Ρίτσαρντ Χάρις, Ο άνθρωπος-θύελλα

«Εχει πολύ ωραία δόντια, αλλά έχει διαβάσει ποτέ του βιβλίο;». Η ερώτηση που έγινε κάποτε από τον Ρίτσαρντ Χάρις αφορούσε τον Τομ Κρουζ, ο οποίος, βέβαια, δεν ήταν ο μόνος σταρ που είχε δεχθεί τα δηλητηριώδη βέλη του συναδέλφου του. Ο Χάρις είχε αποκαλέσει τον Μάικλ Κέιν «υπέρβαρο, παραφουσκωμένο 62χρονο παρλαπίπα» και τον Λόρενς Ολίβιε «εντελώς ασήμαντο». Αντισυμβατικός και επαναστάτης, ο Ρίτσαρντ Χάρις δεν μάσησε ποτέ τα λόγια του και δεν υπήρξε ποτέ υποκριτής, γεγονός που αποδεικνύεται από τη θυελλώδη ζωή που έζησε ως τον θάνατό του, στις 25 Οκτωβρίου 2002, σε ηλικία 72 ετών στο Μπλούμσμπερι του Λονδίνου από τη νόσο του Χότζκιν. Αυτή η ζωή που περιλαµβάνει περισσότερους από 70 ρόλους στο σινεµά και στην τηλεόραση και αµέτρητες «αµαρτωλές» ιστορίες εκτός πλατό «ζωντανεύει» τώρα µέσω του ντοκιµαντέρ του Εϊντριαν Σίµπλεϊ µε τίτλο «Το φάντασµα του Ρίτσαρντ Χάρις» («The Ghost of Richard Harris»), του οποίου η υλοποίηση έγινε µε τις ευλογίες των τριών υιών του ηθοποιού, Ντέµιαν, Τζάρεντ και Τζέιµι, που εµφανίζονται σε αυτό (όλοι είναι επίσης καλλιτέχνες). Η ταινία, που κάνει παγκόσµια πρεµιέρα στο 79o Διεθνές Φεστιβάλ Κινηµατογράφου της Βενετίας σήµερα Κυριακή και θα προβληθεί και αύριο Δευτέρα, 5 Σεπτεµβρίου, αναµένεται να είναι µια βουτιά στην καριέρα ενός ευθέος αλλά αυτοκαταστροφικού καλλιτέχνη, µια καριέρα η οποία επισκιάστηκε από τη φήµη του για την κατάχρηση αλκοόλ και τις παρεκτροπές στη συµπεριφορά. O θρύλος του καβγατζή, μεθύστακα Ρίτσαρντ Χάρις, που για 30 χρόνια χτίστηκε τόσο αποτελεσματικά από τον ίδιο τον ηθοποιό, δεν ήταν το αποτέλεσμα ενός τρικ δημοσίων σχέσεων, όπως είχε υπονοηθεί από κάποιους. Αντιθέτως, αυτή η στάση ζωής ξεκινούσε από την παιδική ηλικία του ηθοποιού. Στη βιογραφία του Μάικλ Φίνεϊ Κάλαν με τίτλο «Richard Harris: A Sporting Life», παιδικοί φίλοι του ηθοποιού επέμεναν ότι ο Χάρις ήταν «γεννημένος άγριος» και «αδιόρθωτος». Το έκτο από τα εννέα παιδιά των Αϊβαν Τζον και Μίλντρεντ Τζόζεφιν Χάρις, ο Ρίτσαρντ Σεντ Τζον Φράνσις Χάρις, γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου στο Λίμερικ της Ιρλανδίας και παρότι κάκιστος μαθητής στο σχολείο, κατάφερε να εγγραφεί σε κολέγιο Ιησουιτών και από εκεί να ανακαλύψει τη μαγεία του θεάτρου. Ο Χάρις θα μάθαινε την τέχνη του στην Ακαδημία Μουσικής και Δραματικών Τεχνών του Λονδίνου (LAMDA) και σιγά-σιγά θα έβρισκε τον δρόμο του προς τη Μέκκα του κινηματογράφου, το Χόλιγουντ, όπου για ένα διάστημα μπορείς να πεις ότι είχε «βασιλική» θέση.