Rag’n’Bone Man είναι το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ρόρι Τσαρλς Γκράχαμ, ενός εξόχως δημοφιλούς τα τελευταία χρόνια βρετανού τραγουδιστή με άμεσα αναγνωρίσιμη, πολύ ξεχωριστή φωνή. Γεννημένος στο Ιστμπορν του Ανατολικού Σάσεξ, ο Γκράχαμ έκανε τα πρώτα του βήματα στη χιπ-χοπ σκηνή του Μπράιτον προτού τελικά βρει ένα πιο κατάλληλο όχημα για τις ερμηνευτικές δυνατότητές του και κυκλοφορήσει μια σειρά ανεξάρτητων EPs που εντάσσονταν στα είδη neo-blues και neo-soul στις αρχές της δεκαετίας του 2010.
Αφού υπέγραψε με την Columbia, έγινε παγκοσμίως γνωστός χάρη στην τεράστια επιτυχία «Human», το βασικό single από το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ του 2017, το οποίο, εκτός από το ότι έγινε πολυπλατινένιο στο Ηνωµένο Βασίλειο και µπήκε στα charts σε όλη την Ευρώπη, τού χάρισε και δύο Brit Awards – το κομμάτι έχει φυσικά ξεπεράσει το 1 δισεκατομμύριο streams μόνο στο Spotify.
Το επόμενο hit του, η συνεργασία του με τον DJ Κάλβιν Χάρις ονόματι «Giant», κράτησε το κοινό του 39χρονου καλλιτέχνη ζεστό ενόσω ετοίμαζε το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο «Life by Misadventure», το οποίο κυκλοφόρησε το 2021 και από όπου ξεχώρισε το «Anywhere Away from Here», ένα ντουέτο με την Pink, διάσημη σταρ της ποπ.
Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να πειραματίζεται με πιο χορευτικές μουσικές φόρμες και πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε το single «Rush of Blood» (με επιρροές από την disco funk των 70s και 80s), το οποίο ονομάστηκε από το BBC Radio 1 «Hottest Record in the World» και του ζητήθηκε να το ερμηνεύσει τον περασμένο Αύγουστο σε εκδήλωση για το καλωσόρισμα της Ολυμπιακής Ομάδας της Μεγάλης Βρετανίας, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Μάντσεστερ.
Πρόσφατα έγινε διαθέσιμο στις διάφορες ψηφιακές πλατφόρμες το ολοκληρωμένο άλμπουμ του με τίτλο «What Do You Believe In?» (Περιέχει επίσης την επιτυχία «Pocket»), για το οποίο ο ίδιος σημειώνει: «Παρόλο που αγχώνομαι για το πώς θα αντιδράσει ο κόσμος στη νέα μου κυκλοφορία, όταν βγάζω το βινύλιο από τη θήκη του και το βάζω να παίξει, ξέρω ότι έχω φτιάξει κάτι πολύ αληθινό και αυθεντικό.
Ο δίσκος αποτελεί μια ωδή για τη ζωή και όλες τις ανατροπές της. Φτιάχτηκε με πολλή αγάπη!». Στα μέρη μας, πάντως, τον είδαμε το 2018, στο πλαίσιο του Release Athens εκείνης της χρονιάς, και πριν από λίγες ημέρες μιλήσαμε μαζί του μέσω Zoom.
Τι θυμάστε πιο έντονα από την τελευταία φορά που βρεθήκατε στην Ελλάδα για συναυλία, το 2018;
Θυμάμαι κυρίως τις συναντήσεις με τους θαυμαστές μου. Αυτό είναι που μου αρέσει πιο πολύ να κάνω όταν επισκέπτομαι μία χώρα για πρώτη φορά, θέλω δηλαδή να γνωρίζω τους ανθρώπους της που ακούν τη μουσική μου. Πήγα λοιπόν για ένα ποτήρι κρασί με κάποιους από τους έλληνες fans μου και είδα ότι είναι άνθρωποι που παθιάζονται με ό,τι αγαπούν, το είχα νιώσει και κατά τη διάρκεια του live αυτό το ξεχωριστό μεσογειακό ταμπεραμέντο και είμαι ευγνώμων.
Εχετε κυκλοφορήσει πρόσφατα ένα νέο άλμπουμ με τίτλο «What Do You Believe In?». Σε αρκετά τραγούδια του δίσκου σας πραγματεύεστε δύσκολα θέματα, καθόλου επιφανειακά, όμως η μουσική είναι πάντα πολύ «ανεβαστική», με πλούσιες ενορχηστρώσεις. Ηταν αυτή η ισορροπία μια συνειδητή επιλογή που θέλατε να επιτύχετε;
Νομίζω ότι πράγματι είχα πολλά να πω σε αυτό το άλμπουμ, πράγματα για την αγάπη, την απώλεια, για το τι συμβαίνει όταν αφήνουμε αυτόν τον κόσμο, τέτοια θέματα, κάπως υπαρξιακά. Είχα όμως στο μυαλό μου από την αρχή ότι ανεξάρτητα από το πόσο σοβαροί είναι οι στίχοι ή το αν είναι λυπητεροί ή χαρούμενοι, ήθελα οι συνθέσεις και ο ήχος των κομματιών να κάνουν τον κόσμο να νιώθει καλά, να μοιάζουν σαν ηλιαχτίδες, να δίνουν χαρά. Ναι, ήταν πολύ συνειδητή η απόφαση, ακόμα και αν ήξερα ότι τραγουδούσα ένα θλιβερό τραγούδι, ήθελα να κάνω τους ανθρώπους να αισθάνονται αισιοδοξία.
