Πολλές φορές συλλαµβάνω τον εαυτό µου, φαντάζοµαι και οι περισσότεροι από εσάς, να χαζεύω βιντεάκια από το παρελθόν µε αθλητές που αγαπήσαµε. Αθλητές που µας σηµάδεψαν, που µας ταξίδεψαν µε τις περίτεχνες ενέργειές τους, αλλά που και µε τη στάση τους δηµιούργησαν πρότυπα. Δεν θυµάµαι πόσες φορές έχω δει τον Νίκο Γκάλη να υπερίπταται και να κάνει τα µαγικά του ή τον Παναγιώτη Γιαννάκη και τόσους άλλους του ελληνικού µπάσκετ. Στο παγκόσµιο ποδόσφαιρο, από πού να ξεκινήσει κανείς και πού να τελειώσει… Από τον Πελέ, τον Μαραντόνα και τον Μπεκενµπάουερ, ως τον Κρόιφ και τον Φαν Μπάστεν… Ο κατάλογος είναι µακρύς για µια σειρά αθλητών σε πολλά σπορ – όπως τα αγωνίσµατα του στίβου -, οι οποίοι µε τις πράξεις τους καθοδηγούν και διαπαιδαγωγούν. Στις µέρες µας γυρίσαµε το ρολόι πίσω και µεγάλο τµήµα του φίλαθλου κοινού παρακολουθεί και πάλι τον θρύλο του αµερικανικού µπάσκετ, τον Μάικλ Τζόρνταν. Ο αστέρας του ΝΒΑ έρχεται στα σπίτια µας µέσα από το Netfilx και η συζήτηση πέρα από τις µαγικές µπασκετικές ικανότητές του είναι κατά πόσο ο ίδιος έστελνε και στέλνει µηνύµατα θετικά ή αρνητικά µε τη στάση του. Αθλητές όπως ο Τζόρνταν επηρεάζουν εκατοµµύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον πλανήτη, ανεξαρτήτως καταγωγής, φύλου, οικονοµικής και κοινωνικής κατάστασης. Και το ερώτηµα που τίθεται είναι κατά πόσο µπορεί ένας αθλητής να αποτελέσει πρότυπο για µια κοινωνία και τα µέλη της. Μπορεί αυτό να το πράξουν σπουδαίοι άνθρωποι σε άλλους χώρους, όπως στον πολιτισµό, στην εκπαίδευση, κ.α.; Αυτό γίνεται, αλλά σε µικρότερο βαθµό, και οι µόνοι που µπορούν να «αναµετρηθούν» στα ίσα µε τους µεγάλους αθλητές είναι ίσως ορισµένοι καλλιτέχνες που µε µια κίνησή τους επηρεάζουν τάσεις, συµπεριφορές και απόψεις κυρίως στις τάξεις των νέων ανθρώπων. Μπορεί ένας πολιτικός σήµερα να εµπνεύσει; Αυτό είναι κάτι ουτοπικό στη σύγχρονη εποχή και αυτό οφείλει να προβληµατίσει εκείνους που ασχολούνται µε τα κοινά και οι οποίοι έχουν χάσει πάρα πολύ έδαφος από πρόσωπα που κινούνται σε άλλους χώρους. Ο Τζόρνταν µε αυτή τη σειρά ντοκιµαντέρ δηµιούργησε ήδη µια παγκόσµια συζήτηση γύρω από το όνοµά του και ουσιαστικά µας δίνει αφορµή για σχόλια σχετικά µε τον τρόπο µε τον οποίο αντιµετώπιζε τη ζωή. Ο αθλητισµός διδάσκει και στέλνει µηνύµατα. Πόσοι και πόσες δεν φιγουράρισαν σε αφίσες σε παιδικά δωµάτια και πόσες φορές δεν ακούστηκε η φράση «να, έτσι θέλω να γίνω όταν µεγαλώσω». Αθλητές και αθλήτριες αποτελούν πρότυπα και είδωλα που όµως πολύ γρήγορα δύναται να γίνουν παραδείγµατα προς αποφυγή. Εξάλλου, η απόσταση από την άνοδο στην πτώση είναι πολύ µικρή, όχι µόνο για τους αθλητές, αλλά για όλους – κυρίως για τους πολιτικούς.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.