«Ενα dry martini» είπε. «Σε ένα βαθύ ποτήρι σαμπάνιας».

«Μάλιστα, κύριε».

«Ενα λεπτό. Τρεις μεζούρες τζιν, μία μεζούρα βότκα, μισή μεζούρα Kina Lillet. Το χτυπάς πολύ καλά μέχρι να παγώσει, και προσθέτεις μια μεγάλη, λεπτή λωρίδα από φλούδα λεμονιού. Το ‘πιασες;».

«Βεβαίως, κύριε». Ο μπάρμαν φάνηκε ευχαριστημένος με την ιδέα.

«Θεέ μου, αυτό κι αν είναι ποτό» είπε ο Λάιτερ.

Ο Μποντ γέλασε. «Οταν… εεε… συγκεντρώνομαι» εξήγησε, «Ποτέ δεν πίνω περισσότερα ποτά από ένα πριν από το δείπνο. Αλλά μου αρέσει αυτό το ένα ποτό να είναι μεγάλο και πολύ δυνατό και πολύ κρύο και πολύ καλοφτιαγμένο. Μισώ τις μικρές μερίδες σε οτιδήποτε, ιδιαιτέρως όταν έχουν άσχημη γεύση. Αυτό το ποτό είναι δική μου εφεύρεση. Θα το πατεντάρω όταν σκεφτώ ένα καλό όνομα». Λίγο αργότερα ο 007 γνωρίζει την πανέμορφη, διπλή πράκτορα Βέσπερ Λιντ, την ερωτεύεται και προς τιμήν της… εγένετο Vesper martini.

Η συγκεκριμένη σκηνή διαδραματίζεται στο έβδομο κεφάλαιο του «Casino Royale», που έγραψε το 1952 ο Ιαν Φλέμινγκ και το οποίο εκδόθηκε το 1953. Αυτή είναι η μία και μοναδική φορά που ο πράκτορας παραγγέλνει το συγκεκριμένο ποτό, αλλά ήταν αρκετή για να καθιερωθεί – άλλη μία αναφορά γίνεται στην ομώνυμη ταινία του 2006 με πρωταγωνιστή τον Ντάνιελ Κρεγκ. Εκτοτε, όλοι οι μεγάλοι fans της σειράς βιβλίων με πρωταγωνιστή τον πράκτορα 007 ψάχνουν να βρουν ή να φτιάξουν, όσο πιο κοντά γίνεται στο πρωτότυπο, το Vesper martini. Παρά τις ατέλειές του, το γεγονός ότι το ένα από τα τρία συστατικά του δεν βρίσκεται πλέον στην αγορά και παρά την κακή κριτική που του ασκούν οι bartenders και οι γευσιγνώστες παγκοσμίως, το Vesper martini κατέχει μια σημαντική θέση στο πάνθεον των κλασικών κοκτέιλ μαρτίνι.

Ισως αυτό να οφείλεται και στο γεγονός ότι στα περισσότερα μπαρ όπου σερβίρεται έχουν γίνει επιτυχημένες παραλλαγές και προσαρμογές έτσι ώστε να έχουμε καλύτερο γευστικό αποτέλεσμα. Το μπαρ που περισσότερο έχει συνδέσει το όνομά του με το εν λόγω ποτό είναι το περίφημο Dukes, στην καρδιά του Μέιφερ, μια ανάσα από το Παλάτι του Μπάκιγχαμ, όπου θαμώνας ήταν ο ίδιος ο Ιαν Φλέμινγκ. Λέγεται μάλιστα ότι εκεί εμπνεύστηκε τη συνταγή ο συγγραφέας του Μποντ. Σήμερα, στο Dukes βρίσκουμε όχι μόνο το Vesper, αλλά και μια εκτεταμένη λίστα άλλων κοκτέιλ μαρτίνι, μερικά εκ των οποίων επίσης έχουν αναφερθεί σε ταινία ή βιβλίο του με ήρωα τον Τζέιμς Μποντ και μάλιστα σε μεγαλύτερη συχνότητα από ό,τι το Vesper.

Η συνταγή για το Vesper martini του Τζέιμς Μποντ

Πλέον είναι αδύνατον να φτιάξουµε ακριβώς το Vesper martini του Τζέιµς Μποντ, καθώς δεν βρίσκουµε πια ένα από τα συστατικά του, το Kina Lillet. Μπορούµε όµως, για τις ανάγκες της συνταγής, να το αντικαταστήσουµε µε ένα απλό βερµούτ. Μόνο που θα πρέπει να προσθέσουµε κάποιο υλικό το οποίο να ενισχύει την πικρή γεύση που θέλουµε, γι’ αυτό και στη συνταγή που παραθέτουµε, ρίχνουµε και µερικά dashes µπίτερς. Φυσικά, στον Τζέιµς Μποντ άρεσε και ένα ακόµη πιο απλό ποτό, το κοκτέιλ βότκα µαρτίνι. Για να το φτιάξουµε, χτυπάµε στο σέικερ, µε πάγο, 50 ml βότκα Elit και 15 ml βερµούτ. Αδειάζουµε στο κλασικό ποτήρι του µαρτίνι. Για άρωµα, γαρνίρουµε µε φλούδα πορτοκαλιού ή λεµονιού. Εναλλακτικά, καρφώνουµε σε µία οδοντογλυφίδα 3 µεγάλες, πράσινες ελιές. Τις στερεώνουµε πάνω στο ποτήρι ή τις βάζουµε µέσα στο ποτό.

Υλικά για 1 ποτήρι
60 ml τζιν
20 ml βότκα Elit
10 ml ξηρό βερμούτ
2 dashes μπίτερς
Φλούδα ακέρωτου λεμονιού, για γαρνίρισμα

Εκτέλεση
Προτού ξεκινήσουμε να φτιάχνουμε το κοκτέιλ μας, καλό είναι να έχουμε βάλει στην κατάψυξη το σέικερ και το ποτήρι ώστε να παραμείνει για περισσότερο χρόνο κρύο το ποτό μας. Ρίχνουμε στο παγωμένο σέικερ το τζιν, τη βότκα, το βερμούτ, καθώς και αρκετό πάγο. Χτυπάμε καλά και σουρώνουμε σε ένα παγωμένο ποτήρι για μαρτίνι.

Για τη φλούδα λεμονιού
Κόβουμε μια φέτα από τη φλούδα ενός λεμονιού, ώστε να έχει περίπου 2½-3 εκ. πάχος. Προσεκτικά, με ένα μαχαίρι, αφαιρούμε το λευκό μέρος της φλούδας. Την κόβουμε στη μέση, αλλά όχι μέχρι το τέλος ώστε να μην έχουμε δύο κομμάτια, αλλά μία πιο μακριά λωρίδα. Στη συνέχεια, και με πολλή προσοχή, ξύνουμε το εσωτερικό της φλούδας ώστε να μείνει μια πολύ λεπτή, κίτρινη λωρίδα, σαν κορδέλα. Την τυλίγουμε γύρω από ένα καλαμάκι και την κρατάμε για περίπου 2 λεπτά, μέχρι να διατηρήσει, όσο γίνεται, το σχήμα της όταν αφαιρέσουμε το καλαμάκι. Γαρνίρουμε το μαρτίνι και το σερβίρουμε.