Επαρση σημαίας από τον πρόεδρο της (ποπ) Δημοκρατίας Kadebostany, με το νέο στούντιο άλμπουμ του που φέρει τον τίτλο «Play This at My Funerals» (Panik Records). Ο λόγος φυσικά για τον ελβετό DJ/παραγωγό Guillaume de Kadebostany, γνωστό παγκοσμίως ως Kadebostany ή πρόεδρο Kadebostan, ο οποίος παράλληλα έχει σχηματίσει και την ομότιτλη ηλεκτρονική-χορευτική μπάντα. Ηχοι του «ντύνουν» διαφημίσεις για κονσόλες παιχνιδιών και εταιρείες κινητής, clips οίκων μόδας, καθώς και ταινίες («L’Étudiante et M. Henri») ή σειρές («As The Crow Flies»), ενώ η διασκευή του στo «Crazy in Love» της Beyoncé που ακούγεται στην ταινία «50 Shades of Grey» έγινε viral επιτυχία.
Εχοντας ξεπεράσει ήδη τα 5 δισεκατομμύρια streams παγκοσμίως (μόνο στο YouTube τα τραγούδια του, με πιο γνωστά τα «Castle in the Snow», «Mind if I Stay», «Save Me» και «Walking with a Ghost», έχουν προβληθεί συνολικά περισσότερες από 1 δισεκατομμύριο φορές), έχοντας κάνει πάνω από 700 shows, έχοντας σκαρφαλώσει στα διεθνή charts με πολλά singles του που αγαπήθηκαν από κριτικούς και θαυμαστές, ο Kadebostany έχει δικαίως εξελιχθεί σε μουσική υπερδύναμη της ποπ τα τελευταία χρόνια. Η διαδρομή του ξεκίνησε το 2011 με το άλμπουμ «The National Fanfare of Kadebostany/Songs from Kadebostany», ακολούθησε το «Pop Collection» το 2013 και το «Monumental» το 2016.
Η τελευταία του δουλειά, όσο οξύμωρο και αν φαίνεται, περιλαμβάνει τραγούδια που ο ίδιος θα ήθελε να ακουστούν στην…κηδεία του (εξ ου και ο τίτλος). Tο άλμπουμ περιλαμβάνει δώδεκα τραγούδια σε κομψό και στυλάτο ύφος με επιρροές από τη folk και την ηλεκτρονική μουσική. Ο Kadebostany συνδυάζει μελωδίες και φωνητικά για να σου δημιουργηθεί το αίσθημα ότι «κλαις χαμογελώντας», όπως σημειώνει ο ίδιος. Με το συναισθηματικά φορτισμένο τραγούδι «Eulogy», το δυνατό «Like a Dream», το electro-folk «Lovelace», το σοφιστικέ «Wild in Secret» ή το «Tears Are Salted» αλλά και το ομότιτλο «Play Τhis at Μy Funerals», δεν κάνει τίποτα περισσότερο από να καταθέτει το ταλέντο του αλλά και τη μουσική του άποψη, που έχει πάντα ενδιαφέρον.
Tο άλμπουμ ηχογραφήθηκε σε Λωζάννη, Κωνσταντινούπολη, Κίεβο, Αθήνα και Παρίσι, ενώ σε αυτό έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με την Eλληνίδα Vassilina («Purple Sugar Kiss», «Lovelace», «Tears Are Salted»), τη Γαλλίδα Angie Robba, τον τούρκο τραγουδιστή και τρομπετίστα Barış Demirel, την Ιταλίδα Serepocaiontas και τη Valeria Stoica από τη Μολδαβία.
Από τους πλέον ευφάνταστους συνθέτες/παραγωγούς της σύγχρονης ποπ και με αναγνωρίσιμο, χαρακτηριστικό ήχο, ο Kadebostany, μιλώντας στο BHMAgazino με αφορμή την πρόσφατη κυκλοφορία του «Play This at Μy Funerals», ξεκαθαρίζει κατ’ αρχάς ότι δεν τρολάρει: «Καθόλου δεν τρολάρω. Οραματίζομαι ένα μεγάλο πάρτι, γεμάτο ευτυχία και επικεντρωμένο στον εορτασμό του μέλλοντος». Και ενώ από τη μία πλευρά προτείνει τη μουσική που θέλει να ακουστεί στην κηδεία του, από την άλλη πλευρά σημειώνει ότι «πηγή έμπνευσης της νέας μου δουλειάς είναι η ζωή. Μου αρέσει να μετατρέπω συνηθισμένες στιγμές σε δυνατά τραγούδια». Το άλμπουμ του ανοίγει με το «Eulogy», ένα τραγούδι που ο Kadebostany σημειώνει ότι «είναι για όλους. Παρά το σκοτεινό του θέμα, είναι ένα δυνατό και ειλικρινές τραγούδι αγάπης».
