Ψάχνοντας τα κοινά χαρακτηριστικά στη στρατηγική των ευρωπαϊκών χωρών που αποφάσισαν την άρση της καραντίνας ανακάλυψα ένα μόνο κοινό: παντού δημιουργούνται συνθήκες με βάση τις οποίες τα ζευγάρια έχουν καλύτερη αντιμετώπιση από τους περίφημους singles. Αν για κάθε μοναχικό εργένη η καραντίνα ήταν μια διαδικασία οικειοθελούς απομόνωσης, η έξοδός του στον νέο κανονικό(;) κόσμο θα είναι μια δοκιμασία: όταν θα ανοίξουν café, μπαρ, εστιατόρια, πλαζ, θέατρα και σινεμά ο εργένης, ο μοναχός ο άνθρωπος που λένε και τα τραγούδια μας, θα καταλάβει ότι δεν τον θέλει πια κανείς. Παντού τα ζευγάρια θα προτιμώνται.
Στην Ελλάδα δεν το έχουμε ακόμα καταλάβει γιατί μέχρι να ανοίξουν οι χώροι κοινωνικότητας και διασκέδασης απαιτούνται ημέρες πολλές: στη Δανία, στην Τσεχία, στη Γερμανία, που είναι λίγο πιο μπροστά από εμάς, καθώς άνοιξαν τα μαγαζιά τους γρηγορότερα, το πράγμα γίνεται ήδη κατανοητό. Στην Ιταλία, που και αυτή αναγγέλλει τρόπους και χρόνους επιστροφής, η κεντρική ιδέα όποιου σχεδιάζει μέτρα ακούγεται σαν ένα είδος συμβουλής: «Αν θέλετε να έχετε δυνατότητα πρόσβασης σε χώρους εστίασης και κοινωνικής διασκέδασης, ζευγαρώστε».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
