«Το πλήθος, τα μεγάφωνα, οι αποχαιρετισμοί / το πρόσωπό σου ακίνητο στο παράθυρο του βαγονιού / των διπλανών παραγγελίες και υποσχέσεις – / όλα σα να είχαν προβλεφτεί από σκηνοθέτη». Μέσα σε μερικούς στίχους, στο ποίημα με τίτλο «Σταθμός του Βορρά», ο Τίτος Πατρίκιος περιγράφει εύστοχα τους σταθμούς των τρένων, με όλη την κίνηση αλλά και τη μελαγχολία που τους χαρακτηρίζει – όπως κάθε τόπο που αφορά το ταξίδι, δηλαδή τον αποχαιρετισμό και την πορεία προς το άγνωστο. Οσο όμως και αν το ταξίδι με το τρένο την έχει τη μελαγχολία του, όπως την κληρονομήσαμε και από ποιητές, στιχουργούς και λογοτέχνες, έχει και τη χαρά της προσμονής, έχει και τον ενθουσιασμό που προκαλεί αυτή η «ταινία» η οποία εκτυλίσσεται έξω από το παράθυρο του βαγονιού μας ενώ διασχίζουμε χώρες, ηπείρους και πολιτισμούς. Σε αυτή τη χαρά επικεντρωνόμαστε σήμερα, όπως τη βιώνουν οι τυχεροί επιβάτες πέντε υπερπολυτελών τρένων. Πέντε τρένων που με τις πληθωρικές παροχές τους μετατρέπουν το ταξίδι σε εμπειρία ζωής.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
