Ερωτώμενος τι ήταν εκείνο που είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στη ζωή του, ο Νίκος Καζαντζάκης είχε απαντήσει πως ήταν «τα όνειρα και τα ταξίδια». «Οταν ένας Ελληνας ταξιδεύει στην Ελλάδα, το ταξίδι του έτσι μοιραία μετατρέπεται σ’ επίπονη αναζήτηση του χρέους» είχε επίσης γράψει, αναφερόμενος αυτή τη φορά όχι στα μεγάλα ταξίδια του, που τον είχαν φέρει έως την Κίνα και την Ιαπωνία, αλλά στις εντός συνόρων εκδρομές που τόσο απολάμβανε. Κάπως έτσι, ως ένα μικρό ταξίδι όχι επίπονης αλλά ευχάριστης και διδακτικής αναζήτησης του δικού του χρέους προς τον κορυφαίο έλληνα λογοτέχνη, μπορεί να θεωρήσει και ο επισκέπτης της Κρήτης το πέρασμά του από ένα μικρό αλλά σημαντικό μουσείο. Πρόκειται για το Μουσείο Καζαντζάκη, που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία του χωριού Μυρτιά, πολύ κοντά στο Ηράκλειο, και που υποδέχεται ξανά τους επισκέπτες του τηρώντας, βεβαίως, όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας.
Η Μυρτιά είναι το πατρογονικό χωριό του Καζαντζάκη (Βαρβάροι ήταν το παλαιότερο όνομά του). Από εκεί κατάγεται και ο σπουδαίος σκηνογράφος και ενδυματολόγος Γιώργος Ανεμογιάννης (1916-2005), ο πατέρας του οποίου ήταν στενός φίλος του πατέρα του Καζαντζάκη. Οι δύο οικογένειες είχαν, επιπλέον, μακρινή συγγένεια. Εκείνο όμως που κυρίως έκανε τον Ανεμογιάννη να ασχοληθεί με τον Νίκο Καζαντζάκη είναι ο μεγάλος θαυμασμός που έτρεφε για αυτόν. Η δημιουργία του μουσείου, το οποίο λειτουργεί στο σημείο όπου βρισκόταν το σπίτι της οικογένειας Ανεμογιάννη, είναι αποκλειστικά έργο του σκηνογράφου. Ο οποίος όχι μόνο πρόσφερε το ακίνητο, αλλά και δούλεψε σκληρά, με την πολύτιμη βοήθεια της δεύτερης συζύγου του Καζαντζάκη, της συγγραφέως Ελένης Σαμίου-Καζαντζάκη (1903-2004), για να συγκεντρώσει και να ταξινομήσει το σημαντικό και σπάνιο υλικό που εκτίθεται ή φυλάσσεται. Στόχος του υπήρξε «να διασωθεί η μνήμη του συγγραφέα και να προβληθεί το έργο και η σκέψη του».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
