Είναι εξομολογητικός. Αυτοσαρκάζεται συχνά. Και οι απόψεις του είναι στέρεες και αποκρυσταλλωμένες, ακόμη και αν δεν συμφωνείς απόλυτα μαζί του. Ο Πλάτων Ριβέλλης, ο άνθρωπος που διαμόρφωσε την ελληνική φωτογραφία, είναι γεγονός ότι δεν ακολούθησε μια ευθεία πορεία. Πρώτα Νομική, ύστερα Παρίσι και Πολιτικές Επιστήμες και τελικά επιστροφή στην Ελλάδα για δικηγορία. Και ξαφνικά τελεία. Μια τελεία που μπήκε στα 36 του χρόνια για τη φωτογραφία και αργότερα τον Φωτογραφικό Κύκλο, το σημαντικό σωματείο φωτογραφίας που ίδρυσε το 1988 με τους μαθητές του.
Η συνάντησή μας πραγματοποιείται με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του «Νέος Μονόλογος για τη Φωτογραφία και την Τέχνη» από τις εκδόσεις «Φωτοχώρος» που ο ίδιος έχει ιδρύσει. Η έκδοση αυτή έρχεται να υποκαταστήσει το πρώτο θεωρητικό βιβλίο του για τη φωτογραφία με τίτλο «Μονόλογος για τη φωτογραφία» που κυκλοφόρησε το 1987. «Τότε είχα γράψει αυθορμήτως τι αισθανόμουν για τη φωτογραφία. Και εκείνο το ανάγνωσμα στα τέλη της δεκαετίας του 1980 είχε, θυμάμαι, μια επιτυχία για το είδος του. Για να είμαι ειλικρινής, από τότε δεν το έχω διαβάσει ξανά – βαριέμαι άλλωστε να διαβάζω τον εαυτό μου» αναφέρει μιλώντας στο ΒΗΜΑgazino. «Κάποια στιγμή μάλιστα σταμάτησα και να το επανεκδίδω και το ανέβασα σε pdf στο site μου (www.rivellis.gr). Επειτα από τόσα χρόνια, με την ίδια νεανική διάθεση, ξεκίνησα να καταγράφω ξανά τη δική μου ομολογία για το τι είναι φωτογραφία. Είμαι σίγουρος ότι οι απόψεις μου δεν έχουν αλλάξει ριζικά, μόνο ίσως κάποιες αποχρώσεις τους. Φοβάμαι μάλιστα ότι παραμένω ίδιος και απαράλλακτος από τότε που ήμουν 15 ετών. Αλλά η ίδια η φωτογραφία έχει υποστεί αλλαγές. Οταν ξεκίνησα εγώ δεν υπήρχε η ψηφιακή τεχνολογία, η φωτογραφία δεν είχε μπει στις γκαλερί, υπήρχαν μόνο σοβαροί χομπίστες».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
