το Μπακάν. Πώς φτάνουμε ως εκεί; Με πτήση από την Τζακάρτα ή από το Μακάσαρ (τη μεγαλύτερη πόλη της νήσου Σουλαουέζι). To αεροπλάνο θα προσγειωθεί στο Oesman Sadik Airport (της νήσου Μπακάν) και από εκεί, από το κοντινό λιμάνι Μπαμπάνγκ, ο επισκέπτης θα προσεγγίσει το ξενοδοχείο με πλοίο (η διαδρομή διαρκεί σχεδόν μία ώρα). Το Κούσου βρίσκεται στην καρδιά του Coral Triangle, της προστατευόμενης θαλάσσιας περιοχής που φιλοξενεί περισσότερα από 600 είδη κοραλλιών και από 3.000 είδη ψαριών. Αν ασχολείστε με τις καταδύσεις, έχετε έρθει στο κατάλληλο μέρος. Αλλά και αν απλώς θέλετε να ξεφύγετε για λίγο από τις εντάσεις της καθημερινότητάς σας, και πάλι έχετε έρθει στο κατάλληλο μέρος. Η διαμονή για επτά νύχτες στις μικρές βίλες που έχουν χτιστεί μέσα στο δάσος και μπροστά στη θάλασσα (όπου αναπτύσσονται μαγκρόβια δάση), με πλήρη διατροφή μπορεί και να ξεκινά (ανάλογα με την περίοδο) από τα 2.400 ευρώ για τα δύο άτομα. Ολα τα καταλύματα είναι κατασκευασμένα από ξύλο (μπαλινέζικη αρχιτεκτονική) και επιπλωμένα με έπιπλα φτιαγμένα από βιώσιμα υλικά. Στον φιλοξενούμενο δίνεται η δυνατότητα για περιπάτους στη ζούγκλα, που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του νησιού, για παρατήρηση πτηνών, για καταδύσεις με αναπνευστήρα, για ελεύθερη κατάδυση στους κοραλλιογενείς υφάλους, για εκδρομές με καγιάκ κ.λπ. Αν πάλι όλα αυτά ακούγονται πολύ περιπετειώδη, μπορείτε απλώς να απολαύσετε με τη συνοδό ή με τον συνοδό σας χαλαρωτικά μασάζ και θεραπείες ευεξίας στη βεράντα της βίλας σας ή ένα κοκτέιλ την ώρα του ηλιοβασιλέματος, πρωταγωνιστές και εσείς, για λίγο, σε μια ρομαντική σκηνή α λα «Δυναστεία» (την τηλεοπτική) ή α λα Βίπερ Νόρα.
Μια απίστευτη ανταλλαγή!
Τα νησιά Μολούκες όπου, όπως είπαμε, ανήκει και το μικροσκοπικό Κούσου, ήταν γνωστά στους Ευρωπαίους από πολύ παλιά λόγω των μπαχαρικών τους – από εκεί και η δεύτερη ονομασία τους ως Νησιά των Μπαχαρικών. Στην πραγματικότητα το εμπόριο μπαχαρικών (κυρίως γαρίφαλου και μοσχοκάρυδου) από εκεί προς τον υπόλοιπο γνωστό κόσμο διεξάγεται εδώ και τρεις χιλιετίες, από τότε που κατασκευάστηκαν πλεούμενα τα οποία μπορούσαν να κάνουν μεγάλα ταξίδια. Από τον 15ο αιώνα τις δοσοληψίες με τον έξω κόσμο ήλεγχαν κυρίως οι Πορτογάλοι, οι οποίοι έφεραν στα νησιά και τον χριστιανισμό. Οι Ισπανοί, οι Ολλανδοί και οι Βρετανοί δραστηριοποιήθηκαν κατά διαστήματα στην περιοχή, με πολλές εντάσεις μεταξύ τους αλλά και με τους τοπικούς πληθυσμούς – βλέπε πόλεμοι των μπαχαρικών. Mάλιστα, στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν το μονοπώλιο του μοσχοκάρυδου που τότε εθεωρείτο πολύτιμο όχι μόνο ως μπαχαρικό αλλά και ως φάρμακο, οι Ολλανδοί προχώρησαν σε μια ιστορική ανταλλαγή: Παραχώρησαν στους Βρετανούς το νησί Μανχάταν (ναι, το σημερινό Μανχάταν της Νέας Υόρκης), που τότε λεγόταν Νέο Αμστερνταμ, και κράτησαν για τους ίδιους το μικρό νησί Ραν του συμπλέγματος των Μολούκων, στο οποίο υπήρχαν πλούσιες φυτείες μπαχαρικών. Aλλες οι ανάγκες και οι προτεραιότητες κάθε εποχής…
