Η Μαρία Καβογιάννη είναι μια γυναίκα, μια ηθοποιός, που μας έχει χαρίσει μοναδικές τηλεοπτικές, θεατρικές και κινηματογραφικές στιγμές. Εχουμε γελάσει, έχουμε συγκινηθεί, έχουμε κλάψει με τις ερμηνείες της. Ετσι είναι και στην πραγματική της ζωή. Μια γυναίκα που κοιτάζει τα πράγματα με αισιοδοξία και πιστεύει πως προσπερνάμε τα δύσκολα όταν έχουμε στο μυαλό μας το θετικό. Αυτή την περίοδο την απολαμβάνουμε ως Μαρία στο Maestro του Χριστόφορου Παπακαλιάτη στο MEGA (και στην πλατφόρμα του Netflix), το δεύτερο μέρος του οποίου ρίχνει αυλαία την προσεχή Πέμπτη στις 22.40, ανανεώνοντας το ραντεβού του με τους τηλεθεατές για το φθινόπωρο.
Ανάμεσα στα τελευταία γυρίσματα του «Maestro» στους Παξούς ξεκλέβει λίγο χρόνο. «Το αγαπώ αυτό το νησί. Εχουμε γίνει όλοι μια οικογένεια. Εχουμε πει με την ομάδα του «Maestro» ότι θα επιστρέψουμε στους Παξούς, θα είναι το reunion μας» θα πει. Δεν είναι η πρώτη φορά που επισκέπτεται το πανέμορφο νησί του Ιονίου. «Στους Παξούς είχα πάει, πάλι με τον Χριστόφορο (σ.σ.: Παπακαλιάτη), το 1997, όταν κάναμε το «Ντόλτσε Βίτα». Είχαμε πάει όλη η παρέα, ήταν και η Αννα Παναγιωτοπούλου, η γλυκιά μου… Είχαμε πάει για διακοπές στη μαμά του, που είχε ένα υπέροχο σπίτι».
Το ταξίδι του «Maestro», για αυτή τη σεζόν, ολοκληρώνεται. Τι αίσθηση σας έχει αφήσει αυτή η δουλειά;
«Αυτή η δουλειά ήταν μια ευλογία για όλους μας, έχει όλα τα καλά, όλα τα όμορφα που μπορεί να ζητήσει ένας ηθοποιός στη ζωή του όταν επιλέγει να κάνει αυτό το επάγγελμα. Ηταν όλα τόσο φροντισμένα, είχαν ένα συναισθηματικό υπόβαθρο πολύ δυνατό, και όλο αυτό μάς έκανε, κατ’ αρχάς, να την αγαπήσουμε πολύ, και, κατά δεύτερον, η συνεργασία ήταν μαγική. Γίναμε όλοι μια οικογένεια.
Να σας πω την αλήθεια, τώρα γυρίζουμε τις τελευταίες σκηνές, έχουμε ξεκινήσει τα κλάματα που τελειώνει αυτή η ιστορία. Αποχαιρετούμε τους Παξούς, αυτό το νησί το οποίο μάς αγκάλιασε, μας αγάπησε, το αγαπήσαμε κι εμείς. Είμαστε γεμάτοι από όλα τα χρώματα, από τους καλούς ανθρώπους, από όλη αυτή την ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε. Οταν έχεις όλες αυτές τις συνθήκες, η δουλειά είναι χαρά. Και είναι διπλή χαρά επειδή υπήρξε και μεγάλη αποδοχή από τον κόσμο.
Είναι σημαντικό για τον τόπο μας, γιατί σπάνια γίνονται τέτοιες παραγωγές που έχουν και απήχηση στο εξωτερικό. Ο τρόπος που επικοινωνούμε έχει γίνει και παγκοσμίως επικοινωνήσιμος. Μπορεί ο καθένας να ταυτιστεί, να συγκινηθεί με το δικό μας συναίσθημα».
Εχετε δεχθεί σχόλια από τηλεθεατές του εξωτερικού;
«Οντως, δέχομαι μηνύματα από το εξωτερικό. Υπάρχουν όμως κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι έχουν έρθει στους Παξούς από την Ολλανδία, τον Καναδά και από αλλού, ειδικά για να δουν από κοντά αυτό το νησί επειδή το έχουν δει στο Netflix. Μας βλέπουν στον δρόμο, μας χαιρετούν και μας εκφράζουν την αγάπη τους για αυτή τη σειρά. Εμάς δεν μας έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Ανθρωποι από το εξωτερικό να μας δίνουν συγχαρητήρια και να μας λένε καλά λόγια».
