Νήσοι Φερόε

Το πιο δύσκολο πράγμα στο σημερινό ταξίδι είναι να προφέρουμε σωστά και να απομνημονεύσουμε τα ονόματα των νησιών, των χωριών και των τοποθεσιών που θα συναντήσουμε στον δρόμο μας, ξεκινώντας από το Σούντουροϊ, το νοτιότερο νησί του συμπλέγματος των Φερόε, περνώντας στο Στρέιμοϊ και Εστουροϊ και φθάνοντας στα βορινά (πιο βορινά δεν γίνεται) Μπόρντοϊ, Βίντοϊ, Σβίνοϊ και Φούγκλοϊ. Κάνοντας μια στάση στην πρωτεύουσα Τόρσχαβν για να επισκεφθούμε, μεταξύ άλλων, τον παμπάλαιο καθεδρικό της. Περνώντας από τους καταρράκτες Μουλαφόσουρ. Βγάζοντας φωτογραφίες που θα εντυπωσιάσουν τους φίλους μας στο χωριό Γκασαντάλουρ ή στο Τζεκφ που γράφεται Gjógv. Με τον κίνδυνο να κάνουμε λάθος σε κάθε νέα συλλαβή που καλούμαστε να διαβάσουμε και να μεταφράσουμε, ντυμένοι με τα πιο ζεστά χειμωνιάτικα και αδιάβροχα ρούχα μας, πάντα γεμάτοι περιέργεια για το καινούργιο και για το άγνωστο, περιπλανιόμαστε στο ανεμοδαρμένο, ομιχλώδες, δυσπρόσιτο νησιωτικό σύμπλεγμα που βρίσκεται στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό, μεταξύ Σκωτίας, Ισλανδίας και Νορβηγίας και αποτελεί αυτόνομη κοινοβουλευτική δημοκρατία, η οποία ανήκει στο Βασίλειο της Δανίας. Οι νήσοι Φερόε δεν είναι σε καμία περίπτωση ο κατάλληλος προορισμός για εκείνον που ταξιδεύει για να ξεκουραστεί και να χαλαρώσει. Είναι όμως ένα (δυστυχώς ακριβό) ταξίδι ζωής για τον περιηγητή που σε κάθε καινούργια εξόρμηση αναζητά κάτι νέο, κάτι που όμοιό του δεν έχει δει ποτέ ξανά. Αυτή την αίσθηση, ενός νέου, απρόβλεπτου, παράξενου σύμπαντος, χαρίζει στον επισκέπτη του το αρχιπέλαγος των 18 νησιών, με τα αποστομωτικής ομορφιάς τοπία και με τους μοναχικούς, μαθημένους να ζουν σε ακραίες (τουλάχιστον για εμάς) καιρικές συνθήκες κατοίκους του.

Νήσοι Φερόε σημαίνει νησιά των προβάτων, ονομασία που αποδίδει την πραγματικότητα, καθώς τα πρόβατα που ο επισκέπτης θα δει να βόσκουν παντού είναι πολύ περισσότερα από τους ανθρώπους. Οπως και αν έχει, οι λίγο πάνω από 52.000 κάτοικοι ζουν σκορπισμένοι σε 17 από τα 18 νησιά (μόνο ένα είναι ακατοίκητο), άλλοι συγκεντρωμένοι σε μικρές πόλεις και χωριά (συνήθως συστάδες μερικών σπιτιών), άλλοι επιλέγοντας ακόμα μεγαλύτερη μοναξιά και χτίζοντας τα χρωματιστά σπιτάκια τους στα λιβάδια όπου βόσκουν τα πρόβατά τους. Ή μπροστά στις βραχώδεις ακτές, αν θέλουν να απολαμβάνουν καθημερινά τη συμφωνία της αγριεμένης θάλασσας, μια εκκωφαντική υπερπαραγωγή για κύματα, θυελλώδεις ανέμους και τις (ανατριχιαστικές) κραυγές που βγάζουν τα θαλασσοπούλια που έχουν φτιάξει τις φωλιές τους στις θαλασσινές σπηλιές. Μεταφυσικό το τοπίο, μεγάλη η συγκίνηση που χαρίζει στον επισκέπτη του.