Λουσίλ Λιτό, «Παίζω με όλα τα κλισέ που αποδίδονται στη θηλυκότητα»

«Τα έργα μου τα βλέπω ως απομεινάρια από φυλαχτά. Απεικονίζουν προσωπικές ιστορίες με αναφορές σε μαγικούς κόσμους, στην ιστορία της Τέχνης, στον κινηματογράφο και στη λογοτεχνία. Αυτά τα φυλαχτά εξερευνούν διάφορες συναισθηματικές καταστάσεις του νου και διαπερνούν διαφορετικά σώματα που υπόκεινται σε ξεχωριστές συγκινήσεις, δημιουργώντας έτσι την ιδέα μιας μυθιστορηματικής αυτοβιογραφίας». Με αυτά τα λόγια περιγράφει η 36χρονη Λουσίλ Λιτό τους πίνακες ζωγραφικής και τα γλυπτά της, τα οποία εκτίθενται στην γκαλερί Allouche Benias στο Κολωνάκι. Υπό τον τίτλο «Midnight Cinderella Sunrise Olympia», η γαλλίδα καλλιτέχνις προσπαθεί να μας μεταφέρει σε διάφορα «φανταστικά τοπία του νου» χρησιμοποιώντας τους ελληνικούς μύθους, τα παραμύθια, τα χρώματα – ειδικά το ροζ που κυριαρχεί -, την ποίηση, τη μουσική, τα υλικά όπως το κερί, αλλά και το γκροτέσκο, τη σάτιρα και το χιούμορ: «Είδα τον χώρο τον περασμένο Σεπτέμβριο και ήθελα να κάνω κάτι σε σχέση με αυτόν. Μου έμοιαζε λίγο σαν ένα παλάτι. Ο κεντρικός πίνακας της έκθεσης απεικονίζει την άμαξα της Σταχτοπούτας που την πηγαίνει στον χορό, αλλά, στο δικό μου μυαλό, στην πραγματικότητα η ηρωίδα δεν μπήκε ποτέ στο παλάτι. Επίσης, έχει σχέση με τον μύθο της Περσεφόνης και του Αδη, αλλά και με την ταινία που βασίζεται στο μυθιστόρημα του Τζέιμς Γκρέιαμ Μπάλαρντ, «Crash». Οι καρικατούρες που βρίσκει κανείς στους πίνακές μου είναι μια αναπαράσταση της κοινωνίας, μια «Comédie humaine», με πολύ χιούμορ και σάτιρα. Είναι αστείες, αλλά ταυτόχρονα και λυπηρές. Ομορφες, αλλά άσχημες. Σε σχέση με τα συναισθήματα που σου προκαλούν, από τη μία είναι ευχάριστα και από την άλλη ενέχουν έναν κίνδυνο. Καθώς τα δημιουργούσα, είχα συνεχώς στο μυαλό μου μια μουσική υψηλής συχνότητας. Γι’ αυτό ήθελα η έκθεση να είναι ένα αφιέρωμα στη Μαρία Κάλλας, γιατί εκείνη ήταν η πιο ικανή να αποδώσει συναισθήματα με τη φωνή της».

Αφού αποφοίτησε το 2008 από την Ecole Supérieure des Beaux-Arts de Rueil-Malmaison και συνέχισε τις σπουδές της στην École des Beaux-Arts de Marseille, πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις στη Night Gallery στο Λος Αντζελες, στη New Galerie στο Παρίσι και στην Galerie Édouard Manet στο Ζενεβιλιέ. Εχει προταθεί για το 20ό «Prix Fondation d’Entreprise Ricard», το οποίο έχει ως στόχο του την ανάδειξη γάλλων καλλιτεχνών ηλικίας κάτω των 40 ετών, ενώ έργα της έχουν συμπεριληφθεί σε ομαδικές εκθέσεις στο MAZ της Γκουανταλαχάρα στο Μεξικό, στo Musée D’Art Moderne και στην γκαλερί Sans Titre στο Παρίσι, καθώς και στο Musée Régional d’Art Contemporain Occitanie στο Σερινιάν της Γαλλίας.