Μόδα με συνείδηση και αέρα Μεσογείου

H ιστορία μας αρχίζει να ξετυλίγεται σε ένα μοτέλ στη μέση του πουθενά, όπου ένας άκρως γοητευτικός Ράιαν Γκόσλινγκ, άψογα ντυμένος από την κορυφή μέχρι τα νύχια με δημιουργίες από την κολεξιόν Aνοιξη/Καλοκαίρι 2023 της Gucci, «σκοτώνει» την ώρα του προτού αποφασίσει να στοιβάξει όλες τις βαλίτσες του brand που τον περιτριγυρίζουν σε ένα Chevy και να συνεχίσει την περιπέτειά του στη θάλασσα. Τρόλεϊ, τσάντες και αξεσουάρ από τη συλλογή «Gucci Savoy» – φόρο τιμής στον ιδρυτή Γκούτσιο Γκούτσι, ο οποίος ξεκίνησε ως αχθοφόρος στο ξενοδοχείο «The Savoy» στο Λονδίνο -, σε όλα τα πιθανά μεγέθη και τα στυλ, εμφανίζονται σε ένα διαφημιστικό σποτ σκηνοθετημένο από τον Γκλεν Λάκφορντ το οποίο έχει κάνει πάταγο. Οχι μόνο γιατί πρωταγωνιστής είναι ένας από τους πιο διάσημους ηθοποιούς του Χόλιγουντ, αλλά και γιατί υπάρχει ένα concept πίσω από αυτό, που παραπέμπει σε ταξίδια και μετακινήσεις μιας άλλης εποχής.

Φθινοπωρινή δημιουργία Brunello Cucinelli

Ο Ράιαν Γκόσλινγκ, ο οποίος θα ενσαρκώσει τον κούκλο (κυριολεκτικά) Κεν στο πλευρό της Μάργκο Ρόμπι στην επερχόμενη και πολυαναμενόμενη ταινία «Barbie», εμφανίζεται, ανάμεσα σε άλλα, με μια καπελιέρα που κοστίζει 5.920 ευρώ, ενώ η τιμή μιας από τις αμέτρητες βαλίτσες που διακρίνονται στο σποτ φτάνει τα 6.430 ευρώ και ένα μπαούλο Savoy ξεπερνά τα 53.000 ευρώ. Αλλα είδη περιλαμβάνουν μια θήκη με λουκέτο για Apple Watch, ένα νεσεσέρ και ένα μεγάλο καροτσάκι. Στο τέλος, ο ηθοποιός μπαίνει μέσα σε ένα τεράστιο μπαούλο πάνω στην παραλία και χάνουμε τα ίχνη του.

Και από το ανδρικό πρότυπο που προβάλλει ο οίκος Gucci με έδρα την πανέμορφη Φλωρεντία συνεχίζουμε προς την «πράσινη καρδιά» της Ιταλίας και την Ούμπρια, όπου συναντάμε τον οίκο Brunello Cucinelli. Σε αυτή την περίπτωση, ο πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος ο σχεδιαστής, ο οποίος πάνω από κάθε επιτυχία ή κέρδος βάζει τις αρχές του. Αυτές συνοψίζονται σε αυτά που ο ίδιος ονομάζει «Ηumanistic Capitalism» και «Human Sustainability» και έχει κάνει σκοπό της ζωής του να τις διαδώσει σε ολόκληρο τον κόσμο. Σε αυτό το πλαίσιο κινήθηκε και η ομιλία του το 2020 που πραγματοποίησε στη Διάσκεψη του G20 στη Ρώμη έπειτα από πρόσκληση του τότε πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι – ένας παθιασμένος λόγος με αναφορές στον έλληνα ποιητή και φιλόσοφο Ξενοφάνη. Οσο για το προφίλ της εταιρείας του, ο εμβληματικός σχεδιαστής μάς λέει ότι δύο στοιχεία είναι τα πιο σημαντικά: «Από τη μια η δεξιοτεχνική ισορροπία ανάμεσα στις αξίες της παράδοσης και της ζέσης για καινοτομία, της ικανότητας να συμβαδίζουμε με τη σύγχρονη εποχή, και από την άλλη η αναζήτηση ενός sporty chic ύφους που συνδυάζει αρμονικά την πολυτέλεια και την πρακτικότητα, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να συνυπάρχουν σε κάθε προϊόν».

