Ποζιτάνο

Εκανε αφόρητη ζέστη εκείνη την εποχή στη Ρώμη. «Γιατί δεν πηγαίνουμε προς την ακτή του Αμάλφι, στο Ποζιτάνο; Είναι ένα από τα ομορφότερα μέρη στην Ιταλία» είπε ο Αλμπέρτο Μοράβια στον φίλο του Τζον Στάινμπεκ που βρισκόταν στην Αιώνια Πόλη. Δεν ήταν ο μόνος που πρότεινε, ως σωτηρία από τον καύσωνα, αυτή τη δροσιστική λύση στον διάσημο αμερικανό επισκέπτη. Η περίφημη ακτογραμμή της Νότιας Ιταλίας που ξεκινάει μερικά χιλιόμετρα κάτω από τη Νάπολι και εκτείνεται από το Σορέντο μέχρι το Σαλέρνο, θεωρούνταν ανέκαθεν Παράδεισος, τις τελευταίες δεκαετίες δε σχεδόν αποκλειστικά ένας παράδεισος των celebrities και των ισχυρών του χρήματος που τιμούν δεόντως τα πεντάστερα ξενοδοχεία της, τις βοτσαλωτές παραλίες της και τα εστιατόρια με την υψηλού επιπέδου ιταλική κουζίνα.

Σε αυτόν τον πανέμορφο τόπο ταξίδεψε και ο Στάινμπεκ, για να τον περιγράψει με τα πιο ζωηρά χρώματα σε άρθρο του, τον Μάιο του 1953, στο «Harper’s Bazaar». Για να υμνήσει, μεταξύ άλλων, και την κομψότητα και τη φιλοξενία του ξενοδοχείου στο οποίο κατέλυσε, του περίφημου «Le Sirenuse», που ακόμη και σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο ξεχωριστά καταλύματα της Ιταλίας. Ενα ξενοδοχείο που απευθύνεται βεβαίως στους λίγους, σε εκείνους που μπορούν να πληρώσουν από 2.000 έως και 3.600 ευρώ για κάθε διανυκτέρευση – με την τιμή σχεδόν να διπλασιάζεται, ανάλογα με την περίοδο, αν π.χ. επιθυμούν τη σουίτα των 110 τ.μ. με τις δύο κρεβατοκάμαρες, το ευρύχωρο σαλόνι, τα τρία λουτρά και το μπαλκόνι με την ανεμπόδιστη θέα. Αυτοί οι λίγοι και τυχεροί θα έχουν βασιλική περιποίηση στα άνετα και με καλόγουστη χλιδή επιπλωμένα δωμάτιά τους, θα αναζωογονηθούν στο υπερπολυτελές spa και θα θαυμάσουν το Ποζιτάνο από ψηλά, κολυμπώντας στην εξωτερική πισίνα.