Τα χρόνια πέρασαν, το εμπόριο των μπαχαρικών ατόνησε έπειτα και από πολλές φυσικές καταστροφές που εξαφάνισαν τις φυτείες. Το 1950 ιδρύθηκε η Δημοκρατία των Νότιων Μολούκων, μια δημοκρατία προβληματική και ευαίσθητη που χτίστηκε μέσα από πολλές εξεγέρσεις, διαμαρτυρίες και ταραχές. Το 1999 η εκτεταμένη νησιωτική περιοχή με τα περισσότερα από 1.000 νησιά χωρίστηκε σε δύο επαρχίες, στις Μολούκες, με πρωτεύουσα την Αμπον, οι οποίες κατοικούνται κυρίως από χριστιανούς, και στις Βόρειες Μολούκες, με πρωτεύουσα την Τερνάτε, απέναντι από τις ακτές της νήσου Αλμαχέρα (και στη συνέχεια τη Σοφίφι πάνω στη νήσο Αλμαχέρα), οι οποίες κατοικούνται κυρίως από μουσουλμάνους. Η θρησκευτική διαμάχη που έληξε το 2003 άφησε πίσω της χιλιάδες θύματα και προκάλεσε κύματα εσωτερικής μετανάστευσης.
Φυσικά και ιστορικά αξιοθέατα
Εκτός από την Αλμαχέρα, άλλα μεγάλα και σημαντικά νησιά του συγκροτήματος είναι η Σεράμ – καλυμμένη στο μεγαλύτερο ποσοστό της από πυκνό τροπικό δάσος και με την υψηλότερη κορυφή της (υψηλότερη σε όλες τις Μολούκες) να φτάνει τα 3.027 μέτρα -, η Μπούρου, η Aμπον, η Τερνάτε, η συστάδα των (95 περίπου) νήσων Αρου, τα νησιά Κάι και τα νησιά Λουτσιπάρα. Πολλά είναι, είπαμε, τα πρωτάκουστα, παράξενα, εξωτικά τοπωνύμια στο σημερινό ταξίδι μας και πολλά ακόμα εκείνα που περιμένουν τον επισκέπτη του αρχιπελάγους των Μολούκων να τα ανακαλύψει. Η εκτεταμένη και απομονωμένη περιοχή με τους κοραλλιογενείς υφάλους, τα δάση της βροχής, τη μαγκρόβια βλάστηση και τα ηφαίστεια έχει άπειρες φυσικές ομορφιές αλλά και ιδιαίτερα ιστορικά αξιοθέατα, από την Aμπον με τα απομεινάρια της ολλανδικής κυριαρχίας (ανάμεσά τους το κάστρο Benteng Victoria του 16ου αιώνα) ως το Εθνικό Πάρκο Manusela στο κέντρο της Σεράμ (όπου ζουν 2.000 είδη πεταλούδων) και από το εντυπωσιακό στρατοηφαίστειο Γκαμαλάμα, το οποίο περιλαμβάνει ολόκληρο το νησί Τερνάτε, μέχρι το φημισμένο για τα αγγεία που φτιάχνουν οι κάτοικοί του και για το οχυρό Benteng Duurstede νησί Σαπαρούα. Δύσκολη η πρόσβαση στις νήσους Μολούκες, κάθε ταξίδι όμως σε μέρη όπως αυτά δεν παύει να είναι η είσοδος σε έναν κόσμο άγνωστο για τους περισσότερους από εμάς, γι’ αυτό και ιδιαιτέρως γοητευτικό. Εν προκειμένω, σε έναν κόσμο ποτισμένο με τη μυρωδιά των μπαχαρικών, του μοσχοκάρυδου και του γαρίφαλου, και ντυμένο με τα πιο ζωηρά και έντονα χρώματα της τροπικής φύσης και του υποβρύχιου βασιλείου των κοραλλιών. Ομορφιά παντού, μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι!
