Είναι ένα ζεστό μεσημέρι Πέμπτης, μέσα Μαΐου, λίγες ημέρες μετά τη σταδιακή άρση των αυστηρών μέτρων του lockdown, και στο κέντρο της Αθήνας η κίνηση των αυτοκινήτων έχει επανέλθει σχεδόν στα προ πανδημίας επίπεδα, όπως και η γνώριμη βουή της πόλης. Στην ολοκαίνουργια όμως παιδική χαρά του Ζαππείου, οι μικροί κάτοικοι του κέντρου ούτε βλέπουν ούτε ακούν τίποτε από αυτά. Εκείνοι απλώς απολαμβάνουν αμέριμνοι το παιχνίδι τους, ενώ οι γονείς τους, λίγα μέτρα πιο πέρα, καθισμένοι στα παγκάκια, νιώθουν σιγουριά ότι τα παιδιά τους μπορούν να παίξουν επιτέλους με ασφάλεια σε έναν αξιοπρεπή χώρο που τους παρέχει άνετη πρόσβαση – και σε όσα από αυτά κινούνται με αμαξίδιο. Εξι χρόνια παρέμενε κλειστός μέχρι την ανακαίνισή του τον περασμένο Σεπτέμβριο – μια δωρεά της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας Πολιτισμού και Κοινωφελούς Εργου «Αιγέας» του Αθανασίου και της Μαρίνας Μαρτίνου.
Η ίδια ησυχία επικρατεί και απέναντι, στον κήπο του Ζαππείου, όπου για πολλά χρόνια δεν ήταν εύκολη η πρόσβαση εξαιτίας της παραβατικής συμπεριφοράς ατόμων που είχαν καταπατήσει διάφορα τμήματά του. Ενας νεαρός γευματίζει καθισμένος στο γκαζόν ακούγοντας μουσική με τα ακουστικά του και διαβάζοντας το βιβλίο του, λίγο πιο πέρα ένα ζευγαράκι κάθεται στο παγκάκι, όπως και ένας ηλικιωμένος κύριος προκειμένου να πάρει μια ανάσα και λίγη δροσιά. Με λίγα λόγια, συνηθισμένες δραστηριότητες που συμβαίνουν στα πάρκα και στους κήπους των περισσότερων πόλεων του κόσμου. Δραστηριότητες που, περισσότερο από έναν αιώνα πριν, ο οραματιστής και μεγάλος έλληνας ευεργέτης Ευαγγέλης Ζάππας (1800-1865) είχε στο μυαλό του όταν έκανε τα σχέδιά του για τη δημιουργία ολόκληρου του έργου του Ζαππείου, το οποίο δεν πρόλαβε να δει, αλλά άφησε σαφείς και συγκεκριμένες οδηγίες στον εξάδελφό του, Κωνσταντίνο Ζάππα, μέσω της διαθήκης του, να αποπερατώσει: «Να κτίση το κατάστημα των Ολυμπίων μετά του σταδίου αυτού αξιοπρεπές και ευρύχωρον, κατά το σχέδιον όπου έχω στείλει του κ. Ραγκαβή».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος