Σοφία Χιλλ: «Λειτουργώ ενστικτωδώς»

Οταν ήταν μικρή η Σοφία Χιλλ ήθελε να γίνει αρχαιολόγος. Κάπως αλλιώς όμως τα ‘φερε η ζωή και τελικά έγινε η πρωταγωνίστρια του Θεόδωρου Τερζόπουλου και του θεάτρου Αττις. Επειδή όμως όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ το Σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις, της δίνεται η ευκαιρία να πατήσει σε ένα αρχαίο θέατρο το οποίο πρόκειται να επαναλειτουργήσει εφέτος χάρη σε μια δική της παράσταση. Στις 29 και 30 Ιουνίου θα παρουσιάσει τους «Αποχωρισμούς», την πρώτη θεατρική παράσταση στο αρχαίο θέατρο Απτέρας έξω από τα Χανιά, στη θέση Παλαιόκαστρο, μετά την αποκατάστασή του που ολοκληρώθηκε το 2015 (η ίδια είχε συμμετάσχει σε θεατρικό αναλόγιο στον ίδιο χώρο μαζί με τον Αντώνη Μυριαγκό πέρυσι). «Είναι ένα πανέμορφο θέατρο, φρεσκοβγαλμένο στη ζωή, σαν απάτητο. Κουβαλάει όλη αυτή την ιστορία και διαθέτει μια πολύ ιδιαίτερη ενέργεια, ακόμη και μια αγριάδα» θα πει με φόντο τον Παρθενώνα, καθώς η συνάντησή μας είχε και αυτή μια δόση αρχαιοελληνικού ενδιαφέροντος: έγινε στο café του μουσείου της Ακρόπολης.

Αλλωστε έμπνευση και σημείο εκκίνησης για τους «Αποχωρισμούς», όπου παρεμπιπτόντως η Χιλλ εκτός από πρωταγωνίστρια είναι και δραματουργός αλλά και σκηνοθέτρια, υπήρξε μια επιγραφή επιτύμβιας στήλης του 3ου αιώνα μ.Χ. από νεκροταφείο της Απτέρας, όπου ο Νείκων αποχαιρετούσε με σπαραγμό τη νεαρή γυναίκα του, Συμφέρουσα. Ως αφηγητής-Νείκων, με ένα κοστούμι που σχεδίασε ειδικά για την παράσταση η Λουκία, η Σοφία Χιλλ θα παρουσιάσει μια σύνθεση από σπαράγματα τραγωδιών όπως η «Μήδεια», η «Ιφιγένεια εν Αυλίδι», η «Αντιγόνη» ή η «Αλκηστη», κάθε ένα από τα οποία θα αποτελεί τη στιγμή της κορύφωσης του ρόλου, συνήθως λίγο πριν από τον θάνατο. «Είναι φοβερό, τώρα που ξαναδιαβάζω τα έργα, ότι όλοι οι ήρωες το πρώτο πράγμα που αποχαιρετούν είναι το φως. Δεν υπάρχει ήρωας που να μη λέει: «Γεια σου φως, ήλιε, μέρα, γη, μάνα». Από εκεί μπορούμε να καταλάβουμε την ιδιαίτερη σχέση που έχουν οι άνθρωποι που ζουν σε αυτόν τον τόπο με το φως, όπως πολύ συχνά το αναφέρουμε».