Δύο νέα κορίτσια έκαναν την αγάπη τους για τη μουσική επάγγελμα. Και με την αρμονική συνεργασία τους – τόσο αρμονική που στις ερωτήσεις που τους θέσαμε απαντούν τις περισσότερες φορές με μία φωνή, όχι απλώς συμπληρώνοντας η μια την άλλη, αλλά σαν να είναι ένας άνθρωπος – ομορφαίνουν ακόμα περισσότερο τις όμορφες στιγμές των ανθρώπων. Η βιολονίστρια Ραλλία Φαφαλιού και η βιολοντσελίστρια Ηλιάνα Κορέτση είναι το ντουέτο εγχόρδων Soul N Passion, «δηλαδή ψυχή και πάθος, όνομα που δεν είναι καθόλου τυχαίο, καθώς λατρεύουμε να γεμίζουμε με μουσική τις όμορφες στιγμές και το κάνουμε πάντα με ευαισθησία, αγάπη και επαγγελματισμό» εξηγούν οι δύο κοπέλες: «Ετσι, θα μας δείτε να παίζουμε σε γάμους και βαπτίσεις, σε πολυτελή κοκτέιλ πάρτι, δείπνα, γενέθλια και όποιο άλλο είδος εκδήλωσης μπορείτε να φανταστείτε».
Για να πάρουµε όµως τα πράγµατα από την αρχή, ποια ανάγκη σάς έκανε να δηµιουργήσετε το Soul N Passion;
Ραλλία και Ηλιάνα: «Στην πραγματικότητα δεν προϋπήρχε κάποια «ανάγκη». Ούτε πλάνο. Απλώς απολαμβάναμε το να παίζουμε παρέα. Από την πρώτη μας κιόλας συνεργασία νιώσαμε τη χημεία που υπήρχε μεταξύ μας (σε μουσικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο). Ετσι, ξεκίνησαν οι πρώτες μας «εμφανίσεις» στους δρόμους της Κηφισιάς. Τον Δεκέμβριο του 2016 παίξαμε για πρώτη φορά σε ένα χριστουγεννιάτικο δείπνο και ήταν εκείνη η μαγική στιγμή που ξέραμε πως αυτό θέλουμε να κάνουμε. Μέσα στον επόμενο μήνα είχαμε στήσει τα πάντα – ηχογραφήσεις, φωτογραφίσεις, website, ρεπερτόριο. Το ένα event έφερε το άλλο και είμαστε εδώ (έξι χρόνια μετά), αγαπημένες φίλες και με το ίδιο μεράκι που είχαμε από το πρώτο μας performance!».
Πώς, αλήθεια, στήνετε ένα πρόγραµµα για µια εκδήλωση; Πώς αποφασίζετε τι θα παίξετε; Και τι περιθώριο έχετε να παίξετε αυτά που εσείς θέλετε, πόσο µπορεί να παρέµβει εκείνος που κάνει την εκδήλωση;
Ραλλία: «Αρχικά να πούμε πως είμαστε πολύ περήφανες για το ρεπερτόριό μας! Το μεγαλύτερο μέρος είναι τραγούδια που έχουμε διασκευάσει μόνες μας, ώστε να ταιριάζουν «γάντι» στα όργανά μας. Στόχος μας είναι να καλύπτουμε όλα τα μουσικά γούστα. Από ρομαντικά οldies (Ελβις Πρίσλεϊ, Φρανκ Σινάτρα) μέχρι ροκ (Queen, Guns ‘Ν’ Roses) και pop (Εντ Σίραν, Μπρούνο Μαρς). Με το πέρασμα των χρόνων και ύστερα από πολλές εμφανίσεις σε διάφορα events, έχουμε επιλέξει τα hits που ταιριάζουν στο κάθε είδος εκδήλωσης».
