Την Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου ο Νίκος Σταμπολίδης μάς υποδέχθηκε στο νέο του γραφείο, στο Μουσείο Ακρόπολης. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 15 Σεπτεμβρίου, ορκίστηκε πρώτος Γενικός Διευθυντής του Μουσείου Ακρόπολης, ενός από τα σπουδαιότερα του κόσμου. Ο χώρος του νέου γραφείου του, λιτός και απέριττος, ήταν λουσμένος στο ελληνικό φως που γέννησε τον Παρθενώνα. Το κινητό του τηλέφωνο χτυπούσε συνεχώς. Ο ίδιος άλλωστε διένυε τις τελευταίες ημέρες του στο τιμόνι του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, διοργανώνοντας πυρετωδώς τη μεγαλειώδη έκθεση «Κάλλος. Η Υπέρτατη Ομορφιά» που εγκαινιάζεται στις 29 Σεπτεμβρίου και με την οποία ουσιαστικά αποχαιρετά το μουσείο στο οποίο διετέλεσε διευθυντής επί 25 συναπτά έτη. Η παμψηφεί εκλογή του τον περασμένο Ιούνιο στο πόστο του Γενικού Διευθυντή του Μουσείου Ακρόπολης, ύστερα από διεθνή διαγωνισμό, μια θέση που παρέμενε ορφανή για μια σειρά γραφειοκρατικούς λόγους από την αρχή της λειτουργίας του μουσείου εδώ και 12 χρόνια, ήταν μάλλον αναμενόμενη. Η διεθνής επταμελής επιτροπή, με Πρόεδρο τον Καθηγητή Δημήτρη Παντερμαλή και μέλη τον ακαδημαϊκό και Καθηγητή Μανόλη Κορρέ, τον ακαδημαϊκό και τέως Διευθυντή του Μουσείου του Λούβρου Αλέν Πασκέ, τους Καθηγητές Αρχαιολογίας Πέτρο Θέμελη και Βασίλη Λαμπρινουδάκη, τον Γενικό Διευθυντή των Μουσείων του Βερολίνου δρα Αντρέας Σολ και τον Γενικό Διευθυντή των Μουσείων της Ιταλίας δρα Μάσιμο Οσάνα, αξιολόγησε με άριστα το έργο, την εμπειρία και την προσωπικότητά του. Γιατί ο Νίκος Σταμπολίδης είναι ο αρχαιολόγος που έχει ταυτίσει το όνομά του με τη σπουδαία ανασκαφή στην αρχαία πόλη και στη νεκρόπολη της Ελεύθερνας, αλλά και ο δημιουργός του αρχαιολογικού πάρκου και του μουσείου της. Γιατί ο Νίκος Σταμπολίδης υπήρξε ο Καθηγητής που με την πολυετή διδασκαλία του στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης διαμόρφωσε γενιές αρχαιολόγων. Γιατί ο Νίκος Σταμπολίδης στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης διοργάνωσε σπάνιες εκθέσεις όχι μόνο αρχαιολογικές με πανανθρώπινα θέματα αλλά και της Αναγέννησης, καθώς και συνδυασμούς αρχαίας και σύγχρονης τέχνης, αξιοποιώντας ένα ευρύ δίκτυο διαπροσωπικών σχέσεων, φέρνοντας για πρώτη φορά στη χώρα μας ευρήματα και έργα τέχνης τα οποία δεν είχαν βγει ποτέ έξω από τις αίθουσες των μουσείων όπου φιλοξενούνται. Ισως ο δάσκαλός του, ο Μανόλης Ανδρόνικος, όταν έγραφε ότι «αν έπρεπε να διαλέξω έναν μόνο από τους μαθητές μου, θα διάλεγα αυτόν», στη συστατική επιστολή που του έδωσε ως διαβατήριο για τις μεταπτυχιακές του σπουδές, διέβλεπε το λαμπρό μέλλον του τότε μαθητή του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