Τηλεοπτικά σάς έχουμε συνηθίσει σε πιο κωμικούς ρόλους. Τώρα μας έχετε εκπλήξει ευχάριστα με τον δραματικό ρόλο της Μαρίας, η οποία βέβαια εκεί που μας κάνει να δακρύζουμε, ξαφνικά μας κάνει και να γελάμε. Εσείς τι προτιμάτε περισσότερο, την κωμωδία ή το δράμα;
«Εμένα με έλκουν και τα δύο, επειδή στη ζωή μας υπάρχουν και τα δύο πολύ ισχυρά. Εάν δεν υπήρχε η κωμωδία, δεν θα γινόταν το δράμα και αντίστοιχα. Επίσης, το δραματικό, όταν υπάρχει και μια κωμική νότα, γίνεται ακόμα πιο δραματικό. Αντίστοιχα και το κωμικό, όταν υπάρχει μια δραματική νότα, γίνεται ακόμα πιο κωμικό. Ολα αυτά συνδέονται και γίνονται ένα.
Μου αρέσει ο κόσμος να γελάει, κι εγώ γελάω πολύ, και εμένα μου αρέσει το χιούμορ. Κλαίω όμως πάρα πολύ και πραγματικά συγκινούμαι πολύ. Οπότε νομίζω ότι και τα δύο τα αγαπώ εξίσου».
Αντιμετωπίζετε πλέον με διαφορετικό τρόπο την ηρωίδα σας;
«Τη Μαρία τη συμπονώ πολύ, με όλα αυτά που έχει ζήσει, την επεξεργάζομαι, την ψάχνω, προσπαθώ να της δώσω ελπίδα, δύναμη και θάρρος. Υστερα από τόσον καιρό ταυτίζομαι μαζί της, με όλα αυτά που περνάει και ζει. Ο Χριστόφορος, επειδή είναι ένας άνθρωπος που με ξέρει καλά, τον αγαπώ και είμαστε οικογένεια, νιώθω ότι φροντίζει αυτή την ηρωίδα με μοναδικό τρόπο, χρησιμοποιώντας τα δικά μου υλικά».
Υπάρχει κάτι που δεν σας αρέσει σε αυτήν;
«Εκείνο που εμένα με στενοχωρούσε είναι ότι δεν μίλαγε και δεν διεκδικούσε. Αυτό όμως το καταλαβαίνω, γιατί πάντα συνέβαινε και συμβαίνει, σε όλον τον κόσμο. Οταν όμως κάθε γυναίκα που έχει υποστεί αυτή τη βία βρίσκει τη δύναμη να μιλήσει, δίνει ταυτόχρονα ένα ισχυρό μήνυμα προς όλες τις γυναίκες να απελευθερωθούν και να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους».
Ποια είναι η μεγαλύτερη επιβράβευση για εσάς ως ηθοποιό;
«Για εμένα η επιβράβευση είναι η επικοινωνία με τον κόσμο και τα συναισθήματα που δημιουργούνται μεταξύ μας. Οταν μπορούμε και κρατάμε συντροφιά σε ανθρώπους μοναχικούς, σε ανθρώπους που θέλουν να αποφορτιστούν από την καθημερινότητα, σε ανθρώπους που θέλουν κατά κάποιον τρόπο να μοιραστούν μαζί μας τον πόνο τους, τη χαρά τους. Ετσι κι αλλιώς, η δουλειά μας είναι ανθρωποκεντρική».
Είστε μια γυναίκα αισιόδοξη, θετική και χαρούμενη. Υπάρχει κάτι που μπορεί να σας χαλάσει την ημέρα και να χάσετε την αισιοδοξία σας;
«Ολα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας σίγουρα μου δημιουργούν θλίψη. Μόνο αν παρακολουθήσεις τις ειδήσεις και δεις τι γίνεται στον κόσμο, σίγουρα σου προκαλεί πόνο. Δεν είναι όλα ρόδινα στη ζωή μας. Είμαι όμως αισιόδοξη και πιστεύω ότι προσπερνάμε τα δύσκολα όταν έχουμε στο μυαλό μας το θετικό».