Ηλιάνα: «Για παράδειγμα, σε έναν γάμο θα προτιμήσουμε τα πιο ρομαντικά και pop σημεία του ρεπερτορίου μας, ενώ σε ένα εταιρικό event θα κινηθούμε σε πιο jazz και tango ρυθμούς. Συνήθως ο πελάτης εμπιστεύεται την εμπειρία μας στο κομμάτι του ρεπερτορίου και το αφήνει πάνω μας. Κάποιες φορές μάς δίνει μια γενική κατεύθυνση για το είδος που θέλει να ακουστεί ή και για συγκεκριμένα τραγούδια. Στους γάμους προτρέπουμε το ζευγάρι να διαλέξει το αγαπημένο τραγούδι του για την είσοδο και έξοδο από την τελετή. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς οι στιγμές αυτές να «αγγίζουν» τους νεόνυμφους. Εάν μας ζητηθεί κάποιο τραγούδι που δεν υπάρχει ήδη στο ρεπερτόριό μας, φροντίζουμε να το διασκευάσουμε».
Τι έσπρωξε καθεµία από εσάς στον κόσµο της µουσικής; Και πώς επιλέξατε το βιολί και αντιστοίχως το τσέλο;
Ραλλία: «Και οι δύο μας προερχόμαστε από οικογένειες που τρέφουν βαθύτατη αγάπη και σεβασμό προς τη μουσική (και τους μουσικούς). Αυτός ήταν και ο πρωταρχικός λόγος της εισόδου μας στον κόσμο αυτόν. Από την ηλικία των 5 ετών ξεκινήσαμε να παρακολουθούμε στο ωδείο μαθήματα μουσικής προπαιδείας. Εναν χρόνο μετά, μπορούσαμε να επιλέξουμε ένα όργανο. Τότε, με την παρότρυνση βέβαια των γονιών μας, επιλέξαμε εγώ το βιολί…».
Ηλιάνα: «…και εγώ το βιολοντσέλο. Και στις δυο μας, από πολύ μικρή ηλικία, μας άρεσε να παίζουμε μουσική σε σύνολα – ορχήστρες, μπάντες, μουσική δωματίου κ.λπ. H επιλογή λοιπόν δύο οργάνων που είναι «ομαδικά» ήταν αναπόφευκτη!».
Οι επιλογές σας βρήκαν σύµφωνους τους δικούς σας ή χρειάστηκε να δώσετε τους µικρούς σας αγώνες; Συχνά οι γονείς, που θέλουν για τα παιδιά τους µια όσο γίνεται πιο στέρεη αποκατάσταση, κοιτούν µε καχυποψία τον χώρο των τεχνών…
«Οι οικογένειές μας πάντα είχαν ως προτεραιότητα το να είμαστε χαρούμενες κάνοντας αυτό που αγαπάμε. Ηταν πολύ ξεκάθαρο λοιπόν (και στις δύο περιπτώσεις) ότι η μουσική ήταν και είναι το «happy place» μας. Ετσι, πάντα υπήρχε υποστήριξη από το σπίτι. Αλλωστε, όταν έχεις σπουδάσει ένα κλασικό όργανο για 15 χρόνια, με όλες τις θυσίες που απαιτούνται, είναι αναμενόμενο ότι θα ακολουθήσεις αυτόν τον επαγγελματικό δρόμο. Προσπαθήσαμε βέβαια για κάποια χρόνια (στα 20-25 που δοκιμάζεις πράγματα και ψάχνεις να βρεις τι σου ταιριάζει) να σπουδάσουμε και να δουλέψουμε σε άλλους τομείς. Δράμα! Σίγουρα εκείνη την περίοδο έγινε πια απόλυτα ξεκάθαρο ότι ήμασταν «ταγμένες» στη μουσική. Εν τω μεταξύ, ξεκινήσαμε να δουλεύουμε και επαγγελματικά ως μουσικοί, (διδασκαλία, ορχήστρες κ.λπ.), οπότε όποια αμφιβολία υπήρχε ως προς τη «στέρεη αποκατάσταση»εξαλειφόταν – και εξαλείφεται – μέρα με τη μέρα».
