Την περίοδο που οι περισσότεροι βρίσκονται ακόμη στη θάλασσα, εμείς παίρνουμε τα βουνά. Συγκεκριμένα, τα πανέμορφα βουνά της Βόρειας Ιταλίας. Εχουμε λόγο: στη φημισμένη για τα χιονοδρομικά κέντρα της περιοχή – δημοφιλή προορισμό για τους λάτρεις των χειμερινών σπορ αλλά και για τους ισχυρούς του χρήματος, τις διασημότητες και τους εναπομείναντες ευρωπαίους αριστοκράτες – τώρα που έχουν λιώσει τα χιόνια μπορούμε να απολαύσουμε μερικές από τις ομορφότερες πεζοπορίες.
Ειδικά το ανατολικό τμήμα των Ιταλικών Αλπεων, οι Δολομίτες, μας προσφέρει χιλιάδες (εύκολα ή και δυσκολότερα) μονοπάτια. Δρόμους χαραγμένους από αιώνες, οι οποίοι διασχίζουν τοπία εξωπραγματικής ομορφιάς, περνάνε ανάμεσα από απόκρημνες βραχώδεις κορυφές που μοιάζουν με κοφτερά δόντια, από καταπράσινα φαράγγια και από πυκνά δάση στα ξέφωτα των οποίων λάμπουν στο φως του ήλιου μικρές πεντακάθαρες λίμνες. Φοράμε κι εμείς ένα ζευγάρι άνετα παπούτσια για πεζοπορία, βάζουμε στο σακίδιό μας τα απαραίτητα, κάτι για κολατσιό, λίγο νερό, αντηλιακό, εντομοαπωθητικό και καταπραϋντικό τζελ για τα τσιμπήματα (γιατί καλά και ωραία τα δάση αλλά έχουν και τους «κινδύνους» τους), και ξεκινάμε. Εννοείται πως αν δεν είμαστε έμπειροι σε τέτοιου είδους πεζοπορίες επιλέγουμε να ακολουθήσουμε μια εκδρομή με πεπειραμένο οδηγό, από εκείνες που διοργανώνονται στην περιοχή και απευθύνονται σε όλα τα βαλάντια.
Πράσινες οι αποχρώσεις του νερού στη Λίμνη του Μπράιες/ Φωτ.: Shutterstock
Εξωπραγματικά τοπία
Βρισκόμαστε λοιπόν στους Δολομίτες, στις Αλπειες της Βορειοανατολικής Ιταλίας, οροσειρά που πήρε το όνομά της από τον γάλλο γεωλόγο, ορυκτολόγο και ηφαιστειολόγο Ντεοντά Ντολομιέ. Πρόκειται για τον επιστήμονα που πρώτος περιέγραψε το πέτρωμα από το οποίο αποτελούνται οι απόκρημνες κορυφές της περιοχής, τον δολομίτη, ο οποίος στο φως του ήλιου παίρνει ένα εξωπραγματικό γκριζογάλανο χρώμα.
Τα βουνά με τους εντυπωσιακούς σχηματισμούς έχουν ανακηρυχθεί Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και αποτελούν (μαζί με τις υπόλοιπες Αλπεις) τον παράδεισο των σκιέρ που τον χειμώνα συνωστίζονται στις πίστες, μεταξύ άλλων, της Κορτίνα Ντ’Αµπέτσο, του Πάσο ντελ Τονάλε, της Κορβάρα της Αλάνια Βαλσέζια, του Σάουζε ντ’Ουλξ, του Λιβίνιο και του Κουρμαγέ, για να φτάσουμε σιγά-σιγά και στα δυτικά σύνορα της Ιταλίας με τη Γαλλία. Πίσω όμως στους Δολομίτες που σήμερα θα μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον μας: Τα βουνά που τον χειµώνα ντύνονται στα λευκά από το χιόνι, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, καταπράσινα και ανοιχτόκαρδα, ενδείκνυνται για πεζοπορία, ορειβασία και αναρρίχηση. Και προσφέρουν διαδρομές και πίστες για σπορ όποιες και αν είναι οι δυνατότητές σας, είτε είστε ερασιτέχνης περιπατητής είτε έμπειρος ορειβάτης.
