Ο Ηράκλειτος στην Πειραιώς

Ζουν, δημιουργούν και εμπνέονται από την Αθήνα. Δυσκολεύονται σε αυτό το ασταθές κλίμα των καιρών μας, αλλά τουλάχιστον έχουν άφθονη πρώτη ύλη για το εικαστικό έργο τους. Ορισμένοι από αυτούς είχαν συμμετάσχει στην έκθεση «The Equilibrists / Οι Εξισορροπιστές» πριν από τρία χρόνια, όταν δηλαδή με αφορμή τα 33 χρόνια λειτουργίας του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ του Δάκη Ιωάννου οι επιμελητές του New Museum της Νέας Υόρκης Χέλγκα Κριστόφερσεν και Γκάρι Καριόν-Μουραγιάρι είχαν σταχυολογήσει την ελληνική και κυπριακή καλλιτεχνική παραγωγή και είχαν παρουσιάσει ένα δείγμα της στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς. Στη νέα συνεργασία των τριών φορέων ο ρόλος ανατέθηκε στις επιμελήτριες του νεοϋορκέζικου μουσείου Μάργκο Νόρτον και Νάταλι Μπελ. Το αποτέλεσμα της δικής τους έρευνας στην πόλη μας θα παρουσιαστεί τον Ιούνιο μέσα από μια έκθεση με το τίτλο της δανεισμένο από τη ρήση του προσωκρατικού φιλοσόφου Ηράκλειτου «ποταμώ γαρ ουκ έστιν εμβήναι δις τω αυτώ». Κανείς δεν μπορεί να μπει στο ίδιο ποτάμι δύο φορές. Μερικές εβδομάδες πριν από τα εγκαίνια οι δύο γυναίκες μιλούν στο BHMAgazino για την ελληνική εμπειρία τους.

Πώς προέκυψε η ιδέα για τη θεματική της έκθεσης με τίτλο της τη ρήση του Ηράκλειτου; «Από το πρώτο διερευνητικό μας ταξίδι στην πόλη, μας ήταν ξεκάθαρο από τον τρόπο με τον οποίο μιλούσαν οι καλλιτέχνες για την εμπειρία τού να δουλεύεις στην Αθήνα ότι υπάρχει μια διάχυτη ενέργεια ενός διαρκώς μεταβαλλόμενου και ευμετάβλητου εικαστικού τοπίου που καθιστά δύσκολο να το συλλάβει κανείς πλήρως σε μια δεδομένη χρονική στιγμή. Προσέξαμε ότι πολλοί μιλούσαν σε σχέση με το πριν και το μετά ενός κατακλυσμιαίου γεγονότος. Οπως το «προ κρίσης» και «μετά κρίσιν» ή το «προ documenta» και «μετά documenta», κάτι που έφερε στον νου την εικόνα διακυμάνσεων ή κυμάτων να αντιδρούν στις εναλλαγές του περιβάλλοντος παραμένοντας ταυτόχρονα σε μια συνεχή ροή. Νιώσαμε ότι αυτή η ιδέα συνδέεται σε πολύ μεγάλο βαθμό με όλα όσα διερευνούν οι καλλιτέχνες – τόσο στο διαρκώς μεταβαλλόμενο υλικό της πόλης αλλά και στην ιδέα της ανάδειξης αυτής της ρευστότητας όλων όσα είναι εμφανώς συμπαγή και στερεά αλλά τελικά αποδεικνύονται επισφαλή».