Εδάφη απέραντα, τραχιά και άγονα, βαμμένα σε εξωπραγματικές κόκκινες και πορτοκαλί αποχρώσεις. Τοπία σιωπηλά, μελαγχολικά και εξωγήινα, με μοναδικά «συστατικά» τους το χώμα και τις πέτρες, τα βράχια. Ομως, στα έγκατά τους αυτά τα βράχια έκρυβαν έναν ανεκτίμητο θησαυρό:

Η ανακάλυψη, το 1859, μεγάλων κοιτασμάτων από ασήμι (στη συνέχεια και από χρυσό) οδήγησε σε μεταναστευτική έκρηξη. Πλήθη ολόκληρα έσπευσαν από όλες τις γωνιές της Βόρειας Αμερικής για να αναζητήσουν εκεί την τύχη τους, μια καλύτερη ζωή. Εκείνη την εποχή η Νεβάδα απέκτησε το παρατσούκλι «Silver State», δηλαδή η Ασημένια Πολιτεία. Λίγα χρόνια αργότερα, στις 31 Οκτωβρίου 1864, κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου, έγινε και επισήμως η 36η Πολιτεία των ΗΠΑ. Μια Πολιτεία που θα έπαιζε κεφαλαιώδη ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη της τεράστιας χώρας που δημιουργούνταν, όχι μόνο λόγω των κοιτασμάτων της, αλλά και ως παγκόσμιο κέντρο των τυχερών παιχνιδιών:

Η νομιμοποίηση του τζόγου το 1931 μετέτρεψε σταδιακά το Λας Βέγκας στην πόλη-υπερπαραγωγή που γνωρίζουμε σήμερα. Εντυπωσιακή όπως ένα κατάφωτο λούνα παρκ και – το κυριότερο – φιλόξενη για εκείνον που θέλει να παίξει και να διασκεδάσει μέχρι τελικής πτώσης. Μια πόλη που ακόμη κι αν δεν φημίζεται για την άμεμπτη ηθική της και για το εκλεπτυσμένο γούστο της, λάμπει μέσα στην έρημο με την εκκωφαντική και extravagant πολυτέλειά της. Και εξακολουθεί πάντα να προσθέτει λάμψη με τις μεγάλες φωτεινές επιγραφές της στη (λαβωμένη και αποδομημένη, είναι η αλήθεια, στις μέρες μας) θεωρία του αμερικανικού ονείρου.

Η πρωτεύουσα της κραιπάλης

Από το νότιο άκρο της Νεβάδα ξεκινάμε λοιπόν την περιήγησή μας, από τα σύνορά της με την Αριζόνα και την Καλιφόρνια, γιατί εκεί βρίσκεται το Λας Βέγκας. Η μικρή αλλά διάσημη – συνώνυμη με την αμαρτωλή διασκέδαση και την τρυφή – πόλη δημιουργήθηκε το 1905, όταν εκεί, στη μέση της ερήμου, εγκαταστάθηκαν οι υπάλληλοι των σιδηροδρομικών εταιρειών που είχαν αρχίσει να δραστηριοποιούνται στην περιοχή.

Μέχρι το 1931 ζούσαν σχεδόν ξεχασμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο, ώσπου ξεκίνησε η κατασκευή του γιγαντιαίου φράγματος Χούβερ στον ποταμό Κολοράντο.
Η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας έφερε στο Λας Βέγκας χιλιάδες νέους κατοίκους. Οι οποίοι ψυχαγωγούνταν τζογάροντας. Οι Αρχές αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν το πάθος τους νομιμοποιώντας τον τζόγο.

Τα κλαμπ με τα τυχερά παιχνίδια άρχισαν να φυτρώνουν το ένα μετά το άλλο. Το ίδιο και τα μεγάλα ξενοδοχεία, καταλύματα ικανά να φιλοξενήσουν εκατοντάδες και χιλιάδες επισκέπτες. Περίπου έναν αιώνα μετά, το Λας Βέγκας, η μεγαλύτερη πόλη της Νεβάδα, με πληθυσμό σχεδόν 650.000 κατοίκους, εξακολουθεί να θεωρείται η παγκόσμια πρωτεύουσα της ψυχαγωγίας.

