«Αυτός που κάνει το κιτς – μια λέξη τόσο ψεύτικη που εμπεριέχει την περιφρόνηση και δηλώνει μια ανωτερότητα, κοινώς ό,τι ο άλλος είναι κι εσύ δεν είσαι -, έχει πολύ περισσότερα κοινά με εμένα απ’ ό,τι μπορώ να δεχτώ». Ο αρχιτέκτονας και καθηγητής Πολεοδομίας Δημήτρης Φιλιππίδης είχε σε ανύποπτο χρόνο δώσει, δίχως να το επιδιώξει, μια πολύ ωραία ερμηνεία για την τόσο παρεξηγημένη αισθητική τάση. Είτε μιλάμε για κτίρια, είτε για αντικείμενα και έργα τέχνης, αυτή η λέξη που δεν ηχεί ευχάριστα στα αφτιά, λες και έχει φαγωθεί από ανθρώπους σε μια κάποια απόμακρη ελληνική οροσειρά, εμπεριέχει πολύ περισσότερη γοητεία απ’ όση γενικά της αναγνωρίζεται.
Είναι ζήτηµα γούστου, «A Question of Taste», όπως µπορεί να αντιληφθεί κανείς µέσα από µια έκθεση στο Μουσείο Pera στην Κωνσταντινούπολη (έως τις 8 Αυγούστου). Μια ομαδική έκθεση που πραγματεύεται την έννοια του κιτς, μιας αισθητικής τάσης που νοηματοδοτείται εντελώς διαφορετικά σήμερα απ’ ό,τι πριν από έναν αιώνα. Το κιτς είναι πανταχού παρόν μέσα από τη μαζική κουλτούρα, καθώς προσφέρει τις πλούσιες πτυχές της για να εκκολαφθεί αυτή η καθόλου σοβαροφανής τέχνη, η οποία δηλώνει ηχηρά παρούσα στη διαδικασία της μετάβασης του υλικού πολιτισμού προς την ψηφιακή εκδοχή του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
