«The New York Times», «The New Yorker», «The Wall Street Journal», «Architectural Digest» Harrods, Shiseido, Dior, Bvlgari, Emporio Armani, και αμέτρητα άλλα διεθνώς αναγνωρίσιμα ονόματα συγκαταλέγονται στις περίβλεπτες συνεργασίες που έχει στο ενεργητικό του ο Σπύρος Χάλαρης. Ο πολυβραβευμένος εικονογράφος, ο οποίος μεγάλωσε στην Ελλάδα, σπούδασε στο Λονδίνο και τα τελευταία δέκα χρόνια ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, κατόρθωσε μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, αμέσως μετά τις σπουδές του, να δημιουργήσει μια σημαντική διεθνή καριέρα στον χώρο της μόδας, του marketing και των media.

Το τελευταίο του project τον «φέρνει» πίσω στην Ελλάδα χάρη σε ένα μοναδικό, χριστουγεννιάτικο concept, το «Share unique moments» των πολυκαταστημάτων attica. Σε αυτό περιλαμβάνονται τέσσερις ευχετήριες κάρτες που σχεδίασε ειδικά για τους πελάτες, με στόχο να συνοδεύσουν τα δώρα για τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Είναι και οι τέσσερις σχεδιασμένες στο χέρι και, όπως μας λέει ο ταλαντούχος δημιουργός, αφήνουν τον παραλήπτη να χρησιμοποιήσει τη φαντασία του για να τους δώσει το νόημα που ο ίδιος επιθυμεί.

Ταπετσαρία τοίχου του illustrator Σπύρου Χάλαρη.

Κύριε Χάλαρη, αν και αρκετά νέος, έχετε µια αξιοθαύµαστη πορεία στον χώρο του illustration. Θέλετε να µας πείτε πώς ξεκινήσατε;

«Με ενδιέφερε πάντοτε το illustration, οπότε επέλεξα να σπουδάσω το αντικείμενο. Εκείνη την περίοδο από τα πιο σημαντικά ιδρύματα για αυτές τις σπουδές ήταν το Camberwell College του University of the Arts στο Λονδίνο. Ασχολήθηκα με το fashion illustration και το τελευταίο έτος ιδιαιτέρως με τα prints και τα υφάσματα. Εκανα την πρακτική μου στον Alexander McQueen. Αφιερώθηκα όμως περισσότερο στην εικονογράφηση, αρχικά με κάποιους πελάτες, και αυτό μετατράπηκε σε πλήρη απασχόληση. Ενας λόγος που επέλεξα το αντικείμενο είναι γιατί έχει πάρα πολλές εφαρμογές, σε διάφορους τομείς, οπότε σου δίνει ευελιξία ως προς τους πελάτες που μπορείς να έχεις. Η Νέα Υόρκη προέκυψε αφού είχα δουλέψει με τα Harrods και το Fashion Week του Λονδίνου για μια συνεργασία με το Mayfair Hotel. Είχα πάει στην πόλη για διακοπές και κατά τη διάρκεια κάποιων πρώτων επαφών που είχα γνώρισα τη μετέπειτα agent μου. Ξεκινήσαμε μια συνεργασία που πλέον μετρά μία δεκαετία».

Αρα είχατε σκεφτεί να µετακοµίσετε στη Νέα Υόρκη, παρόλο που αρχικά βρεθήκατε εκεί για διακοπές.

«Υπήρχε προφανώς πρόθεση. Είχα γνωρίσει κόσμο γιατί υπάρχει στενή σύνδεση μεταξύ Λονδίνου και Νέας Υόρκης. Η αγορά της Νέας Υόρκης είναι πολύ μεγάλη για τον τομέα μου. Υπάρχει μια κουλτούρα σε σχέση με το illustration στα έντυπα, στο Διαδίκτυο, αλλά και στον κόσμο της διαφήμισης. Οπότε, ναι, είναι σίγουρα μια αγορά με την οποία οποιοσδήποτε ασχολείται με το illustration θέλει να έχει μια επαφή».

