Η Σκιάθος, η φημισμένη. Η Σκιάθος, η αρχόντισσα των Σποράδων. Και την ίδια στιγμή η Σκιάθος η μυστηριακή, η πατρίδα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Ο τόπος που ενέπνευσε τον κοσμοκαλόγερο των ελληνικών γραμμάτων. «Εγεννήθην εν Σκιάθω, τη 4η Μαρτίου 1851» γράφει σε ένα σύντομο αυτοβιογραφικό σημείωμα. Και αυτό το νησί ύμνησε. Τη φυσική του ομορφιά, τις ρεματιές, τις χαράδρες, τα υψώματα, αλλά και τα αμέτρητα λιμανάκια, τους κόρφους και τους κάβους, τους γκρεμούς, τις σπηλιές, τα νησάκια και τις αμμουδιές. Χρίζοντας πρωταγωνιστές των διηγημάτων του τους χαρακτήρες της. «Κι εδώ συλλογιέται κανείς, πώς αυτά τα εξήντα περίπου τετραγωνικά χιλιόμετρα με τις τρεις χιλιάδες ψυχές έφθασαν ν’ αποκτήσουν τη σημασία ολόκληρης ηπείρου» γράφει χαρακτηριστικά ο Οδυσσέας Ελύτης για τη Σκιάθο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη.
Εκεί ακόμη σώζεται το σπίτι του, σήμερα μουσείο. Το είχε επισκεφθεί το καλοκαίρι του 1930 ο Γιώργος Σεφέρης. «Η γριά αδελφή του έκλαιγε καθώς μας μιλούσε γι’ αυτόν. Λιγνή, ψηλή, μελαχρινή, βυζαντινή ράτσα» γράφει στις «Μέρες Α’ 1925-1931» (εκδ. Ικαρος). «Το σπιτάκι καθαρό και ασπρισμένο, μία μεγαλωμένη φωτογραφία του Παπαδιαμάντη κρεμασμένη στον τοίχο στην κάμαρα όπου πέθανε· από το παράθυρο ως το μικρό σκιαθίτικο τζάκι, ένα στρώμα κατάχαμα σκεπασμένο μ’ ένα κιλίμι. Εκεί πάνω ξεψύχησε, αφού ζήτησε να τον σηκώσουν και να τον καθίσουν κοντά στη φωτιά. Το μόνο βιβλίο που είδα πάνω στο μικρό τραπέζι, μία φτηνή αγγλική έκδοση (Οmnibus) του Σαίξπηρ».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
