Οι προκλήσεις της Κέιτ Μπλάνσετ

Αποφασισμένη να σοκάρει, διέκοψε μια απουσία από το σανίδι του θεάτρου η οποία μετρούσε επτά ολόκληρα χρόνια. Το σοκ θέλησε και το σοκ πέτυχε: είναι πλέον γνωστό τοις πάσι ότι η τελευταία θεατρική παράσταση της Κέιτ Μπλάνσετ με τίτλο «When We Have Sufficiently Tortured Each Other» (Οταν έχουμε πια βασανίσει αρκετά ο ένας τον άλλον) για το Εθνικό Θέατρο του Λονδίνου έγινε Νο 1 θέμα στο West End του Λονδίνου, αφού «καμία σκηνή δεν ολοκληρώνεται χωρίς αίμα ή αφρό ξυρίσματος» όπως έγραψαν χαρακτηριστικά οι «Times», χωρίς ωστόσο να αντιμετωπίζουν το project με θετικό μάτι, κάτι που χαρακτηρίζει την πλειονότητα των κριτικών απέναντι στο έργο. Ισως όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση η κριτική να μην έχει πια και τόση σημασία. Από τη στιγμή που η Κέιτ Μπλάνσετ, μία από τις κορυφαίες ηθοποιούς στον πλανήτη, αποφάσισε να επιστρέψει στο θέατρο, το οποίο «πάντα έβλεπα ως πρόκληση», όλα τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες. Και «τα παπούτσια της» να έπαιζε, επιτυχία θα είχε. Εξάλλου, το γεγονός ότι υπήρξαν θεατές που λιποθύμησαν κατά τη διάρκεια της παράστασης μόνο ως θετικό μπορεί να εκληφθεί για την πειστικότητα και την ένταση της ερμηνείας της.

Εμπνευσμένο από το επιστολικό μυθιστόρημα «Pamela» του Σάμιουελ Ρίτσαρντσον γραμμένο τον 18o αιώνα, το αρκετά παραλλαγμένο θεατρικό έργο του Μάρτιν Κριμπ ανέβηκε στο Θέατρο Ντόρφμαν. Ενώ το έργο του Ρίτσαρντσον έχει ως κεντρική ηρωίδα μια υπηρέτρια που προσπαθεί να αμυνθεί απέναντι στις άνευ προηγουμένου ερωτικές επιθέσεις του αφεντικού της, στη νέα εκδοχή οι γυναίκες είναι πέντε (όλες με τη μορφή της Μπλάνσετ), ο άνδρας ένας (Στίβεν Ντιλέιν) και το παιχνίδι της ερωτικής εξουσίας πολύ πιο σύνθετο και ωμό, με στόχο να αναδείξει τη βίαιη φύση της επιθυμίας. Μέσα στις 12 σκηνές που είναι μοιρασμένες σε δύο ώρες, η σκηνοθέτρια Κέιτι Μίτσελ προσπαθεί να στηρίξει όσο το δυνατόν πιο πιστά το σλόγκαν της παράστασης που κρίθηκε καταλληλότερο για τη διαφήμισή της: «Ελα, λοιπόν, κλείδωσε τις πόρτες να δούμε τι θα γίνει. Δείξε πόση δύναμη έχεις πραγματικά».