Δεν µπορούµε καν να φανταστούµε πόσο αγχωµένοι θα πρέπει να νιώθουν αυτή την περίοδο οι ατζέντηδες διαφόρων βρετανών ηθοποιών στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν για τους πελάτες τους έναν από τους πιο πολυπόθητους ανδρικούς ρόλους στην παγκόσµια βιοµηχανία του σινεµά, έναν ήρωα που χαρίζει αµέτρητη δόξα και πάρα πολλά χρήµατα σε όποιον τον υποδύεται: αυτόν του Τζέιµς Μποντ. Διάφορες θεωρίες ακούστηκαν για την παράδοση της σκυτάλης στη µετά Ντάνιελ Κρεγκ εποχή, όπως το ότι θα ήταν γυναίκα εκείνη που θα αναλάµβανε να ενσαρκώσει τον διάσηµο πράκτορα στο τόσο επιτυχηµένο κινηµατογραφικό franchise, όµως η παραγωγός Μπάρµπαρα Μπρόκολι τόνισε εµφατικά ότι αυτό δεν θα συµβεί.

Στα φαβορί συγκαταλέγεται σίγουρα ο Τοµ Χάρντι, που εµφανίζεται σε 13 επεισόδια της δηµοφιλούς σειράς «Peaky Blinders» το διάστηµα 2014-2022. Ο 45χρονος Βρετανός έχει αποδείξει ότι και εµπορική δυναµική διαθέτει – µε την παρουσία του στα µπλοκµπάστερ «Σκοτεινός Ιππότης: Η επιστροφή» (2012), «Venom» (2018), «Venom 2» (2021) και «Mad Max: Ο δρόµος της οργής» (2015) – και καλός ηθοποιός είναι. Αντίστοιχης αντίληψης επιλογή θα µπορούσε να θεωρηθεί και ο Πολ Μέσκαλ που έγινε σταρ χάρη στο τηλεοπτικό «Normal People» (2020) και συζητιέται εντόνως για τα προσεχή Οσκαρ λόγω της εκπληκτικής ερµηνείας του στο εφετινό φιλµ «Aftersun».

Ο Μποντ της νέας εποχής

Για κάποιο διάστηµα όλοι θεωρούσαν σίγουρη την ανακοίνωση ότι τον ρόλο του 007 θα αναλάµβανε ο Ρεγκέ-Ζαν Πέιτζ, ο οποίος αναδείχθηκε σε παγκόσµιο σύµβολο του σεξ κυριολεκτικά εν µιά νυκτί χάρη στην τεράστια επιτυχία της πρώτης σεζόν του «Bridgerton» το 2020 στο Netflix. Πολλά τα ατού του, αφού και κατά το ήµισυ αφρικανικής καταγωγής είναι (συγκεκριµένα η µητέρα του είναι από τη Ζιµπάµπουε), εποµένως κανείς δεν θα µπορούσε να µιλήσει για εµµονή στους λευκούς Μποντ, και στα 34 του χρόνια θεωρείται αρκετά νέος και θα µπορούσε να φρεσκάρει την εικόνα του βετεράνου υπερκατασκόπου. Χάρη στην αριστοκρατική του εµφάνιση µπορεί να δείχνει ωραίος µέσα σε οποιοδήποτε κοστούµι, όµως προς το παρόν δεν έχει καθόλου κινηµατογραφική εµπειρία σε ταινίες δράσης και αυτό ίσως του στοιχίσει. Το ίδιο ισχύει και για τον εξόχως γοητευτικό Λούσιεν Λάβισκαουντ, ο οποίος έγινε κυρίως γνωστός από τη συµµετοχή του στη δεύτερη σεζόν του µεγάλου χιτ της µικρής οθόνης «Emily in Paris» το 2021 (θα τον δούµε και στην επερχόµενη τρίτη σεζόν), όπου ενσάρκωσε τον Βρετανό Αλφι που γοήτευσε την οµώνυµη ηρωίδα.

Αν οι παραγωγοί του Μποντ θελήσουν να δείξουν τόλµη, θα µπορούσαν να προτιµήσουν τον Χένρι Γκόλντινγκ, έναν πανέµορφο Βρετανοµαλαισιανό, ο οποίος έχει επιδείξει τα εµπορικά διαπιστευτήριά του στο «Τρελά Πλούσιοι» (2018) και διαθέτει γεµάτο πρόγραµµα τους προσεχείς µήνες – εποµένως σύντοµα θα γίνει ακόµη πιο γνωστός. Αν φυσικά το Ηνωµένο Βασίλειο µετά τον πρώτο ινδό πρωθυπουργό είναι έτοιµο και για τον πρώτο ινδό Μποντ, υπάρχει πάντα ο Ντεβ Πατέλ, ο οποίος θα µπορούσε να χαρακτηριστεί συµπαθής, φιλόδοξος, ευειδής και εξαιρετικός ηθοποιός. Σύντοµα θα τον δούµε µάλιστα στην επόµενη ταινία του Γουές Αντερσον µε τίτλο «The Wonderful Story of Henry Sugar». Μεγάλη έκπληξη θα αποτελούσε και η επιλογή του καλογυµνασµένου Λουκ Εβανς, ενός αουτσάιντερ που αν όµως επικρατήσει θα αποτελέσει τον πρώτο ανοιχτά γκέι ηθοποιό που θα κληθεί να ενσαρκώσει στη µεγάλη οθόνη τον χάρτινο ήρωα του Ιαν Φλέµινγκ.

Ο Σκωτσέζος Τζακ Λόουντεν ίσως να µην είχε µπει καθόλου στο ραντάρ των παραγωγών µέχρι να κυκλοφορήσει η πολύ καλή (και ανατρεπτική) κατασκοπευτική σειρά της Apple TV+ «Slow Horses». Ο 32χρονος ηθοποιός είναι όµορφος, αλλά όχι µε απειλητικό τρόπο, έχει πολύ ωραία µαλλιά, θα µπορούσε να είναι ένας ευγενής Μποντ στο πρότυπο του Ρότζερ Μουρ.

Ιδανικός θα µπορούσε να θεωρηθεί και ο Ρίτσαρντ Μάντεν, ο οποίος έχει στο ενεργητικό του µια µεγάλη προσωπική του τηλεοπτική επιτυχία, το «Bodyguard» (2018), αλλά και τη συµµετοχή στην υπερπαραγωγή «Eternals» (2021) της Marvel και στους τρεις πρώτους κύκλους του «Game of Thrones» µεταξύ 2011 και 2013. Παρά την ανδροπρεπή του εµφάνιση και τις φοβερές γωνίες του προσώπου του διαθέτει παράλληλα και κάτι εύθραυστο που θα τον καθιστούσε ιδανικό για Μποντ αυτής της τόσο ρευστής δεκαετίας. Στον ίδιο τύπο άνδρα ανήκει και ο Χένρι Κάβιλ, όµως ίσως είναι υπερβολικά αψεγάδιαστος για τον ρόλο του 007, δεν είναι τυχαίο ότι έχει υποδυθεί τον Superman αλλά και τον Witcher, δύο ήρωες µε υπερφυσική δύναµη.

Από τον Ανθρωπο-Αράχνη ως τον Πόλεμο των Αστρων

Ο ψηλός καλλονός Ντάµσον Ιντρις, πρωταγωνιστής της καταπληκτικής σειράς «Snowfall» (2017-), θεωρείται στα 30 του µάλλον νέος για Τζέιµς Μποντ, ίσως όµως αποτελέσει µια καλή επιλογή στο απώτερο µέλλον. Μια αντίστοιχη περίπτωση είναι και ο σύντροφος της Zendaya, γνωστός και ως Spiderman, Τοµ Χόλαντ, χαριτωµένος, Bρετανός, εξαιρετικά ικανός να µυήσει στο σύµπαν του 007 τους millennials, αλλά πολύ άγουρος ακόµη για να τον υποδυθεί πειστικά. Ο Νίκολας Χολτ εκπροσωπεί ίσως µια λιγότερο τοξική εκδοχή της αρρενωπότητας και για αυτό ίσως έχει αρκετές πιθανότητες να µπει αν µη τι άλλο στη λίστα µε τους επικρατέστερους. Eχει υπάρξει φοβερός ως παιδί στο «About a Boy» (2002) και ως έφηβος στη σειρά «Skins» (τη διετία 2007-2008), ενώ τις καλύτερες εντυπώσεις άφησε το πέρασµά του και από το λανθιµικό «H ευνοούµενη» (2018). Δείτε τον παρεµπιπτόντως αν βρείτε την ευκαιρία στην απολαυστική κωµωδία «Το µενού» που προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες.

Για µερικούς ηθοποιούς αρκεί µια ηµίγυµνη εµφάνιση για να κερδίσουν µια υποψηφιότητα για τον ρόλο του 007. Αυτό συνέβη στην περίπτωση του Ιρλανδού Εϊνταν Τέρνερ, που έκανε ολόκληρο τον γυναικείο βρετανικό πληθυσµό να αναστενάξει από πόθο βγάζοντας το πουκάµισό του στη σειρά «Poldark» (2015-2019). Βρίσκεται σίγουρα στη σωστή φυσική κατάσταση για να ερµηνεύσει τον Μποντ και στα 39 του χρόνια βρίσκεται µάλλον και σε κατάλληλη ηλικία. Φυσικά και έχει ακουστεί και το όνοµα του σταρ Ρόµπερτ Πάτινσον, όµως οι περισσότεροι τον βρίσκουν πολύ σκοτεινό και εγκεφαλικό. Iσως τελικά την έκπληξη να κάνει ο Τζον Μπογέγκα από το «Star Wars» (2015-2019), ο οποίος εµπνέει το προσήκον κύρος, αλλά θα µπορούσε ενδεχοµένως να χαρίσει και µια αυτοϋπονοµευτική αίσθηση του χιούµορ στον Μποντ η οποία τώρα απουσιάζει.