Στις 7 Δεκεμβρίου η Αννα Νετρέμπκο και ο Γιόνας Κάουφμαν θα ανοίξουν για μία ακόμη χρονιά τη νέα σεζόν της Σκάλας του Μιλάνου, αυτή τη φορά με τη «Δύναμη του πεπρωμένου» του Βέρντι, σε μουσική διεύθυνση του Ρικάρντο Σαγί.

Οσοι κατάφεραν να εξασφαλίσουν κάποιο από τα εισιτήρια που εξαντλήθηκαν εν ριπή οφθαλμού και ήταν αρκετά ακριβά, θα ζήσουν μια βραδιά με άφθονο γκλάμουρ καθώς κάθε χρόνο η πρώτη νέα παραγωγή του ιστορικού θεάτρου αποτελεί μείζον κοσμικό γεγονός.

Φλας, λάμψη, εστεμμένες και εστεμμένοι, κυρίες με ακριβές τουαλέτες και κύριοι με κομψά κοστούμια (ανάμεσά τους οι επιφανέστεροι εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου της Ιταλίας) που αποβιβάζονται από πανάκριβα αμάξια της τελευταίας τεχνολογίας μπροστά στην είσοδο του θεάτρου…

Οπως εύκολα γίνεται κατανοητό, ακόμα και αν οι πρωταγωνιστές δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους, σε εκδηλώσεις όπως αυτή το ζητούμενο δεν είναι το από σκηνής καλό τραγούδι αλλά κυρίως το κοσμικό σόου που διαδραματίζεται στην πλατεία, τα θεωρεία και τα φουαγιέ. Ενα σόου αντάξιο της πόλης όπου βρίσκεται η ιστορική Σκάλα, του Μιλάνου της οικονομικής δύναμης, της επιχειρηματικής καινοτομίας, της πολυτέλειας, της κατανάλωσης και της αριστοκρατικής φινέτσας.

Σκάλα του Μιλάνου. Photo Rudy Amisano © Teatro alla Scala

Οχι μακριά από τη σημαντικότερη διεθνώς σκηνή όπερας, όπου κάθε βράδυ αναβιώνουν τα αριστουργήματα των μεγάλων μουσουργών, η καρδιά της «Συνοικίας της μόδας» χτυπά στη Via Monte Νapoleone με τα πολυτελή μαγαζιά της.

Κομψή και γεμάτη χρώμα το πρωί, χάρη στις χολιγουντιανής αισθητικής βιτρίνες των οίκων υψηλής ραπτικής, το βράδυ που φωτίζεται μετατρέπεται σε μια θεαματική υπερπαραγωγή που προσελκύει εκατοντάδες από τους επισκέπτες της πόλης, ανθρώπους που κι αν δεν σκοπεύουν να αγοράσουν κάτι, μπορούν να θαυμάσουν από κοντά τη δουλειά των μεγάλων μόδιστρων. Κατάφωτη είναι και η περίφημη Galleria Vittorio Emanuele II με τα εντυπωσιακά καταστήματα, εστιατόρια και cafés και τους μεγάλους γυάλινους θόλους στην οροφή της.

Εργο του αρχιτέκτονα Τζουζέπε Μενγκόνι, δημιουργεί έναν τεράστιο σκεπαστό διάδρομο που σε οδηγεί στο απόλυτο κέντρο της πόλης: Πρόκειται για την πλατεία όπου δεσπόζει το Ντουόμο, ο λαμπρός καθεδρικός ναός, η κατασκευή του οποίου ξεκίνησε το 1386 και ολοκληρώθηκε έπειτα από έξι αιώνες, το 1965!

Γειτονιές με ιστορία

Το Μιλάνο δεν έχει την τουριστική φήμη που έχουν άλλες πόλεις της Ιταλίας. Ο χαρακτηρισμός του ως οικονομικής και βιομηχανικής πρωτεύουσας της γείτονος δεν το κάνει πιθανώς τόσο θελκτικό για τον επισκέπτη όσο π.χ. είναι η Αιώνα Πόλη Ρώμη ή η υδάτινη Βενετία, η ιστορική πανεπιστημιούπολη της Μπολόνια, τα λαμπρά ιστορικά κέντρα της Φλωρεντίας, της Βερόνα, της Σιένα, η «αλήτικη» Νάπολι κ.λπ.

Fondazione Prada. Photo Yaochen.Wu-Shutterstock

Ομως, παραμένει μια πόλη με πολλά αξιοθέατα: Το Κάστρο των Σφόρτσα με τα μουσεία του και το μεγάλο Πάρκο Σεμπιόνε, η Πινακοθήκη Μπρέρα, η Basilica di Sant’ Ambrοgio, το Santuario di San Bernardino alle Ossa, η Santa Maria delle Grazie (όπου φυλάσσεται ο εμβληματικός «Μυστικός Δείπνος» του Λεονάρντο ντα Βίντσι), η Αμβροσιανή Βιβλιοθήκη και το μεγαλειώδες Cimitero Monumentale (το κεντρικό νεκροταφείο της πόλης, με τα υπέροχα αγάλματα και με τα μνήματα σπουδαίων ανθρώπων της τέχνης, της διανόησης και της πολιτικής) είναι μερικά από εκείνα. Στην Casa di Riposo per Musicisti, το γηροκομείο για τους ηλικιωμένους λυρικούς τραγουδιστές που ίδρυσε ο σπουδαίος Τζουζέπε Βέρντι, βρίσκεται και ο τάφος του ιδίου.

Μεταμοντέρνα αρχιτεκτονική

Αυτά όσον αφορά το ιστορικό παρελθόν της πόλης, γιατί το Μιλάνο εκτός από πλούσια ιστορία έχει και ένα εντυπωσιακό σύγχρονο πρόσωπο. Θα το γνωρίσετε περπατώντας μεταξύ άλλων στην Porta Nuova, τη γειτονιά όπου βρίσκεται το Bosco Verticale, ένα δάσος φυτεμένο κατακόρυφα στους τοίχους δύο πολυώροφων κτιρίων με διαμερίσματα!

Πύργος Generali. Photo Danang DNG-Shutterstock

Ο ύψους 231 μέτρων ουρανοξύστης της UniCredit του Σέζαρ Πέλι (ο ψηλότερος της Ιταλίας), ο πύργος Generali της Ζάχα Χαντίντ, ο Torre Allianz (ύψους 209 μέτρων) του Αρατα Ισοζάκι, η Fondazione Giangiacomo Feltrinelli και η Fondazione Prada (ένα αποστακτήριο των αρχών του 20ού αιώνα με προσθήκες του Ρεμ Κούλχαας) είναι εξίσου ενδιαφέροντα και εντυπωσιακά κτίρια.

Εννοείται πως χρόνο με τον χρόνο στον αστικό ιστό της πρωτεύουσας της Λομβαρδίας προστίθενται νέες, ευφάνταστες κατασκευές, έργα μεγάλων αρχιτεκτόνων που έρχονται για να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο την εικόνα του Μιλάνου ως μιας πόλης που έχει πάντα το βλέμμα στραμμένο προς το αύριο.

Μιας πόλης που την ίδια στιγμή ζει με ένταση την κάθε ημέρα της. Και που τα απογεύματα και τα βράδια χαλαρώνει και διασκεδάζει σε περιοχές όπως τα Navigli με τα παλαιά κανάλια και την Corso di Porta με τα γραφικά cafés και τα άλλα μαγαζάκια. Γιατί υπάρχει και το άλλο, το νυχτερινό Μιλάνο, που περιμένει να το ανακαλύψετε…