Πολυτελή δερμάτινα είδη του brand Isaac Reina σε πολύ απλές και λιτές γραμμές. Το brand δίνει έμφαση στην ηθική διαχείριση των ζώων.

Τρίτη και τελευταία στάση στη Γαλλία, μέσω Ισπανίας. Συγκεκριμένα στη hot και αρτιστίκ γειτονιά του Μαρέ στο Παρίσι, όπου βρίσκεται η μπουτίκ του brand Isaac Reina. Ο ταλαντούχος σχεδιαστής, με πτυχίο Αρχιτεκτονικής και καταγωγή από τη Βαρκελώνη, πρεσβεύει μια άλλη έκφραση της σύγχρονης πολυτέλειας, η οποία συνδυάζει τον μινιμαλισμό με τις υψηλές προδιαγραφές, το μοντέρνο με τη χειροτεχνία, μακριά από την επιδειξιομανία και τη μόδα χωρίς όραμα. Οπως ο ίδιος γράφει στην ιστοσελίδα του: «Προσπαθώ να φτιάχνω πολύ απλά προϊόντα, πολύ φυσιολογικά, χωρίς καμία εκζήτηση. Σχεδόν βιομηχανικά, γνώριμα σχήματα της μαζικής παραγωγής, αλλά χειροποίητα, με προτεραιότητα την ποιότητα. Αυτό που έχει σημασία είναι: ένα όμορφο υλικό, μια όμορφη κατασκευή και οι σωστές αναλογίες (στοιχειώδεις αρχές, βασικές, που πολύ συχνά δυστυχώς παραβλέπονται). Μόνο τις λεπτομέρειες που χρειαζόμαστε. Τίποτε άλλο. Το δύσκολο εγχείρημα είναι πάντα να απλουστεύεις, ξανά και ξανά. Ισως, εν τέλει, ένα non-design concept, σχεδόν αόρατο. Σαν να αφιερώνουμε χρόνο για μια ανάπαυλα, για να πάρουμε μια ανάσα καθαρού αέρα. Καμία καινοτομία με κανένα τίμημα. Προσπαθώντας να αποφύγουμε τα πάρα πολλά εφέ, να διατηρήσουμε το βασικό: τη λειτουργικότητα. Αναζητούμε έναν τύπο φυσικής και ανεπιτήδευτης ομορφιάς».

Μόδα και ηθική

Κεντρικό σημείο και κοινός στόχος και των τριών μεσογειακών brands είναι οι αρχές της βιωσιμότητας και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Στον Gucci αυτό εκφράζεται μέσα από τις ενέργειες του Φρανσουά Ανρί Πινό, ιδιοκτήτη της Kering, όπου ανήκει ο ιταλικός οίκος. Από το 2005 ο όμιλος λειτουργεί σύμφωνα με έναν κώδικα ηθικής ο οποίος ορίζει τη δέσμευση όλων των υπαλλήλων να προστατεύουν το περιβάλλον υιοθετώντας πρακτικές που περιορίζουν το οικολογικό αποτύπωμα της εταιρείας. Επίσης, στον ίδιο κώδικα εντάσσεται και η δέσμευση της εταιρείας για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όχι μόνο των υπαλλήλων, αλλά και όσων μπορεί να σχετίζονται με τις δραστηριότητές τους, καταπολεμώντας την παιδική εργασία, την αναγκαστική εργασία, το human trafficking και την εκμετάλλευση των πιο ευάλωτων πληθυσμών.

Για τον 54χρονο ιδρυτή του οίκου Isaac Reina, από την άλλη, ο οποίος προτού λανσάρει το δικό του brand είχε εργαστεί στις ανδρικές συλλογές μεγάλων οίκων μόδας όπως οι Antonio Miró και Hermès και αργότερα συνεργάστηκε, ανάμεσα σε άλλους, με τους Martin Margiela και Balenciaga, στο επίκεντρο της φιλοσοφίας του βρίσκεται η όσο το δυνατόν πιο ηθική αντιμετώπιση των ζώων.

