Είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Eχουν παιδιά και οικογένειες. Ζουν και κινούνται ανάµεσά µας. Οι περισσότεροι θεωρούνται ευυπόληπτοι πολίτες. Είναι πρόσωπα που δεν πιστεύεις ότι µπορούν να άγονται και να φέρονται από τους διάφορους τσαρλατάνους. Είναι πρόσωπα που κανείς δεν ανέµενε να έχουν ακραίες, συνωµοσιολογικές απόψεις. Πολλοί εξ αυτών είναι µέσου ή και ανώτερου µορφωτικού επιπέδου και δεν αναφερόµαστε σε άτοµα µε στοιχειώδη εκπαίδευση και χαµηλή αυτοεκτίµηση.
Αρκετοί ίσως έχουμε δει – προσωπικά, το έχω βιώσει και εξεπλάγην – τον φανατισμό που εκπέμπουν διάφορα πρόσωπα, μιλώντας κατά της χρήσης μάσκας, κατά των εμβολίων και βέβαια με το κερασάκι στην τούρτα να είναι η φράση «δεν υπάρχει κορωνοϊός». Και όμως, αυτά τα πρόσωπα δεν έχουν καμία διαφορά με άλλα άτομα, μέτριας μόρφωσης και από τα χαμηλότερα κοινωνικο-οικονομικά στρώματα της χώρας. Υπάρχει ένα αόρατο νήμα που ενώνει αυτές τις περιπτώσεις. Και αυτό δεν είναι άλλο από το νήμα της συνωμοσιολογίας και της αντίληψης ότι «κάτι μαγειρεύεται σε σκοτεινά δωμάτια». Επί της ουσίας, ταυτίζονται ετερόκλητα πρόσωπα με ακραίες και, το κυριότερο, επικίνδυνες απόψεις, όχι απλά για τη Δημοκρατία μας, όπως το έχουμε δει παλαιότερα, αλλά για την ίδια μας τη ζωή. Γιατί εάν στέκεσαι απέναντι στην επιστήμη διαπράττεις έγκλημα, εκτός και αν θέλουμε να επιστρέψουμε στον σκοταδισμό του Μεσαίωνα.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
