Το σκοτάδι είχε αρχίσει να πέφτει όταν ο ο JFK Τζούνιορ επιβιβάστηκε στο μονοκινητήριο αεροπλάνο του στο Φέρφιλντ του Νιου Τζέρσεϊ μαζί με τη σύζυγό του Κάρολιν Μπεσέτ και τη μεγαλύτερη αδελφή της Λόρεν. Η ημερομηνία ήταν η 16η Ιουλίου του 1999 και προορισμός τους η Μασαχουσέτη και το Hyannis Port, όπου θα γινόταν ο γάμος της αγαπημένης του εξαδέλφης Ρόρι Κένεντι, αν και η παρέα των τριών θα έκανε μια ενδιάμεση στάση στο νησί Martha’s Vineyard όπου θα αποβιβαζόταν η Λόρεν. Ο Τζον Τζον, όπως αγαπούσε να τον αποκαλεί ο αμερικανικός Τύπος, δεν ήταν ένας έμπειρος πιλότος, είχε 300 ώρες πτήσης στο ενεργητικό του, αλλά όχι τα ανεπτυγμένα αντανακλαστικά ώστε να μπορεί να πραγματοποιήσει μια βραδινή πτήση πάνω από τη θάλασσα. Γι’ αυτό και ένας εκπαιδευτής αέρος τον συμβούλευσε να είναι και εκείνος παρών στο ταξίδι των 200 μιλίων (περίπου 320 χιλιόμετρα). Ο Τζον Τζούνιορ δεν ήθελε ούτε να το συζητήσει. Η περιπετειώδης φύση του υπερτερούσε της κοινής λογικής και ας ήταν τη συγκεκριμένη ημέρα τραυματίας, με τον αστράγαλό του σπασμένο από ένα ατύχημα με αλεξίπτωτο πλαγιάς (paragliding).
Αλλωστε οι ενδοιασμοί ή οι ενοχές που ήταν σε θέση να του δημιουργεί η αγαπημένη του δεσποτική μητέρα Τζάκι, ανέκαθεν αντίθετη στη λαχτάρα του να πετάει, είχαν μπει στην άκρη για τα καλά μετά τον θάνατό της από καρκίνο το 1994. Μπήκε λοιπόν στο Piper Saratoga του, κάθισε στη θέση του πιλότου και δεν ξαναβγήκε ποτέ. Πέντε ημέρες μετά την εξαφάνιση του αεροσκάφους και μετά τις αγωνιώδεις και συντονισμένες προσπάθειες Ακτοφυλακής, Ναυτικού και Αεροπορίας, η σορός του μαζί με εκείνες της συζύγου του και της αδελφής της ανασύρθηκαν από τη θάλασσα, από βάθος 35 μέτρων. Ο Τζον Κένεντι Τζούνιορ δεν κατάφερε να γλιτώσει από την κατάρα των Κένεντι. Κι όμως, είχε προσπαθήσει τόσο πολύ να ζήσει σαν να μην ήταν ένας από αυτούς. Σαν να ήταν ένας «φυσιολογικός άνθρωπος».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
