Ο Αμαζόνιος στα πρόθυρα ασφυξίας

Οσο και αν τα τελευταία χρόνια η διεθνής κινητοποίηση για τη σωτηρία του Αμαζονίου είναι μεγαλύτερη από ό,τι παλαιότερα, όσο και αν οι πολίτες με οικολογική συνείδηση έχουν αυξηθεί σημαντικά και η φωνή τους γίνεται όλο και πιο δυνατή, όσο και αν η σεβαστική αντιμετώπιση-εκμετάλλευση του φυσικού περιβάλλοντος προβάλλει πλέον ως μονόδρομος, η καταστροφή συνεχίζεται. Το επιβεβαιώνουν διαρκώς τα νέα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Ενα από τα πιο πρόσφατα αφορά την Αμαζονία της Βραζιλίας, δηλαδή στο 60% της συνολικής έκτασης του σημαντικότερου τροπικού δάσους της υφηλίου. Σύμφωνα με τις οικολογικές ομάδες που δραστηριοποιούνται στη χώρα, τα δέκα τελευταία χρόνιαη πλούσια χλωρίδα της περιοχής εκπέμπει περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από όσο απορροφά. Συγκεκριμένα, πρόσφατη έρευνα καταδεικνύει ότι οι πυρκαγιές που σηµειώνονται στο τροπικό δάσος παράγουν 1,5 δισεκατοµµύριο τόνους διοξειδίου του άνθρακα ετησίως, τη στιγµή που η βλάστηση απορροφά µόλις µισό δισεκατοµµύριο τόνους. Για να καταλάβουµε το µέγεθος του προβλήµατος, αρκεί να γνωρίζουµε πως το ένα δισεκατοµµύριο τόνοι του διοξειδίου του άνθρακα που µένουν στην ατµόσφαιρα αντιστοιχεί στις ετήσιες αντίστοιχες εκποµπές της Ιαπωνίας, η οποία είναι η πέµπτη πιο ρυπογόνος χώρα του πλανήτη. Την κατάσταση επιδεινώνουν οι υψηλές θερµοκρασίες και οι ξηρασίες. Πού αποδίδεται αυτή η εν εξελίξει τραγωδία; Φυσικά, στις βλαπτικές προς τη φύση δραστηριότητες των ανθρώπων και στην κλιματική αλλαγή – για την οποία πάλι ευθύνονται οι αλόγιστες δραστηριότητες των ανθρώπων.