Οι νέες βασίλισσες της όπερας

Σήμερα, στην εποχή της εικόνας, ακόμη και στον κόσμο της μουσικής όπου μεγαλύτερη σημασία θα έπρεπε να έχει αυτό που ακούς και όχι εκείνο που βλέπεις, πιο εύκολα επιβάλλεσαι αν έχεις όμορφη εμφάνιση παρά όμορφη φωνή. Δεκάδες τα παραδείγματα που το επιβεβαιώνουν ακόμη και στον χώρο της όπερας, όπου το σκηνικό θέαμα και η μελωδία συνυπάρχουν και όπου ο σολίστας καλείται να ικανοποιήσει και το αυτί και το μάτι του θεατή. Σε περιπτώσεις όπως της Ντανιέλ Ντε Νις, της Μαρίας Μαξάκοβα και της Αΐντα Γκαριφουλίνα η ομορφιά της εμφάνισης ήταν (και είναι) το διαβατήριο για τις μεγάλες αίθουσες, το μουσικό ταλέντο έπεται, ενίοτε δεν είναι άξιο λόγου. Και οι τρεις υψίφωνοι-ντίβες της νέας γενιάς, είναι κυρίως όμορφες. Αλλά δεν είναι οι μόνες που σταδιοδρομούν λόγω εμφάνισης, τώρα που οι σωματικές διαστάσεις μιας λυρικής τραγουδίστριας έχουν μεγαλύτερη σημασία για έναν σκηνοθέτη, για έναν ιμπρεσάριο, για ένα θέατρο, από τις ψηλές νότες και από την ποιότητα του τραγουδιού της.

Υπάρχουν βεβαίως και οι πριμαντόνες που διαθέτουν και την εμφάνιση και το ταλέντο, που «έχουν όλο το πακέτο». Μια τέτοια περίπτωση ήταν η Αννα Νετρέμπκο που σήμερα, στα 48 χρόνια, θεωρείται η απόλυτη σταρ της όπερας και αμείβεται με αστρονομικά ποσά για κάθε performance. Με τεράστιο ενδιαφέρον αναμένεται η εμφάνισή της στην Κρατική Οπερα του Μονάχου, στις 28 Ιανουαρίου 2020, οπότε θα ερμηνεύσει για πρώτη φορά την «Τουραντότ» του Πουτσίνι, έχοντας μάλιστα στο πλευρό της, στον ρόλο του Καλάφ, τον σύζυγό της τενόρο Γιουσίφ Εϊβαζόφ.  Αλλη μία τέτοια περίπτωση είναι η 36χρονη Λιζέτ Οροπέσα («Η Τραβιάτα» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής το περασμένο καλοκαίρι), η οποία τους τελευταίους μήνες είδε τις μετοχές της να ανεβαίνουν και χαρακτηρίζεται από κοινό και κριτικούς ως η κορυφαία πριμαντόνα της νέας γενιάς. Η κουβανικής καταγωγής αμερικανίδα υψίφωνος τις προσεχείς εβδομάδες θα βρίσκεται στο Παρίσι, στην Οπερα της Βαστίλης, για να πρωταγωνιστήσει στον «Κουρέα της Σεβίλλης» του Ροσίνι που κάνει πρεμιέρα στις 11 Ιανουαρίου 2020. Και η Νετρέμπκο και η Οροπέσα έχουν ξεχωρίσει, η πρώτη περνώντας από το ρεπερτόριο της κολορατούρας και της λυρικής υψιφώνου σε πιο δραματικούς ρόλους και η δεύτερη θριαμβεύοντας σε ρόλους του μπελκάντο και του γαλλικού ρεπερτορίου.