«Πηγή έμπνευσης της νέας μου δουλειάς είναι η ζωή. Μου αρέσει να μετατρέπω συνηθισμένες στιγμές σε δυνατά τραγούδια», λέει στο ΒΗΜΑgazino ο Kadebostany. ©Kate Bondarenko
Φιλέλληνας Ελβετός
Η σχέση του «Προέδρου» με την Ελλάδα είναι γνωστή, με πολλές συναυλίες αλλά και περιοδείες, οπότε η επιλογή της Vassilina ήρθε τελείως φυσιολογικά: «Λατρεύω την Ελλάδα και η Αθήνα αγκάλιασε τη μουσική μου από νωρίς. Η ατμόσφαιρα της Vassilina ήταν μαγευτική όταν άνοιξε μία από τις συναυλίες μας. Είμαι ενθουσιασμένος που συνεχίζω τη συνεργασία μας στο στούντιο και ζωντανά. Πιστεύω ότι η έννοια του «crying with a smile» εναρμονίζεται με τον ελληνικό τρόπο ζωής».
O Kadebostany θεωρεί ότι «η ελληνική μουσική είναι το θεμέλιο της δυτικής ποπ. Πιστεύω ότι είναι υπέροχη. Απλά ακούστε ραδιόφωνο στην Ελλάδα για να ανακαλύψετε δροσερή νέα μουσική».
Η μουσική του έχει κινηματογραφικές πινελιές. Ο ίδιος εμμέσως δεν το αρνείται. «Δημιουργώ έναν κόσμο φαντασίας που βασίζεται σε πραγματικές καταστάσεις. Η αποστολή μου είναι να χρησιμοποιήσω τη μουσική και την τέχνη μου για να βοηθήσω τους ανθρώπους να ξεφύγουν από την καθημερινότητά τους». Ισως όλα τα παραπάνω ξεκίνησαν όταν σε ηλικία επτά ετών συνόδευσε τον πατέρα του, «ο οποίος ήταν τεχνικός σε ένα πειρατικό ραδιόφωνο στη Γαλλία τη δεκαετία του ’90. Εβλεπα παθιασμένους ανθρώπους να ενώνονται με την αγάπη τους να μοιράζονται νέα μουσική με τον κόσμο».
Περιγράφει τη μουσική του ως «εκλεπτυσμένη, με μαζική απήχηση», θεωρεί ότι επιτυχία είναι «ελευθερία και ευκαιρία συνεργασίας με ενδιαφέροντες καλλιτέχνες» και βλέπει θετικά το μέλλον της ποπ: «Βρίσκεται σε συνεχή εξέλιξη και οι ταλαντούχοι καλλιτέχνες θα δημιουργούν πάντα πρωτοποριακή μουσική». Δεν πιστεύει ότι η μουσική απειλείται από την είσοδο σε αυτήν της τεχνητής νοημοσύνης: «Οχι, δεν αποτελούν απειλή τα εργαλεία της τεχνητής νοημοσύνης. Οι ιδέες θα εξακολουθούν να προέρχονται από όσους συνεχίζουν να οραματίζονται και να δημιουργούν».
Συνιστά σε όσους θέλουν να τον δουν σε live στην Αθήνα να συντονιστούν στον λογαριασμό του στο Instagram για να μάθουν πότε θα παίξει πάλι στη χώρα μας, ανυπομονεί να συναντηθεί και πάλι με το ελληνικό κοινό «για να απολαύσω ξανά τον τρόπο ζωής σας» και όσο για τα καθήκοντα και τις ευθύνες που έχει ως… πρόεδρος της Δημοκρατίας Kadebostany, τονίζει: «Νιώθω ευλογημένος που ζω αυτή τη ζωή και δεσμεύομαι να συνεχίζω να δημιουργώ περιπετειώδη μουσική».
Στο «Play Τhis at Μy Funerals» περιλαμβάνεται και το τραγούδι «Take Μe to Τhe Μoon»
(είχε συμπεριληφθεί στη λίστα για να είναι υποψήφιο για βραβείο Grammy στην κατηγορία «Best Pop Duo/Group Performance»), παρ’ όλο που ο ίδιος δεν ακούγεται ιδιαιτέρως ενθουσιώδης να πάει στη Σελήνη. «Μερικές φορές το να ονειρεύεσαι είναι καλύτερο. Το κάνω κάθε βράδυ».