Είστε το πρόσωπο της Vichy στη νέα καμπάνια της εξειδικευμένης σειράς Neovadiol, η οποία επανενεργοποιεί τους μηχανισμούς της επιδερμίδας σε κάθε στάδιο της εμμηνόπαυσης. Ακούγοντάς σας στα διαφημιστικά σποτ, αναρωτιέμαι γιατί η εμμηνόπαυση παραμένει ένα θέμα-ταμπού, που πολλές γυναίκες δεν μιλούν για αυτό.
«Είναι όντως ένα θέμα-ταμπού. Η συνεργασία μου με τη Vichy είναι πάρα πολύ σημαντική και είμαι χαρούμενη που κάνουμε αυτή την καμπάνια, κυρίως για το μήνυμα που μεταδίδουμε. Οτι δεν πρέπει να υπάρχουν ταμπού στο θέμα της εμμηνόπαυσης, γιατί είναι ένα φυσιολογικό στάδιο στον κύκλο της γυναίκας. Αυτή είναι η φύση μας. Η ζωή δεν τελειώνει ούτε καταστρέφεται όταν η γυναίκα περάσει στην εμμηνόπαυση. Τα όνειρα δεν τελειώνουν ποτέ. Αυτό είναι το μήνυμα.
Θεωρώ ότι πολλές γυναίκες, μέσα από την καμπάνια αυτή, έχουν πάρει θάρρος. Η ζωή έχει πάντα ενδιαφέρον και είναι απρόβλεπτη. Εγώ τώρα, σε αυτή την ηλικία, είναι σαν να ζω μια δεύτερη ζωή που ούτε μπορώ να την περιγράψω ούτε την είχα φανταστεί ποτέ. Οι εκπλήξεις είναι μπροστά μας, απλώς πρέπει να είμαστε ανοιχτοί σε όλα, αισιόδοξοι και χαρούμενοι, γιατί είναι όλα μέσα στη ζωή μας».
Πώς μπορεί λοιπόν να αντιστραφεί όλη αυτή η κατάσταση και η εμμηνόπαυση να μην είναι πια θέμα-ταμπού;
«Από εμάς τις ίδιες. Να το συζητάμε και να το λέμε με χαρά. «Ναι, εγώ τώρα είμαι στην εμμηνόπαυση και είμαι και πάρα πολύ καλά». Να σταματήσει δηλαδή αυτό το «αχ», που το συζητάμε ψιθυριστά και μυστικά, γιατί είναι κομμάτι της ζωής μας».
Εσείς πώς βιώσατε την περίοδο αυτή;
«Δεν ένιωσα ποτέ κάπως άβολα με αυτό το θέμα. Το περίμενα και ήξερα ότι θα μου συμβεί. Μάλιστα το συζήτησα αμέσως, δεν το έκρυψα ποτέ, γιατί σας ξαναλέω ότι το θεωρούσα και το θεωρώ κάτι πάρα πολύ φυσιολογικό. Δεν άλλαξε κάτι, δεν αλλάζει κάτι. Πιστεύω ότι όσο μεγαλώνεις και ωριμάζεις, γίνεσαι ακόμα πιο σοφός και όσο πιο πολλές εμπειρίες αποκτάς, βλέπεις τη ζωή από άλλη οπτική. Εγώ θαυμάζω τους μεγάλους ανθρώπους και ειδικά αυτούς που κρύβουν μια νεότητα μέσα τους. Γιατί η νεότητα της ψυχής δεν τελειώνει ποτέ».
Επαγγελματικά, έχετε δεχθεί ηλικιακό ρατσισμό;
«Προσωπικά, όχι, αλλά υπάρχει ηλικιακός ρατσισμός στον χώρο μας. Ομως πολλοί σπουδαίοι ρόλοι υπάρχουν σε μεγάλες ηλικίες και αυτό σε κάνει να μην παραιτείσαι ποτέ».
Τι συμβουλή θα δίνατε στις γυναίκες;
«Να χαίρονται τη ζωή τους, να έχουν όνειρα και να έχουν πάντα στο μυαλό τους ότι η ζωή είναι ένα ταξίδι μοναδικό, σπάνιο και εφάπαξ».