Portofino

«Βρήκα τον έρωτά μου στο Portofino / γιατί πιστεύω ακόμη στα όνειρα» τραγουδάει η Dalida στη μεγάλη επιτυχία των 50s «Love in Portofino» αποκαλύπτοντας μέσα σε δύο στίχους τι σημαίνει αυτό το μικροσκοπικό ψαροχώρι (μόλις 401 κατοίκους είχε σύμφωνα με την πιο πρόσφατη απογραφή) για τους χιλιάδες των ανθρώπων που το επισκέπτονται κάθε καλοκαίρι – ανάμεσά τους επιχειρηματίες με τα σκάφη τους, celebrities (από τον Βαλεντίνο, την Κλόντια Σίφερ, τον Ελτον Τζον έως τη Σερ, την Κάιλι Μινόγκ και την Μπιγιονσέ) αλλά και πλήθος τουριστών που θέλουν να απολαύσουν για λίγο τη γλυκιά ζωή (dolce vita) α λα ιταλικά. Πορτοφίνο είναι ο διαχρονικός καλοκαιρινός έρωτας, το όνειρο των απόλυτων διακοπών σε ένα μαγευτικό περιβάλλον. Είναι κατάφυτοι λόφοι, τα δέντρα των οποίων φτάνουν μέχρι τη θάλασσα – ορισμένα σκύβουν για να βουτήξουν, θαρρείς, στο νερό. Είναι παλαιά τριώροφα και τετραώροφα σπίτια βαμμένα σε αποχρώσεις της ώχρας και της τερακότας. Είναι βαθιά, πεντακάθαρα νερά, μια απέραντη, δροσερή θάλασσα, κάποτε γεμάτη δελφίνια. Από εκεί πήρε το λιμάνι το πρώτο όνομά του, όταν το ίδρυσαν οι Ρωμαίοι: Portus Delphini το έλεγαν, δηλαδή «λιμάνι των δελφινιών».

Από τότε μέχρι σήμερα πολλά πράγματα άλλαξαν. Και τα δελφίνια τραβήχτηκαν στα πιο ανοιχτά νερά, σε πιο ασφαλείς για εκείνα περιοχές, καθώς οι τουρίστες κατέλαβαν τις δαντελωτές ακτές. Το μικρό χωριό όπου κάποτε παραθέριζαν μακριά από τα πλήθη ο Γουίστον Τσόρτσιλ και ο Ρενιέ με την Γκρέις του Μονακό, αν και παραμένει μικρό, μετατράπηκε σε ένα από τα πιο δημοφιλή και πολυσύχναστα θέρετρα του Ιταλικού Βορρά. Με τα ακριβά ξενοδοχεία του, τα gourmet εστιατόριά του, τις μπουτίκ με τα επώνυμα προϊόντα και τα πολυτελή γιοτ που αραγμένα στις μαρίνες του προσθέτουν χλιδή στο ονειρικό σκηνικό. Ανάμεσα σε αυτά τα γιοτ δεν είναι απίθανο να δείτε και το υπερπολυτελές «Atlantis ΙΙ» της οικογένειας Νιάρχου, που φαίνεται πως εξακολουθεί να διατηρεί για το Πορτοφίνο την αγάπη που του είχε ο παππούς Σταύρος Νιάρχος.