Σημεία των καιρών

Lockdown (έξω από εδώ και µακριά!) τέχνας κατεργάζεται. Κάθισα, κυρίως τα απογεύµατα του εγκλεισµού, και έβαλα σε τάξη εκατοντάδες αποκόµµατα (σε χαρτί ή κατεβασµένα από το Internet) από παλιές εφηµερίδες που είχα συγκεντρώσει – άλλα επειδή θεώρησα πως θα µου χρησίµευαν στη δουλειά, άλλα επειδή απλώς κίνησαν το ενδιαφέρον µου. Ο κόσµος των προγόνων µας έµοιαζε ξαφνικά σουρεαλιστικό τσίρκο που µόνο ένας Φελίνι ή ένας Αλµοδόβαρ θα µπορούσε να αποδώσει. Αναφέρω τυχαία ένα δηµοσίευµα του 1840: «Εις Σκιάθον διεδόθη είδησις, ότι αποβιώσασα προ ηµερών γυνή τις, εµορµολύκισεν (εβουρβουλάκιασεν), ένεκα τούτου διεδόθη τρόµος καθ’ όλην την νήσον». Τον τρόµο δεν τον προκαλούσαν όµως µόνο οι βρικολακίνες, αλλά και οι εξαγριωµένες συµβίες: «Θεαµατική εκπαραθύρωσις ενός συζύγου, κατόπιν προηγηθείσης βιαίας συζυγικής έριδος, µεταδίδεται εκ Δράµας. Κατά το σχετικόν τηλεγράφηµα, ο Β. Πουληµένος περιήλθεν εις φιλονεικίαν µετά της συζύγου του, αθλητικού παραστήµατος, η οποία, όταν η οργή της έφθασεν εις το κατακόρυφον, απήρπασε το έτερόν της ήµισυ και µε αστραπιαίαν ταχύτητα το έρριψεν από του παραθύρου της οικίας των, ήτοι εξ ύψους πέντε µέτρων. Ο εκπαραθυρωθείς σύζυγος διεκοµίσθη εις το Δηµοτικόν Νοσοκοµείον». Στη Γηραιά Αλβιώνα, πάλι, «η γυναίκα η οποία τρώγει τας φλόγας, γνωστή υπό το καλλιτεχνικό όνοµα Ζαχράτ, έφερε τους επισήµους εις αδιέξοδον όταν υπέβαλεν αίτησιν αξιούσα την χορήγησιν εις αυτήν µηνιαίως τριών γαλονιών βενζίνης. Εις την αίτησίν της αναφέρει ότι χρειάζεται εν κύπελλον βενζίνης διά κάθε παράστασίν της. Η αίτησις παρεπέµφθη εις το υπουργείον Καυσίµων». Πίσω στη (γεµάτη πάθη) πατρίδα, τα υγρά καύσιµα είχαν άλλη χρήση: «Η Ζωή, χήρα Μελτζέδη, περιελθούσα εις λογοµαχίαν µε την Γαρουφαλιάν, σύζυγον Κανελλόπουλου, εξεσφενδόνισε κατ’ αυτής φιάλην πλήρη πετρελαίου η οποία την εύρεν εις τον δεξιόν κρόταφον». Διαβάζοντας όλα αυτά και άλλα πολλά – εξωφρενικά και παράλογα και αστεία (αλλά και τραγικά), αναρωτήθηκα ποια εικόνα θα σχηµατίζει για την εποχή µας ο Ελληνας του 22ου αιώνα, ανατρέχοντας στα αρχεία που τότε θα περιλαµβάνουν όχι µόνο τα δηµοσιεύµατα των εφηµερίδων αλλά και τις εκποµπές της τηλεόρασης και (κυρίως αυτό) τις αναρτήσεις στα µέσα κοινωνικής δικτύωσης. Προσπάθησα να φανταστώ τις αντιδράσεις του ιστορικού τού µέλλοντος µπροστά στα βιντεάκια µε τα κορωνοπάρτι. Μπροστά στους τηλεοπτικούς καβγάδες των εκλεγµένων πολιτικών µας ή στη φαγωµάρα που επικρατεί στο Facebook και στο Twitter. Οταν θα βλέπει τα σκληρά reality και τις εκποµπές trash TV. Και όταν θα διαβάζει για τον Φουρθιώτη, για τον Φιλιππίδη, για τον Λιγνάδη, για τους αρνητές της COVID-19, για τις θεωρίες µε τα τσιπάκια που µας εµφυτεύουν µε το εµβόλιο για, για, για…  Κάθε εποχή, θα µου πείτε, έχει τα δικά της. Ο,τι κι αν έχει, µπροστά σε αυτά τα απίστευτα και τα απερίγραπτα που συναντώ όλο και πιο συχνά στην καθηµερινή µου ενηµέρωση, η αθλητικού παραστήµατος σύζυγος-εξολοθρεύτρια, η τρελή µε τη βενζίνη, ακόµα και η βουρβούλακας της Σκιάθου, έχουν αρχίσει να µου φαίνονται σχεδόν φυσιολογικές.