Σπασμένος κρίκος

Αργεντινή, αυτή ήταν η λέξη που η παίκτρια έπρεπε να περιγράψει στους συµπαίκτες της. Και να τους βοηθήσει να τη µαντέψουν, χωρίς να κάνει παντοµίµα, δίνοντάς τους τα σωστά στοιχεία, δίχως όµως να χρησιµοποιήσει λέξεις παράγωγες ή µε την ίδια ρίζα. «Είναι… πόλη» τους είπε. Η παρουσιάστρια του τηλεπαιχνιδιού δεν µπόρεσε να κρύψει την έκπληξή της, δεν της επιτρεπόταν όµως να παρέµβει. «Είναι πόλη της Ισπανίας» επέµεινε η παίκτρια. «Μαδρίτη» απάντησε ο συµπαίκτης της. «Οχι, άλλη». Εννοείται πως δεν έφτασαν ποτέ στην Αργεντινή, ούτε απευθείας, ούτε µέσω Μαδρίτης. Κανένας από την αγεωγράφητη οµάδα – ακούστηκαν και άλλα µαργαριτάρια, τόσο πολλά που κάπου έχασα τον λογαριασµό και δεν µπορώ να τα θυµηθώ. Αλλά και όταν έµαθαν από την παρουσιάστρια τη µοιραία αλήθεια, πως η Αργεντινή δεν είναι πόλη αλλά χώρα, µια πολύ µεγάλη χώρα της Λατινικής Αµερικής, δεν φάνηκαν να έχουν αίσθηση του δηµόσιου εξευτελισµού τους. Εκτός αν δεν θεωρείται εξευτελισµός, το 2020, η δηµόσια παραδοχή της αµορφωσιάς σου, κυρίως όταν δηλώνεις απόφοιτος Λυκείου ή και φοιτητής Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύµατος. Να όµως που όλο και περισσότεροι παίκτες στα ανά την τηλεόραση τηλεπαιχνίδια επιβεβαιώνουν ανερυθρίαστα αυτή την αµορφωσιά, κατά συνέπεια την παταγώδη αποτυχία του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήµατος: εγκυκλοπαιδικές γνώσεις µηδέν. Αυτό δεν τους αποτρέπει από το να εµφανίζονται στη µικρή οθόνη, σε παιχνίδια που απαιτούν γνώσεις (τις στοιχειώδεις). Ετσι, τις προάλλες άκουσα ένα νέο παιδί να ισχυρίζεται πως η Λήµνος είναι µία από τις Κυκλάδες. Και µια παρέα που ερχόταν από την επαρχία να θεωρεί πως η πιο χαρακτηριστική λέξη για να «περιγράψεις» την Αθήνα είναι η λέξη «µπουζούκια». Ούτε ο Παρθενώνας, ούτε η Ακρόπολη, ούτε καν ο Λυκαβηττός. Με τα µπουζούκια ήταν συνώνυµη η Αθήνα, γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι έρχονται στην πρωτεύουσα µόνο για να τα πιουν και να τα σπάσουν – έρχονταν, γιατί τώρα, µε τα νέα µέτρα, τις ζεϊµπεκιές και τα τσιφτετέλια τα χορεύουν στα σαλόνια του σπιτιού τους. Δεν βρέθηκε ούτε ένας δάσκαλος, ούτε ένας καθηγητής στη ζωή τους που να τους πει πως όταν αναφερόµαστε στην Αθήνα, το πρώτο πράγµα που βλέπουµε µπροστά µας είναι η Ακρόπολή της; Ή τους το είπαν, αλλά το προσπέρασαν έχοντας την προσοχή τους στραµµένη στο αγαπηµένο τους νέο σουξέ; Στο λαϊκό (όσο πιο λαϊκό γίνεται) πεντάγραµµο, αυτό τον τόσο προσφιλή στα νέα παιδιά χώρο, στράφηκε η παρουσιάστρια του τηλεπαιχνιδιού για να βοηθήσει µια άλλη οµάδα – απαρτισµένη και πάλι από αγόρια και κορίτσια µε απολυτήρια Γυµνασίου, Λυκείου κ.λπ. Το ζητούµενο ήταν το όνοµα ενός έστω αρχαίου φιλοσόφου. «Δεν είναι δύσκολο», τους είπε, «σκεφτείτε, ας πούµε, έναν αρχαίο φιλόσοφο το όνοµά του οποίου έχει σήµερα ένας δηµοφιλής άνδρας τραγουδιστής. Μία λέξη είναι». Εννοούσε, βεβαίως, τον (Γιάννη) Πλούταρχο. Τι της απάντησαν οι παίκτες; «Ο Ρέµος!».