Περί ανθέων

«Ο πρωτόγονος άνθρωπος, δίνοντας λουλούδια στην αγαπημένη του, έκανε μια συμβολική κίνηση και πέρασε στη σφαίρα της τέχνης. Οι άνθρωποι έχουν λατρέψει τον κρίνο, έχουν διαλογιστεί με τον λωτό, έχουν πολεμήσει με το ρόδο και το χρυσάνθεμο. Η υπερβολική και αναίτια σπατάλη λουλουδιών στις δυτικές κοινωνίες προσφέρει το πιο μελαγχολικό θέαμα στο τέλος της γιορτής, μαραμένα και πεταμένα δίπλα στα σκουπίδια. Τα αγριολούλουδα γίνονται όλο και πιο σπάνια, μας εγκαταλείπουν γι’ αυτή μας τη σκληρότητα, περιμένοντας να γίνει πιο ανθρώπινος ο άνθρωπος». Ο ιάπωνας συγγραφέας Οκάκουρα Κακούζο είχε αφιερώσει ένα ολόκληρο κεφάλαιο στα «Ανθη» στο περίφημο «Βιβλίο του Τσαγιού», το οποίο κυκλοφόρησε στις αρχές του 20ού αιώνα στην Ευρώπη (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ερατώ). Αυτή η ελεύθερη μεταφορά του αποσπάσματος από το εν λόγω βιβλίο είναι η εισαγωγή του κειμένου του Γιώργου Μπουδαλή και της Τέτας Μακρή στο σύμπαν της έκθεσης «Για λουλούδια θα μιλάμε τώρα;» η οποία φιλοξενείται στο Βιβλιοπωλείο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, ΜΙΕΤ στη Θεσσαλονίκη. Και εδώ πρέπει να πούμε ότι προτού μιλήσουμε για λουλούδια θα πρέπει να αναφέρουμε ότι θα είναι λυπηρό να απαξιωθεί και να παραγκωνιστεί το σπουδαίο έργο που επιτελεί το ΜΙΕΤ, το μέλλον του οποίου προδιαγράφεται ασαφές μετά την πρόσφατη ομαδική παραίτηση του Διοικητικού Συμβουλίου.

Αμφότεροι οι Μπουδαλής και Μακρή συμμετέχουν στην έκθεση μαζί με άλλους 12 καλλιτέχνες όπως η Ελένη Θεοφυλάκτου, η Μαρία Μπουρίκα, ο Κωνσταντίνος Λαδιανός, ο Νίκος Τριανταφύλλου, η Μαρία Ξυνοπούλου, η Φένια Παγώνη και δημιουργούν έναν πρωτότυπο «κήπο» στο πατάρι του Βιβλιοπωλείου επί της οδού Τσιμισκή (όλως τυχαίως στην περιοχή «Λουλουδάδικα»).