Φωτ.: Unsplash
Περιπέτεια στην Alta Via I
Από τα διάσημα ορεινά μονοπάτια τους – τις Alte Vie όπως λέγονται στα ιταλικά – το πιο διάσημο είναι η Alta Via I. Πρόκειται για πολυήμερη διαδρομή γεμάτη μαγικές εικόνες, κατά τη διάρκεια της οποίας λειτουργούν διάφορα καταφύγια. Το μονοπάτι διατρέχει περί τα 120 χιλιόμετρα και φτάνει σε υψόμετρο 2.752 μέτρων! Ξεκινάει από τη Λίμνη του Μπράιες βορείως της Κορτίνα Ντ’Αμπέτσο και φτάνει στο Μπελούνο, πάνω από το Τρεβίζο.
Για να το διασχίσουμε ολόκληρο χρειάζονται εννέα ημέρες, εννοείται όμως πως οι τουριστικές πεζοπορικές εκδρομές που διοργανώνονται σε διάφορα σημεία του, και οι οποίες απευθύνονται και σε ανθρώπους που δεν έχουν εμπειρία σε τέτοιου είδους «περιπέτειες», διαρκούν το πολύ 5-6 ώρες. Tο πέρασμα Falzarego που συνδέει το Αγκόρντο με την Κορτίνα Ντ’Αμπέτσο, το πέρασμα Staulanza και το Rifugio Nuvolau µε το παλαιότερο εν λειτουργία καταφύγιο στους Δολομίτες, μια ξύλινη «καλύβα» που χτίστηκε το 1883, είναι μερικές από τις δημοφιλέστερες στάσεις.
Ο παγετώνας Μαρμολάντα και η λίμνη στην οποία καταλήγουν οι πάγοι του όταν λιώνουν ομορφαίνουν (και δροσίζουν) το τοπίο/ Φωτ.: Shutterstock
Via Ferrata, για τους έμπειρους
Πιο δύσκολη και σύνθετη η Alta Via II είναι η μεγαλύτερη πεζοπορική διαδρομή στους Δολομίτες, καθώς καλύπτει απόσταση που υπερβαίνει τα 160 χιλιόμετρα. Για να την περπατήσεις ολόκληρη χρειάζονται 11 με 14 ημέρες. Ξεκινά από το Μπρεσανόνε, ένα χωριό βορείως του Μπολτσάνο, και τελειώνει στην τοποθεσία Croce d’Aune, κοντά στο χωριό Φέλτρε. Ενα από τα πιο εντυπωσιακά σημεία της είναι το πέρασμα κοντά από τον παγετώνα Μαρμολάντα.
Εχει πολλά ζόρικα σημεία, ανάμεσά τους πολλές από τις διάσημες Vie Ferrate (στον ενικό Via Ferrata, δηλαδή σιδερένιος δρόμος) όπως ονομάστηκαν τα αναρριχητικά μονοπάτια της περιοχής με τα βοηθητικά συρματόσκοινα και τις σιδερένιες σκάλες. Δημιουργήθηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα στους Δολομίτες και σε άλλα σημεία των Ιταλικών Αλπεων για να διευκολύνουν το πέρασμα των ντόπιων από τα δυσπρόσιτα σημεία και επεκτάθηκαν περισσότερο και χρησιμοποιήθηκαν πολύ κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για τη διέλευση των στρατευμάτων και για τον έλεγχο των συνοριακών γραμμών. Ο όρος χρησιμοποιείται πλέον διεθνώς για αυτού του είδους τις απαιτητικές διαδρομές.
Η Alta Via II φτάνει ψηλότερα από την Alta Via I, στα 2.900 μέτρα. Οπως καταλαβαίνετε, στην πρόκληση της Alta Via I μπορεί να ανταποκριθεί κάθε πεζοπόρος με καλή φυσική κατάσταση, ο οποίος θα κληθεί να περπατά από τέσσερις ως οκτώ ώρες καθημερινά. Η Alta Via II απευθύνεται σε πιο έμπειρους πεζοπόρους. Το ειδικευμένο στις ορεινές εκδρομές «57 hours» διαθέτει πακέτα για τέτοιου είδους εκδρομές σε όλον τον κόσμο, ανάμεσά τους και οργανωμένες πεζοπορίες στις Alta Via Ι και Alta Via II. Πολλές ενδιαφέρουσες πληροφορίες θα βρείτε στο site του 57hours.com.
