Για έναν λόγο, όχι και τόσο ανεξήγητο, πάντα τα καλοκαίρια και λίγο προτού φύγω για την περίφημη άδεια, συνειδητοποιούσα τη φθορά του οργανισμού μου στο πέρασμα του χρόνου. Τον χρόνο που περνάει και όλο και κάτι μου στερεί δεν τον ένιωθα τον χειμώνα, μολονότι ως εποχή αυτή είναι σκληρότερη, αλλά τον ένιωθα πάντα καλοκαιριάτικα. Καλοκαιριάτικα π.χ. διαπίστωνα ότι άσπριζαν σιγά-σιγά τα μαλλιά μου και τα γένια μου: «Είναι από τον ήλιο» μου έλεγαν, αλλά δεν μαύριζαν ξανά ποτέ. Καλοκαιριάτικα καταλάβαινα ότι πήρα κιλά, ίσως γιατί μένουν στην άκρη τα βολικά πουλόβερ και τα μακρυμάνικα πουκάμισα, ενώ τα Τ-shirts που έναν χρόνο πριν ήταν μια χαρά ξαφνικά με στένευαν. Καλοκαιριάτικα διαπίστωσα πως έχω αρτηριακή πίεση και πρέπει να παίρνω χαπάκι. Καλοκαιριάτικα, εφέτος, διαπιστώνω ότι έχασα τη μοναδική μου, μάλλον, υπερδύναμη: την αντοχή στο ποτό.
Ισως είμαι επηρεασμένος από τα κόμικς με τα οποία μεγάλωσα, αλλά πιστεύω πως όλοι οι άνθρωποι έχουν μια σούπερ δύναμη: απλά μπορεί να μην την έχουν ανακαλύψει. Οταν μιλάμε για υπερδυνάμεις, σκεπτόμαστε πάντα αυτές των χάρτινων υπερηρώων που μπορεί να πετούν, να βγάζουν φλόγες από τα μάτια, να τρέχουν με ταχύτητες φωτός και άλλα τρομερά. Αλλά υπερδυνάμεις είναι κι άλλες – τουλάχιστον για εμένα. Δεν αναφέρομαι σε απλά χαρίσματα όπως π.χ. είναι η αντοχή στο τρέξιμο ή η δυνατότητα να σηκώνεις πολλά κιλά: μιλάω για ικανότητες οι οποίες ξεπερνούν τα συνηθισμένα που έχουν να κάνουν με την ανθρώπινη κανονικότητα. Υπερδύναμη είναι π.χ. να νιώθεις κάθε ημέρα γεμάτος ενέργεια. Να ξυπνάς μέσα στην τρελή χαρά. Να θυμάσαι τα πάντα. Να τρως ό,τι θες και να μην παχαίνεις. Να έχεις πάντα την κατάλληλη συμβουλή για όλα και για όλους. Να μαθαίνεις άνετα ξένες γλώσσες. Να μπορείς να βάζεις ένα παιδί για ύπνο κι ας το αρνείται αυτό προηγουμένως πεισματικά κλαίγοντας και τσιρίζοντας. Η δική μου υπερδύναμη ήταν πάντα η αντοχή στο ποτό.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
