Ρίο ντε Τζανέιρο

Το catwalk της Ζιζέλ Μπούντχεν έκανε την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο ντε Τζανέιρο, τον Αύγουστο του 2016, την πιο «σέξι» στην ιστορία του θεσμού. Η βραζιλιάνα καλλονή περπάτησε μπροστά σε εκατομμύρια θεατές (εκείνους οι οποίοι ήταν μέσα στο κατάμεστο στάδιο Μαρακανά που φιλοξενούσε τους αγώνες αλλά και εκείνους που παρακολουθούσαν από τις τηλεοράσεις τους), ενώ στο πιάνο ο Ντανιέλ Ζομπίμ ερμήνευε ένα από τα διασημότερα τραγούδια όλων των εποχών, άμεσα συνδεδεμένο και αυτό με τη Βραζιλία, το «The Girl from Ipanema» – τη μουσική του οποίου είχε γράψει ο παππούς του, Τομ Ζομπίμ. Κάπως έτσι, ως ένα ασταμάτητο πάρτι με όμορφες γυναίκες και με τραγούδια που σε κάνουν να ερωτεύεσαι κεραυνοβόλα διαφημίζεται εδώ και δεκαετίες το Ρίο, προσελκύοντας εκατομμύρια τουρίστες. Και κρύβοντας πίσω από την glamorous μάσκα που φοράει – όχι μόνο κατά την περίοδο του Καρναβαλιού που ολοκληρώθηκε πριν από μερικές ημέρες αλλά όλον τον χρόνο –
το σκοτεινό πρόσωπό του (φτώχεια, ανεργία, εγκληματικότητα, ενδοοικογενειακή βία), για να προτάξει ένα τεράστιο, λουσμένο στον ήλιο, στη θάλασσα και στους ήχους της σάμπα, χαμόγελο. Και για να καλέσει τον επισκέπτη να ζήσει την ανεμελιά, να διασκεδάσει, να μεθύσει, να χορέψει, να βρει το δικό του κορίτσι (ή αγόρι) από την Ιπανέμα και να αφεθεί για λίγο στη γοητεία του.