Ποια είναι τα µυστικά της συνεργασίας; Ποιες είναι οι ποιότητες του χαρακτήρα ενός καλλιτέχνη για να µπορεί να συνεργάζεται και να συνυπάρχει επί ίσοις όροις µε έναν άλλον; Μπορείς να είσαι και συνεργάτης και φίλος µε τον οµότεχνό σου;
«Στη δική μας περίπτωση μάλλον δεν υπάρχει μυστική συνταγή! Απλώς είναι οι χαρακτήρες μας έτσι που συμπληρώνουμε η μία την άλλη και σε επαγγελματικό αλλά και σε φιλικό επίπεδο. Οπως σε όλες τις σχέσεις, με κάποιους ανθρώπους απλώς δένεις. Σίγουρα πρέπει να υπάρχει ομαδικότητα και πνεύμα συνεργασίας για να μπορείς να πορευτείς. Και κοινοί στόχοι, κοινά όνειρα, αυτά σου δίνουν το έναυσμα για να προχωράς. Επίσης, πιστεύουμε πολύ στην καλή διάθεση και στη θετική ενέργεια. Ακόμη και στις δύσκολες στιγμές αλληλοστηριζόμαστε και αντλούμε δύναμη η μία από την άλλη».
Εκτός από σολίστες είστε και εκπαιδευτικοί! Πώς προέκυψε η διδασκαλία; Τι σας προσφέρει (πέραν του ότι µπορεί να είναι ένα έσοδο); Πόσο εύκολο (ή δύσκολο) είναι να εξασφαλίσετε τον χρόνο και να ασχοληθείτε και µε τις δύο δραστηριότητές σας;
«Ο προορισμός των περισσότερων ανθρώπων που ασχολούνται με κάποια τέχνη είναι να μεταλαμπαδεύσουν την εμπειρία και τις γνώσεις τους κάποια στιγμή. Ετσι και εμείς έχουμε και αυτή την πλευρά. Τα παιδιά μάς δίνουν ζωή και παρότι ο όγκος της ενέργειας που απαιτούν είναι τεράστιος (!), η ενασχόληση μαζί τους μας γεμίζει πολύ. Κάνουμε και πολλές δράσεις με τα παιδιά – παιδικές ορχήστρες, θεατρικά, συναυλίες. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολο να συνδυαστούν το ντουέτο και η διδασκαλία. Ιδιαιτέρως το φθινόπωρο και η άνοιξη είναι εποχές με πολύ τρέξιμο. Προσπαθούμε όμως όσο μπορούμε να διαχειριζόμαστε τον χρόνο μας σωστά, ώστε να μπορούμε να αντεπεξέλθουμε σε όλα!».
Ποιοι είναι οι αγαπηµένοι σας συνθέτες; Και ποια είναι τα κοµµάτια που πιθανώς δεν έχετε παίξει ακόµα και ονειρεύεστε να παίξετε;
Ηλιάνα: «Αν μιλήσουμε για την κλασική μουσική, τότε η αγάπη μου για τους συνθέτες της ρομαντικής περιόδου δεν κρύβεται. Λιστ, Σοπέν, Μάλερ, Μπραμς, Ντβόρζακ, Ραχμάνινοφ, Σούμαν, Τσαϊκόφσκι. Το όνειρό μου το πραγματοποίησα πριν από μερικά χρόνια (να παίξω την 5η Συμφωνία του Μάλερ). Από τότε δεν έχει υπάρξει κάτι πιο δυνατό από αυτό!».
Ραλλία: «Η ρομαντική περίοδος είναι και για εμένα η αγαπημένη μου! Θα έλεγα όμως πως ο δικός μου μουσικός ήρωας είναι ο Μπαχ. Ονειρεύομαι μια μέρα να παίξω το «Chaconne» από την Παρτίτα του για σόλο βιολί».
Τελικά, κατά τη γνώµη σας, από την εµπειρία σας, τι έχει µεγαλύτερη σηµασία-αξία; Το ταλέντο ή η σκληρή δουλειά; Μπορεί το ένα να υποκαταστήσει το άλλο;
«Το ταλέντο είναι ένα δώρο που σου δίνεται και μπορεί να σε διευκολύνει και να σε ξεχωρίσει. Τίποτε όμως δεν επιτυγχάνεται τελικά χωρίς σκληρή δουλειά. Η εκμάθηση ενός κλασικού οργάνου βασίζεται στην καθημερινή εξάσκηση. Ενας μέσος όρος σπουδών είναι τα 15 χρόνια, είναι εύλογο το συμπέρασμα λοιπόν ότι χωρίς σκληρή δουλειά και αφοσίωση δεν μπορείς να προχωρήσεις. Το βλέπουμε πολύ συχνά με τα παιδιά αυτό. Ταλέντα τα οποία στα πρώτα χρόνια ξεχωρίζουν και διαπρέπουν στην πορεία «χάνονται» αν υστερούν προσπάθειας».