Διαλέξατε πολύ προσεκτικά τους συνεργάτες σας προκειμένου να φτάσετε στο αποτέλεσμα που θέλατε;
Είναι πολύ σημαντικό για εμένα να είμαι ειλικρινής στα τραγούδια μου, διότι προέρχονται από σκέψεις και ιδέες που έχω για τη ζωή και για να τις εκφράσω σωστά, χρειάζεται να δουλεύω με ανθρώπους με τους οποίους μπορώ να είμαι απόλυτα ο εαυτός μου. Δούλεψα με κάποιους παραγωγούς που γνωρίζω εδώ και δέκα χρόνια και οι οποίοι κατανοούν τον τρόπο δουλειάς μου και την ανάγκη μου να αφηγούμαι τις ιστορίες μου. Εχω έναν στενό κύκλο συνεργατών και δεν ψάχνομαι πολύ έξω από αυτόν.
Διάβασα σε μια συνέντευξή σας ότι το αγαπημένο σας τραγούδι στο άλμπουμ είναι το «Hideaway». Γιατί;
Ξεκίνησα το άλμπουμ με ένα τραγούδι που λέγεται «The Right Way», για το οποίο επιλέξαμε να ακούγεται σαν δείγμα από τη soul μουσική των 60s χωρίς όμως να δανειστούμε κάποιο sample. Παίζαμε μουσική όλοι μαζί και μετά σαμπλάραμε αυτό που οι ίδιοι είχαμε φτιάξει, αναπαράγοντάς το σε διαφορετικές ταχύτητες.
Τη δεύτερη φορά που ακολουθήσαμε αυτή τη διαδικασία ήταν στο «Hideaway», και εκεί ένιωσα ότι όλα τα κομμάτια του παζλ μπήκαν στη θέση τους. Οταν ολοκληρώθηκε ένιωσα όπως ένιωθα μικρότερος όταν οδηγούσα το αυτοκίνητό μου μια ηλιόλουστη μέρα ακούγοντας Fugees ή άλλα πιο παλιά χιπ-χοπ κομμάτια και κουνώντας το κεφάλι μου. Αυτό μου θυμίζει το «Hideaway» και γι’ αυτό μου αρέσει τόσο πολύ.
Εχετε συνεργαστεί με κάποια πολύ διάσημα αστέρια της μουσικής, όπως η Pink. Ηταν αυτές οι συνεργασίες ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα για εσάς και έχετε στο μυαλό σας άλλους καλλιτέχνες με τους οποίους θα θέλατε να συνεργαστείτε στο μέλλον;
Ναι, αν και πιστεύω ότι οι συνεργασίες είναι καλύτερο να συμβαίνουν όταν υπάρχει και μια προσωπική σύνδεση. Την Pink, για παράδειγμα, την είχα γνωρίσει το 2017, μου άρεσε πάντα η φωνή της, και όταν έγραψα το «Anywhere Away from Here», σκέφτηκα ότι αν μπορούσα να το ερμηνεύσω ως ντουέτο μαζί της θα ήταν πολύ ωραία, αλλιώς θα το έλεγα μόνος μου.
Της το πρότεινα, ευτυχώς είπε «ναι» και το τραγούδι έγινε. Oσο για άλλους καλλιτέχνες, φυσικά και έχω κάποια όνειρα, όπως το να γράψω ένα τραγούδι με την Ντόλι Πάρτον ή να βρεθώ στο στούντιο με τον Ελτον Τζον. Θα με ενδιέφερε ιδιαίτερα να γίνω μάρτυρας του τρόπου με τον οποίο δημιουργούν μουσική κάποιοι τέτοιοι ζωντανοί θρύλοι και έχω πολλά ονόματα στη λίστα μου.
Εχετε κάνει επίσης μεγάλες επιτυχίες σε συνεργασία με τον Κάλβιν Χάρις, με τον οποίο είστε πολύ διαφορετικοί καλλιτέχνες. Τι είναι αυτό που κάνει την επαγγελματική σχέση σας τόσο λειτουργική;
Νομίζω ότι ακριβώς το γεγονός πως προερχόμαστε από τόσο διαφορετικούς κόσμους είναι η δύναμή μας. Από την αρχή της συνεργασίας μας, ωστόσο, του έδινα καλά τραγούδια και εκείνος – ως παραγωγός της house και dance μουσικής – έλεγε ότι το πιο σημαντικό είναι να έχεις αξιόλογο υλικό, αυτό είναι η μισή δουλειά. Αγαπά τον τρόπο που τραγουδάω και εγώ λατρεύω τον τρόπο που παράγει μουσική.
