Μπαθ

«Ηρθε για να είναι ευτυχισμένη και αισθανόταν ήδη ευτυχισμένη»: Με αυτά τα λόγια η Τζέιν Οστεν περιγράφει τα συναισθήματα της Κάθριν Μόρλαντ, της ηρωίδας του μυθιστορήματός της «Το Αββαείο του Νορθάνγκερ», όταν φτάνει στο Μπαθ και εντυπωσιάζεται από την ομορφιά του. Η κορυφαία βρετανίδα συγγραφέας αποτυπώνει γλαφυρά την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της κοσμοπολίτικης λουτρόπολης της Νοτιοδυτικής Αγγλίας σε ένα ακόμη μυθιστόρημά της, το «Πειθώ». Και το σύγχρονο Μπαθ την τιμά με τη λειτουργία του Jane Austen Centre, του ιδρύματος όπου ο επισκέπτης μπορεί να ενημερωθεί για τη σχεδόν πενταετή παραμονή της στην πόλη, από το 1800 έως το 1805. Την τιμά διοργανώνοντας επιπλέον φεστιβάλ αφιερωμένο στο έργο της καθώς και καθημερινές ξεναγήσεις για τους τουρίστες στις γειτονιές όπου η Οστεν έζησε. Ακόμη και αν πράγματι, όπως προκύπτει από προσωπικές σημειώσεις και επιστολές της, η συγγραφέας δεν είχε αγαπήσει ιδιαίτερα την πόλη όπου η οικογένειά της μετακόμισε έπειτα από ξαφνική απόφαση του πατέρα της, εγκαταλείποντας το αγαπημένο Στίβεντον του Χαμσάιρ, το μέρος που η Οστεν γεννήθηκε και έζησε τα παιδικά και τα νεανικά της χρόνια, το Μπαθ τη θεωρεί πάντα (και) δικό του παιδί. Και παραμένει – άριστα διατηρημένο, μουσείο της γεωργιανής αρχιτεκτονικής, Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO – μια πόλη όπου αν έχεις διαβάσει τα έργα της Οστεν θαρρείς πως στην επόμενη γωνία του δρόμου θα δεις τις ηρωίδες της, αν όχι και την ίδια, να περνούν μπροστά σου, κατεβάζοντας τα μάτια με συστολή ή κρύβοντας ένα χαμόγελο αυταρέσκειας πίσω από τα δαντελένια ομπρελίνα τους.