Εκτός δουλειάς; Τι ακούνε (ή σε ποια άλλη δραστηριότητα καταφεύγουν) δύο σολίστες όταν θέλουν να ξεκουραστούν, να χαλαρώσουν, να ξεφύγουν για λίγο από τον κόσµο των διέσεων και των υφέσεων;
Ηλιάνα: «Στο σπίτι μου ακούω ελληνική μουσική κυρίως. Μου αρέσει να ανακαλύπτω νέους καλλιτέχνες της γενιάς μου που προσπαθούν «κάτι να πουν» μέσα από τη μουσική. Θοδωρή Σμπιλή, Νεφέλη Φασούλη, The Boy κ.ά. Πέρα από αυτό, προσπαθώ στον λιγοστό ελεύθερο χρόνο που έχω να ασχολούμαι με τον χορό – αγαπημένη μου δραστηριότητα εδώ και πολλά χρόνια».
Ραλλία: «Αγαπώ βαθιά τη soul μουσική. Τόσο βαθιά, που ονομάσαμε το «μισό» ντουέτο από αυτή! Στο σπίτι μου παίζει μόνιμα Στίβι Γουόντερ, Αρίθα Φράνκλιν κ.λπ. Οσον αφορά τις δραστηριότητες, είμαι λάτρις της φύσης! Συνήθως βρίσκομαι έξω στα βουνά, βόλτα με τον σκύλο μου ή τρέχοντας».
Η Ελλάδα είναι µια µικρή αγορά όσον αφορά την κλασική µουσική. Την ίδια στιγµή, µια διεθνής καριέρα είναι ένα δύσκολο στοίχηµα που δεν εξαρτάται µόνο από τα όποια ταλέντα αλλά και από τις ευκαιρίες, από τις συγκυρίες… Εσείς πώς βλέπετε το παρόν και το µέλλον σας;
«Η αλήθεια είναι πως η κλασική μουσική στην Ελλάδα είναι για λίγους. Γι’ αυτό και εμείς δεν θα κατατάσσαμε το ντουέτο στον τομέα αυτόν. Τα όργανά μας είναι μεν κλασικά, αλλά δεν παίζουμε κλασική μουσική. Δημιουργήσαμε μια υπηρεσία η οποία απευθύνεται στο κομμάτι των εκδηλώσεων και των γάμων. Στο ευρύ κοινό δηλαδή. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούμε να φέρουμε τον κόσμο πιο κοντά στα κλασικά όργανα, να δει πως ένα βιολί και ένα τσέλο δεν πρέπει απαραίτητα να παίζουν Μπετόβεν ή Μότσαρτ. Η μουσική έχει πολλά μονοπάτια και ο καθένας πρέπει να μπορεί να ξεπεράσει το «δεδομένο» και να δημιουργήσει κάτι νέο. Είναι πολύ δύσκολο να πούμε τι βλέπουμε στο μέλλον και αυτή είναι και η ομορφιά στο επάγγελμά μας. Συμβαδίζεις με τους καιρούς και ανάλογα με τις ανάγκες της εποχής και της κοινωνίας προσαρμόζεσαι και δημιουργείς. Πάντα έχουμε ως προτεραιότητα να είμαστε ευτυχισμένες με αυτό που κάνουμε. Ημασταν, είμαστε και θα παλεύουμε γι’ αυτό μέχρι τα βαθιά μας γεράματα».
INFO
Περισσότερα για τις Soul N Passion στο www.soulnpassion.com, στο Instagram (@soul_n_passion) και στο Facebook (Soul N Passion – Violin and Cello).
