«Αν οι αποστάσεις δεν αποτελούν πια πρόβλημα, μπορείς να ζεις οπουδήποτε θέλεις». Η φράση κάτω από το έργο ενός δευτεροετούς σπουδαστή στο Βασιλικό Κολέγιο Τέχνης του Λονδίνου επιχειρούσε να αποτυπώσει λεκτικά την πρωτοτυπία μιας δουλειάς κατόπιν παραγγελίας. Εκείνος και άλλοι 23 ανταποκρίθηκαν στην πρόκληση που έθεσε η Bentley σχετικά με τη μορφή που θα έχει η βρετανική πολυτέλεια το 2050, ωστόσο τέσσερις είδαν τα έργα τους να ξεχωρίζουν.
Δεν είναι ασφαλώς η πρώτη φορά που φοιτητές του RCA μπαίνουν σε μια τέτοια διαδικασία. Από τη στιγμή που το φημισμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα εγκαινίασε το δικό του πρόγραμμα Intelligent Mobility, κάθε χρόνο υπάρχει τουλάχιστον ένα διαφορετικό έναυσμα για έρευνα. Για τους ίδιους τους φοιτητές, άλλωστε, αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία να μπουν στο ραντάρ των αυτοκινητοβιομηχανιών και να εμπλουτίσουν το βιογραφικό τους.
«Αναζητούμε ιδέες και έννοιες που θα μπορούσαν δυνητικά να μας οδηγήσουν σε νέες, ενδιαφέρουσες κατευθύνσεις χρησιμοποιώντας την προοπτική αυτών των παιδιών – εκπροσώπων μιας ψηφιακής γενιάς από όλον τον κόσμο – ώστε να δούμε τα πράγματα διαφορετικά. Αυτοί οι δευτεροετείς φοιτητές θα σχεδιάσουν τα αυτοκίνητα του μέλλοντος. Γι’ αυτό τα αποτελέσματα της πρόκλησης είναι τόσο συναρπαστικά» υπογράμμισε ο Στέφαν Ζίλαφ, επικεφαλής σχεδιασμού της Bentley – απόφοιτος και ο ίδιος του προγράμματος Automotive Design του RCA.
Πίσω από κάθε σχέδιο που βλέπουμε υπάρχει ένας τίτλος και ένα σκεπτικό που αποδεικνύει ότι ο στόχος επετεύχθη, καθώς οι φοιτητές προσέγγισαν διαφορετικά ιδέες όπως η τεχνολογία, η δεξιοτεχνία, η βιωσιμότητα και η αυτόνομη κίνηση. Στη σχεδιαστική μελέτη με τίτλο «Πολυτελή Ηχοτοπία», για παράδειγμα, αναδεικνύεται η απουσία του θορύβου – και η ενίσχυση ευχάριστων ήχων – ως στοιχείο πολυτέλειας που θα επιδρά ευεργετικά στην υγεία, στην ευεξία και στις ταξιδιωτικές εμπειρίες των επιβατών.
Στο έργο «Υλική Ανθρωπότητα», ως πραγματική πολυτέλεια το 2050 ορίζεται η δυνατότητα των ανθρώπων να οδηγούν περιστασιακά οι ίδιοι αυτοκίνητα με κινητήρες εσωτερικής καύσης, φαινόμενο σπάνιο για την εποχή εκείνη, λόγω της κυριαρχίας της αυτόνομης οδήγησης. Η μελέτη υποθέτει ότι οι νοσταλγοί του παρελθόντος θα θέλουν να παρακολουθούν τον τρόπο λειτουργίας των συμβατικών κινητήρων όπως σήμερα κάποιοι ασχολούνται με μηχανικά ρολόγια μεγάλης αξίας, γι’ αυτό και το όχημα χαρακτηρίζεται από διαφάνεια που εξασφαλίζει θέα στον κινητήρα.
Αποτέλεσμα μιας πιο προωθημένης σκέψης, η οποία κατά τον εμπνευστή της σχετίζεται με την αιωνόβια πορεία της Bentley και τη συμβολή της στην πρόοδο της αυτοκίνησης, είναι τα «Ταξίδια στη Στρατόσφαιρα». Εδώ ο όρος «πολυτέλεια» συνδέεται με ένα σενάριο όπου τα διεθνή επαγγελματικά ταξίδια δεν θα περιορίζουν το πού μπορούν να ζήσουν οι άνθρωποι – στον πλανήτη Γη ή αλλού.
Στη δε σχεδιαστική μελέτη με τίτλο «Κομψή Αυτονομία» επισημαίνεται η σημασία της χάρης και της βρετανικής εθιμοτυπίας σε έναν κόσμο με αυτοκίνητα χωρίς οδηγό, σχεδιασμένα για τις έξυπνες πόλεις του μέλλοντος. Το έργο επικεντρώνεται στον τρόπο εξέλιξης, με την πάροδο του χρόνου, των μετακινήσεων από την άμαξα στα σύγχρονα αυτοκίνητα και στο πώς αυτές θα συνεχίσουν να εξελίσσονται σε έναν αυτόνομο κόσμο.
Oσο για την απορία που εκφράζουν πολλοί, αν τελικά θα μπορούσαν οι Bentley του 2050 να είναι κάπως έτσι, η απάντηση είναι – νομικά – απλή: πρόκειται απλώς για ακαδημαϊκές ασκήσεις που δεν υποδηλώνουν τη μελλοντική σχεδιαστική κατεύθυνση της εταιρείας και δεν δεσμεύουν κανέναν. Γι’ αυτό, άλλωστε, είναι τόσο δημιουργικές.