Φαντάζοµαι βέβαια ότι, αντίστοιχα, θα υπάρχει και µεγαλύτερος ανταγωνισµός. Ηταν δύσκολο να καθιερωθείτε εκεί;

«Σίγουρα. Θα πρέπει ως προσωπικότητα και ως δημιουργικό άνθρωπο να σε ελκύει λίγο το ότι υπάρχει έντονος ανταγωνισμός γιατί παράλληλα θα είναι έντονη και η προσπάθεια. Εχεις συνεχώς την έγνοια και τον ενθουσιασμό για το επόμενο βήμα. Είναι κάτι που εμένα προσωπικά με εξιτάρει και το βρίσκω αρκετά μοναδικό. Περισσότερο από ό,τι σε άλλες μητροπόλεις. Τα πρώτα μου χρόνια δεν μπορώ να πω ότι ήταν εύκολα ή δύσκολα. Τα περισσότερα πράγματα δεν έγιναν προσχεδιασμένα, αλλά ένα βήμα τη φορά. Εφτιαχνα τα έργα μου, τα έδειχνα σε κάποιον, μετά σε άλλους και έρχονται συγκυριακά κάποια πράγματα. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι όλο αυτό περιέχει πολλή δουλειά. Και πρέπει συνεχώς να είσαι σε εγρήγορση και να δημιουργείς. Να μην επαναπαύεσαι».

Η συνεργασία µε τα attica πώς προέκυψε;

«Με προσέγγισαν για την εορταστική τους καμπάνια και η αλήθεια είναι ότι μου έδωσαν σχεδόν «λευκή κάρτα» να δημιουργήσω. Βέβαια, αναγκαστικά υπάρχει ένα subject αφού αφορά στις γιορτές και τα Χριστούγεννα, αλλά σίγουρα δεν αρκεστήκαμε στα κλισέ – δέντρο, λαμπάκια κ.ά. Και έτσι, επειδή το θέμα ήταν αρκετά ανοιχτό, κάναμε κάτι δημιουργικό και ενδιαφέρον. Φτιάξαμε τέσσερις κάρτες που η καθεμία έχει μια εναλλακτική σύνθεση, με σχέδια πιο γραμμικά, εκτελεσμένα με μια διαφορετική print υφή. Αφιερώθηκα σε άλλα στοιχεία πέρα από τα πολύ έντονα κλασικά. Ναι μεν πρόκειται για εορταστικές κάρτες, αλλά η δική μου παρέμβαση ήταν για κάτι πιο σουρεαλιστικό. Αφήνει λίγο τον θεατή, τους πελάτες εν προκειμένω, να δώσουν σε αυτές τις κάρτες κάτι πιο μαγικό. Το τι είναι αυτό το αφήνει στην επεξήγηση και στη φαντασία του καθενός. Το σουρεαλιστικό στοιχείο υπάρχει συνήθως αρκετά στη δουλειά μου και είναι κάτι που με ελκύει γιατί νομίζω ότι η «απάντηση» δεν βρίσκεται πάντα στο άσπρο ή στο μαύρο αλλά και λίγο στο γκρι. Το θεωρώ πιο ενδιαφέρον».

Η έµπνευσή σας έρχεται κάθε φορά και από το brand µε το οποίο συνεργάζεστε;

«Κάθε project είναι αρκετά διαφορετικό, αλλά για εμένα υπάρχουν κάποια θέματα στα οποία επιστρέφω συνέχεια. Με γοητεύει ό,τι έχει να κάνει με Art Deco και με τις δεκαετίες 1930-1950. Είναι περίοδοι της τέχνης που με ενδιαφέρουν πολύ».

Στην Ελλάδα έχετε ξαναδουλέψει;

«Τα τελευταία δέκα χρόνια δεν έχω δουλέψει σχεδόν καθόλου στην Ελλάδα και αυτή ήταν η πρώτη μου συνεργασία με τόσο μεγάλο ελληνικό brand. Ηταν πολύ επιτυχημένη και μπορώ να σας πω ότι ετοιμάζω κάτι και για το 2023. Δεν μπορώ να αποκαλύψω πολλά, αλλά μόνο ότι είναι για λογαριασμό της Φίνος Φιλμς. Νομίζω ότι θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον».