Το όνομά του είναι παγκοσμίως γνωστό, δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι πρόκειται για ένα γερό household name. Ας όψονται η τριλογία «Millennium» και οι αντισυμβατικοί ήρωές του, η ιδιοφυΐα στους υπολογιστές Λίσμπετ Σαλάντερ και ο δημοσιογράφος Μίκαελ Μπλόμκβιστ, δυσλειτουργικοί χαρακτήρες στο περιθώριο µιας κοινωνίας, της σουηδικής, η οποία έχει πολύ περισσότερους σκελετούς στην ντουλάπα της από όσους επιδεικνύει.
Ο συγγραφέας των βιβλίων Στιγκ Λάρσον (1954-2004) υπήρξε όμως και ο ίδιος δημοσιογράφος, ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι επειδή είχε υιοθετήσει τις χειρότερες συνήθειες του επαγγέλματος (κακή διατροφή, κάπνισμα, έλλειψη άσκησης και εμμονική ενασχόληση με την έρευνα) πέθανε από καρδιακή ανακοπή μόλις στα 50 του χρόνια. Οι δημοσιογραφικές «εμμονές» του Λάρσον συνδέονταν με τις ακροδεξιές ομάδες που δρούσαν στη Σουηδία, ένα πάθος που είχε κληρονοµήσει από τον πολέµιο των Ναζί παππού του µαζί µε µια αίσθηση ευθύνης να ξεσκεπάσει τους φασίστες και όσους πολεµούσαν τη δηµοκρατία, αλλά και με τη δολοφονία του σουηδού πρωθυπουργού Ούλοφ Πάλμε (1927-1986), μια και σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις επρόκειτο για συγκοινωνούντα δοχεία.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
