Από την αρχή της σύλληψής της το 1939, η υπαίθρια γλυπτοθήκη του ΜοΜΑ στη Νέα Υόρκη ήταν μία από τις πιο αγαπημένες πράσινες γωνιές για τους κατοίκους της μεγαλούπολης. Ανάμεσά τους ήταν και ένας αδύνατος, νευρώδης νεαρός με πυκνά σγουρά μαλλιά, ο οποίος δούλευε στο γραφείο αλληλογραφίας της εταιρείας μάνατζερ καλλιτεχνών William Morris. Γιατί όποτε ήθελε να ξεφύγει για λίγο από τη βαβούρα της δουλειάς και της πόλης και από την ιλιγγιώδη φιλοδοξία του κατέφευγε σε αυτό το πράσινο κομμάτι γης παρέα με ένα μπουκάλι αλκοόλ καμουφλαρισμένο με τη χαρακτηριστική καφέ χάρτινη σακούλα των liquor stores. Εκεί ήρθε σε επαφή για πρώτη φορά με τη μεταπολεμική σύγχρονη τέχνη και άναψε η σπίθα για το φλογερό πάθος της συλλογής έργων τέχνης, το οποίο θα αποδεικνυόταν ασίγαστο και εξαιρετικά προσοδοφόρο. Σίγουρα δεν είχε διαφύγει την προσοχή του νεαρότατου Ντέιβιντ Γκέφεν ότι ο κήπος του σημαντικότερου μουσείου σύγχρονης τέχνης του «Μεγάλου Μήλου» έφερε το όνομα της πλουσιότερης οικογένειας της Αμερικής: Ροκφέλερ.
Οπως θα αποδεικνυόταν τελικά, θα έβλεπε και το δικό του όνομα να κοσμεί το περιώνυμο μουσείο, κι ας μην είχε καμία οικογενειακή δεξαμενή χρημάτων για να τον βοηθήσει σε αυτό το επίτευγμα. Σε τρεις ορόφους της επέκτασης του ΜοΜΑ της Νέας Υόρκης που σχεδίασαν πρόσφατα οι Diller Scofidio + Renfro διαβάζεις ευκρινώς «David Geffen Wing», ενώ επίσης υπάρχει David Geffen Gallery και σε έναν όροφο του παλιού κτιρίου. Στο κάτω-κάτω τα 100 εκατ. δολάρια που είχε δωρίσει στο μουσείο υπήρξαν καθοριστικά για την αποπεράτωση της φιλόδοξης «μεγέθυνσής» του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