Τα πολυτελή καζίνο της, οι σκηνές με τα φαντασμαγορικά σόου (όπου τα τελευταία χρόνια εμφανίστηκαν ή ετοιμάζονται να ξαναεμφανιστούν, μεταξύ άλλων, η Σελίν Ντιόν, η Σερ, η Τζένιφερ Λόπεζ και η Lady Gaga) και τα πεντάστερα ξενοδοχεία της υποδέχονται ασταμάτητα, καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, τους επισκέπτες που κάνουν το μεγάλο ταξίδι από όλα τα μέρη του κόσμου για να περάσουν μερικές ημέρες (και νύκτες) ανεμελιάς και κραιπάλης – δεν είναι τυχαίο που εκεί γυρίστηκαν ταινίες όπως το «Hangover». Στο Λας Βέγκας βρίσκεται και το Palms Casino Resort με τη διάσημη Empathy Suite.

Πρόκειται για μια σουίτα σχεδιασμένη από τον Ντέμιεν Χιρστ, η διανυκτέρευση στην οποία κοστίζει περίπου 100.000 δολάρια. Τα Wynn Las Vegas, The Venetian Resort (με την κακόγουστη αναπαράσταση της Βενετίας), Bellagio (με τα φαντασμαγορικά σιντριβάνια του) και το Caesars Palace είναι τέσσερα ακόμη από τα πιο διάσημα ξενοδοχεία της πόλης.

Ο Πύργος-παρατηρητήριο του ξενοδοχείου-καζίνο The Strat, με ύψος περίπου 350 μέτρα, προσφέρει εντυπωσιακή θέα στη γύρω περιοχή. Στην κορυφή του υπάρχει περιστρεφόμενο εστιατόριο, καθώς και διάφορες τουριστικές ατραξιόν όπως το «SkyJump», ένα παιχνίδι ελεύθερης πτώσης για τολμηρούς.

Στα εθνικά πάρκα

Πάντως, όσο εντυπωσιακό και αν είναι το Λας Βέγκας, η μεγάλη έκπληξη είναι η υπόλοιπη Νεβάδα, με την ιδιαίτερη ομορφιά της φύσης της. Το εθνικό πάρκο Red Rock Canyon με τους χαρακτηριστικούς σχηματισμούς των κόκκινων και πορτοκαλί βράχων του βρίσκεται περίπου 20 λεπτά με το αυτοκίνητο από το κέντρο της πόλης. Είναι δημοφιλής προορισμός για τους φίλους της πεζοπορίας. Σαράντα λεπτά με το αυτοκίνητο προς την αντίθεση κατεύθυνση (ανατολικά) βρίσκεται το Φράγμα Χούβερ, μεγαλειώδες και αυτό, όπως και το τοπίο γύρω του, ένα τοπίο στο οποίο δεσπόζει και η τεράστια τεχνητή λίμνη Μιντ.

Οσο για την Τάχο, στα σύνορα της Νεβάδα με την Καλιφόρνια, αυτή είναι η μεγαλύτερη αλπική και η δεύτερη βαθύτερη (μετά την Κρέιτερ) λίμνη των ΗΠΑ. Και εδώ η ομορφιά της φύσης, στους πρόποδες της οροσειράς της Σιέρα Νεβάδα, προσελκύει κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες, καλοκαίρι αλλά και χειμώνα, καθώς στα ψηλά λειτουργούν δημοφιλή χιονοδρομικά κέντρα. Η έρημος Μοχάβι στη Νότια Νεβάδα είναι άγρια και αφιλόξενη, γεγονός που την κάνει εκτός από τρομακτική και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα για τον επισκέπτη που θα φτάσει ως εκεί. Το ίδιο και η Κοιλάδα του Θανάτου, στη γειτονική Καλιφόρνια, ένα από τα πιο ξηρά και θερμά μέρη του πλανήτη.

Η οποία οφείλει το όνομά της στις υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν εκεί, καθώς στα δύσβατα μονοπάτια της βρήκαν τον θάνατο πολλοί από τους μετανάστες που κατά τον 18ο αιώνα επιχείρησαν να τη διασχίσουν. Η Rhyolite και η Goldfield είναι δύο από τις (σχεδόν) ερημωμένες πόλεις-φαντάσματα που έχουν απομείνει για να θυμίζουν την εποχή των χρυσοθήρων. Μια πιο πράσινη και δασώδης Νεβάδα ανακαλύπτουμε εκτός από την περιοχή της Σιέρα Νεβάδα και στο Great Basin National Park, στα σύνορα με τη Γιούτα.

Εκεί βρίσκονται μερικά από τα μακροβιότερα δέντρα της Γης, ανάμεσά τους η ποικιλία πεύκων bristlecone που λέγεται πως μπορούν να ζήσουν περισσότερα από 4.000 χρόνια! Ενα άλλο «δάσος», αυτή τη φορά φτιαγμένο από ψαμμίτη, ανακαλύπτουμε μερικά χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Λας Βέγκας: Το Valley of Fire State Park με τους κόκκινους και τους πορτοκαλί σχηματισμούς των βράχων και τις προϊστορικές βραχογραφίες έχει χαρακτηριστεί από το 1968 National Natural Landmark.

Το θερμόμετρο στα άκρα

Χρειάζεται να διανύσει κανείς πολλά χιλιόμετρα για να πάρει μια γεύση από όλες αυτές τις ομορφιές. Το φθινόπωρο και η άνοιξη είναι οι καλύτερες περίοδοι για αυτό το ταξίδι, κυρίως επειδή τότε καταγράφονται οι καλύτερες θερμοκρασίες.

Ο χειμώνας στα πέριξ του Λας Βέγκας είναι ήπιος, στον Βορρά, όμως, και όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις το κρύο μπορεί να είναι πολύ έντονο, με τις θερμοκρασίες να κατρακυλούν το βράδυ έως και τους -18 βαθμούς Κελσίου. Στα ορεινά πέφτει μπόλικο χιόνι. Το καλοκαίρι η ζέστη είναι έντονη (ως και αφόρητη), όπως έντονες μπορεί να είναι και οι διαφορές θερμοκρασίας μεταξύ ημέρας και νύκτας.

Ομως, ακόμα και με ακραίες θερμοκρασίες, η Νεβάδα παραμένει ένας τόπος μαγικός. Ενα άνετο κλιματιζόμενο αυτοκίνητο είναι το μόνο που χρειάζεται για να τη γνωρίσουμε. Και ένα ζευγάρι άνετα παπούτσια για τις βόλτες μας. Οι φίλοι της πεζοπορίας πρέπει βεβαίως να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικοί τις μέρες με την πολλή ζέστη και να λαμβάνουν σοβαρά υπ’ όψιν τους τις οδηγίες και τις συμβουλές (για ενυδάτωση, προστασία από τον ήλιο, επιτρεπόμενο χρόνο παραμονής στον ήλιο κ.λπ.) που θα τους δώσει το προσωπικό στα εθνικά πάρκα.

Οι δε φίλοι του σκι θα απολαύσουν τα αθλήματα του χειμώνα ανηφορίζοντας προς τη λίμνη Τάχο, όπου και λειτουργούν μεταξύ άλλων τα χιονοδρομικά κέντρα Heavenly, Mt. Rose και Diamond Peak. Γιατί, είπαμε, η Νεβάδα παραμένει, με έναν παράδοξο τρόπο, ακόμα και αν το θερμόμετρο πλησιάζει τα όρια των αντοχών του, προορισμός παντός καιρού. Μια απίθανη περιπέτεια!