Για τους ανά την υφήλιο καλλιτέχνες φίλους της ήταν «ο κύκνος». Για την Ιταλία ήταν η πριγκίπισσα Μαρέλα Καράτσολο ντι Καστανιέτο, που από το 1953 έγινε γνωστή ως σύζυγος του Τζιάνι Ανιέλι, του «τιμονιέρη» της Fiat – της αυτοκινητοβιομηχανίας που ίδρυσε ο παππούς του, Τζοβάνι Ανιέλι, το 1899 στο Τορίνο και η οποία συνδέθηκε με το οικονομικό θαύμα της γείτονος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ταυτίστηκε με την Ιστορία της Ιταλίας. Δικαίως λοιπόν ο Τζιάνι και η Μαρέλα Ανιέλι υπήρξαν οι επικεφαλής της πιο «βασιλικής» από τις «βασιλικές» οικογένειες της πατρίδας τους.
Ο μύθος των Ανιέλι διαρκεί, ο θάνατος, ωστόσο, της Μαρέλα Ανιέλι σε ηλικία 91 ετών στις 23 Φεβρουαρίου στο Τορίνο σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής. Μιας εποχής όπου σε οικογένειες όπως αυτή των Ανιέλι το να συζητεί κανείς δημοσίως για τα τρία «s» – «sogni», (όνειρα), «salute» («υγεία»), «soldi», (χρήματα) – ήταν δείγμα κακής ανατροφής και έλλειψης αγωγής. Οπου ο οικονομικός πλούτος δεν έπρεπε ποτέ να προκαλεί το δημόσιο αίσθημα, όπου η πνευματική καλλιέργεια και οι καλές σπουδές δεν ήταν απλό συμπλήρωμα στην ανατροφή των απογόνων, όπου η αγάπη για την τέχνη και τη φύση ήταν δεδομένες και εμπεδωμένες. Ολες αυτές τις αξίες ενσάρκωνε η «ντόνα Μαρέλα», όπως την αποκαλούσαν οι κάτοικοι του Βιλάρ Περόζα, του χωριού κοντά στο Τορίνο, το οποίο εξακολουθεί να αποτελεί την έδρα της οικογένειας.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