Κατ’ αρχάς, η πρώτη ύλη για τα δερμάτινα προϊόντα του προέρχεται αποκλειστικά από γαλλικά και ιταλικά βυρσοδεψεία που διαθέτουν εμπειρία δεκαετιών και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των πρακτικών βιωσιμότητας όσον αφορά την κατανάλωση νερού και την επεξεργασία των αποβλήτων. Φροντίζουν ώστε να χρησιμοποιούνται ζώα που εκτρέφονται για παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων και κρέατος, επιτρέποντάς τους να έχουν πλήρη ιχνηλασιμότητα όσον αφορά την προμήθειά τους και να διασφαλίζουν την επιβολή των αυστηρότερων νόμων για την καλή διαβίωσή τους. Τα προϊόντα που χρησιμοποιούν για την επεξεργασία του δέρματος, όταν δεν είναι φυσικά, προέρχονται από τους καλύτερους προμηθευτές ειδών βυρσοδεψίας και τηρούν πιστά τους αυστηρότερους κανόνες και πρότυπα χρήσης, έτσι ώστε το οικολογικό αποτύπωμα να είναι όσο το δυνατόν πιο περιορισμένο.

Εκείνος όμως που δηλώνει ακόμη πιο ενεργός σε θέματα ηθικής και βιωσιμότητας είναι ο Μπρουνέλο Κουτσινέλι, ο οποίος μάλιστα έχει δημιουργήσει με τα χρόνια ένα πρότυπο χωριό στο οποίο απλώνονται οι κεντρικές εγκαταστάσεις του οίκου του και όπου για τη δημιουργία των προϊόντων του εφαρμόζονται όλες οι προσωπικές του ηθικές αρχές. Αυτό το μικρό χωριό βρίσκεται στο γραφικό Σολομέο, ιδιαίτερη πατρίδα της συζύγου του Φεντερίκα, η οποία στάθηκε στο πλευρό του από τα πρώτα βήματά του στον χώρο της μόδας.

Ο σχεδιαστής δηλώνει ότι από την πρώτη στιγμή που αντίκρισε την περιοχή, πολύ κοντά και στη δική του γενέτειρα, το Κάστελ Ριγκόνε, ένιωσε την ξεχωριστή προσωπικότητα και ενέργειά του. Από το 1985 ξεκίνησε την αναδόμηση κτισμάτων και χώρων πρασίνου μέσα στο χωριό και στα περίχωρα και είναι κάτι που θέλει να συνεχίσουν οι κόρες και τα εγγόνια του.

Οπως προαναφέρθηκε, ο Μπρουνέλο Κουτσινέλι πιστεύει σε αυτό που ονομάζει «Human Sustainability» (Ανθρώπινη Αειφορία), το οποίο περιλαμβάνει μεν την προστασία του περιβάλλοντος – γι’ αυτό και πρωταγωνιστικό υλικό των ρούχων του είναι το κασμίρι το οποίο θεωρεί απολύτως βιώσιμο υλικό, «αρκεί η επεξεργασία του να γίνεται πάντα με αίσθημα ευθύνης και με σεβασμό στην αξιοπρέπεια κάθε ύπαρξης, από την ευημερία της κατσίκας Hircus μέχρι του κάθε εργάτη που συμμετέχει σε ολόκληρη την αλυσίδα παραγωγής μας και του πελάτη που επισκέπτεται τις μπουτίκ μας σε ολόκληρο τον κόσμο» -, αλλά θέτοντας ως επίκεντρο τον άνθρωπο. Οπως λέει ο ίδιος: «Κατά τη γνώμη μου, όλα ξεκινούν από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την ίδια αξιοπρέπεια που είδα να ποδοπατιέται στην περίπτωση του πατέρα μου, όταν γυρνούσε σπίτι με δακρυσμένα μάτια μετά από μια ημέρα ταπείνωσης στο εργοστάσιο. Αναρωτήθηκα: «Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να μειώνει τον συνάνθρωπό του;». Αποφάσισα λοιπόν πως ό,τι έκανα στη ζωή μου θα το έκανα για να σέβομαι τον άνθρωπο. Αυτή είναι η ρίζα της ιδέας μου για το «Human Sustainability», την οποία είχα την τύχη να παρουσιάσω στους μεγάλους ηγέτες του πλανήτη όταν προσκλήθηκα στο G20 της Ρώμης. Είμαστε όλοι προσωρινοί φροντιστές της Γης που έχουμε κληρονομήσει από εκείνους πριν από εμάς και με τη σειρά μας καλούμαστε να παραδώσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας ει δυνατόν έναν λίγο πιο όμορφο κόσμο. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να εργαζόμαστε προσέχοντας ώστε να μην προκαλέσουμε ζημιά ή τουλάχιστον όσο το δυνατόν μικρότερη ζημιά στη «Δημιουργία» και ταυτόχρονα να στοχεύουμε σε έργα του μέλλοντος, πεντακόσια και χίλια χρόνια από τώρα».