Εκδρομές στους Δολομίτες διοργανώνουν και οι δικοί μας Pezoporistas: το «Marmarole trek» τους είναι, όπως μας ενημερώνουν, «ένα πεζοπορικό ταξίδι στην καρδιά των Δολομιτικών Αλπεων με πτήσεις με την εγγύηση της Aegean, διαμονές και γεύματα σε ορεινά ιταλικά καταφύγια, και φυσικά δίπλα σας πιστοποιημένους συνοδούς βουνού έτσι ώστε η μόνη σας έννοια να είναι η απόλαυση των μαγικών διαδρομών!». Περισσότερες πληροφορίες στη διεύθυνση pezoporistas.gr. Εννοείται πως καλύτερες περίοδοι για τέτοιου είδους εκδρομές είναι το καλοκαίρι και οι αρχές του φθινοπώρου (με τον κίνδυνο πάντοτε του ευμετάβλητου καιρού), πριν να ξεκινήσουν οι πολλές βροχοπτώσεις και οι χιονοπτώσεις.
Φέλτρε, μία από τις πιο γοητευτικές μικρές πόλεις της περιοχής/ Φωτ.: Shutterstock
Εναλλακτική… φυσιολατρία
Ολα αυτά για τους παραθεριστές που αγαπάνε τις δραστηριότητες στη φύση. Για όσους βλέπουν τις διακοπές τους ως αφορμή για δράση, για κίνηση, για περιπέτεια. Αλλά και οι άλλοι, γιατί υπάρχει και αυτή η κατηγορία, που προτιμούν να την αγαπάνε… εξ αποστάσεως, και που εκδηλώνουν τη δική τους φυσιολατρία απολαμβάνοντας ένα ποτήρι κρασί ή ένα κοκτέιλ καθισμένοι στη βεράντα ενός café-εστιατορίου ατενίζοντας με θαυμασμό τις γύρω ομορφιές, δεν θα μείνουν παραπονεμένοι.
Η περιτριγυρισμένη από τους Δολομίτες Κορτίνα Ντ’Αμπέτσο είναι μια κωμόπολη που ενδείκνυται για υψηλού επιπέδου διακοπές, αποτελώντας, βεβαίως, πάντα έναν ακριβό προορισμό. Χειμερινό στέκι του ιταλικού και διεθνούς jet-set εδώ και δεκαετίες, έγινε διεθνώς γνωστή από τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1956 αλλά και επειδή αποτέλεσε το σκηνικό γνωστών ψυχαγωγικών ταινιών, όπως οι «Για τα μάτια σου μόνο» του 1981 (με ήρωα τον Τζέιμς Μποντ) και «Ροζ Πάνθηρας» (1963) του Μπλέικ Εντουαρντς. Μπορεί τις μεγαλύτερες δόξες της να τις ζει τον χειμώνα οπότε λειτουργούν τα χιονοδρομικά κέντρα, όμως τα πολυτελή ξενοδοχεία της υποδέχονται τον κόσμο και το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, και η Corso Italia, ο εμπορικός δρόμος με τις πολυτελείς μπουτίκ των διάσημων οίκων, περιμένει πάντα τους επισκέπτες να κάνουν τις επώνυμες αγορές τους.
Και ναι, ξαφνικά περάσαμε από τον κόσμο των δασών και της άγριας ζωής στον κόσμο του χρήματος και της πολυτέλειας. Γιατί όλα τα παρέχουν στον επισκέπτη τους οι Δολομίτες: και τη διαβίωση στη φύση και τις απολαύσεις των πεντάστερων καταλυμάτων και την απομόνωση στις πιο απομακρυσμένες περιοχές και τα πάρτι και τα κοσμικά περάσματα από τα πανάκριβα εστιατόρια όπου σερβίρονται οι συνταγές των πιο ακριβοπληρωμένων σεφ. Διαλέγετε και, ανάλογα με το πορτοφόλι σας και με τη διάθεσή σας, απολαμβάνετε!
