Το φόρεμα-κύκνος που σφιχταγκάλιαζε τον λαιμό της Μπιορκ κάνοντάς τη να ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες στο γάλα σε εκείνη την τελετή απονομής των Οσκαρ το 2001, μια δημιουργία του Μάρτζαν Πετζόσκι με καταγωγή από τη Βόρεια Μακεδονία. To νεορομαντικό look του Χάρι Στάιλς στο βίντεο κλιπ «Golden» με «σημαία» του ένα χαχόλικο λευκό πουκάμισο για το οποίο είναι υπεύθυνος ο εκ Λίβερπουλ ορμώμενος Στίβεν Στόουκι-Ντέιλι, ο οποίος αποφάσισε να προσδώσει μια queer πινελιά στο βασικό συστατικό της στολής των ιδιωτικών σχολείων του Λονδίνου ιδωμένη μέσα από το βλέμμα ενός αγοριού της εργατικής τάξης. Η (βρετανική) σημαία που αυτή τη φορά έγινε κυριολεκτικά jacket από τον Ράσελ Σέιτζ και φορέθηκε από τη σταθερά «απόλυτη» ιέρεια της βρετανικής μόδας Κέιτ Μος σε fashion editorial για διεθνή τίτλο. To παραμυθένιο, γαλάζιο τούλινο φόρεμα που φόρεσε η Ριάνα και έγινε viral έπειτα από μια ανάρτησή της στο Instagram, προϊόν σχεδιασμού της Μόλι Γκοντάρ. Και, βεβαίως, το αλήστου μνήμης φουσκωτό, latex κοστούμι που φόρεσε το Σαμ Σμιθ στη διάρκεια της τελετής απονομής των BRIT Αwards, βγαλμένο από τη φαντασία τού ινδικής καταγωγής σχεδιαστή Harri (aka Harikrishnan Keezhathil Surendran Pillai), ένας καυστικός τρόπος να απαντήσει ο τραγουδοποιός στα trolls που εξακολουθούν να τον στοχοποιούν για το βάρος του σώματός του.
Καλώς ήρθατε στον υπέροχο κόσμο της βρετανικής μόδας, ένα βασίλειο όπου η φαντασία, το χιούμορ, η απουσία κάθε σοβαροφάνειας, η πληθωρικότητα και η ριζοσπαστικότητα συμπλέουν σε έναν ωκεανό αστείρευτης δημιουργικότητας – ας όψεται, βέβαια, και η ανοιχτή αγκαλιά της που δεν περικλείει μόνο τα «δικά» της παιδιά, αλλά το ταλέντο από όπου και αν προέρχεται.
Εκατό ανάλογες πρωτοποριακές εμφανίσεις, παγκόσμια σύμβολα της ποπ κουλτούρας που σήμαναν την αφετηρία της δημιουργικής πορείας σχεδιαστών ή αναδύθηκαν από πρώιμες συλλογές τους, αποτελούν την πρώτη ύλη της έκθεσης με τίτλο «REBEL: 30 Years of London Fashion» στο Design Museum του Λονδίνου που αναμένεται να εγκαινιαστεί στα μέσα Σεπτεμβρίου για να συμπέσει και με την Εβδομάδα Μόδας του Λονδίνου (15-19/9).
Η έκθεση πραγματοποιείται χάρη στη συνεργασία του Design Museum με το British Fashion Council (BFC) και γίνεται αφορμή για τον εορτασμό της επετείου των 30 χρόνων από τη δημιουργία του προγράμματος NEWGEN
Για την ώρα, αυτοδιαφημίζεται ως μια ευρείας κλίμακας έρευνα για τη σύγχρονη βρετανική κουλτούρα πάνω στη μόδα και στη βιομηχανία της και έχει στόχο να αναδείξει πόσες ευκαιρίες προσφέρει τελικά η σκηνή της μόδας της μητρόπολης και να εμπνεύσει την επόμενη γενιά σχεδιαστών ώστε να αποτολμήσουν μια καριέρα εκεί.
Οπου γης και πατρίς
Η έκθεση πραγματοποιείται χάρη στη συνεργασία του Design Museum με το British Fashion Council (BFC) και γίνεται αφορμή για τον εορτασμό της επετείου των 30 χρόνων από τη δημιουργία του προγράμματος NEWGEN του BFC, μια πρωτοβουλία για την αλίευση φρέσκου ταλέντου αλλά και για τη δημιουργία των κατάλληλων προϋποθέσεων ώστε να διοχετευτεί στην αγορά μέσα από βιώσιμες και υπεύθυνες επιχειρήσεις. Ολοι οι συμμετέχοντες και συμμετέχουσες στην έκθεση υποστηρίχθηκαν στην αρχή της καριέρας τους από το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Ονόματα όπως ο πρόσφατα χαμένος Αλεξάντερ Μακ Κουίν, ο Κρίστοφερ Κέιν, γνωστός και ως ο Willie Wonka της βρετανικής βιομηχανίας μόδας, που πειραματίζεται με δέρμα, πλαστικό, κέντημα, o Kιμ Τζόουνς, δημιουργικός διευθυντής του Dior Homme από το 2018, αφότου βέβαια ο διορατικός Τζον Γκαλιάνο αγόρασε τη μισή συλλογή της πτυχιακής του, ο Σκωτσέζος Τσαρλς Τζέφρι που προσέδωσε πανκ διαστάσεις στο στιβαρό ταρτάν, η εκ Σερβίας Roksanda (Ilincic), το αστέρι της Εβδομάδας Μόδας του Λονδίνου το 2005, ο τουρκο-καναδικής καταγωγής Ερντεμ (Μοράλιογλου) που κάνει επανάσταση «με δαντέλα και τούλι» και η δική μας αγαπημένη Μαίρη Κατράντζου, για να μην ξεχνάμε και το ελληνικό αποτύπωμα στην ούγια της βρετανική μόδας. Την επιμέλεια της έκθεσης έχουν αναλάβει η Σάρα Μάουερ, πρέσβειρα του BFC για τα αναδυόμενα ταλέντα, όπως και η Ρεμπέκα Λιούιν, επικεφαλής επιμελήτρια του Design Museum.
Στην έκθεση θα συμπεριληφθούν ρούχα των σχεδιαστών και σχεδιαστριών μαζί με σχέδια, κινούμενη εικόνα, memorabilia όπως και αρχειακό υλικό από την καριέρα ορισμένων, το οποίο μάλιστα παρουσιάζεται για πρώτη φορά (πολλά από τα ρούχα εμφανίζονται για δεύτερη μόλις φορά, μετά δηλαδή την παρθενική δημόσια παρουσία τους σε επιδείξεις μόδας ή κόκκινα χαλιά, ενώ όσον αφορά το φουσκωτό κοστούμι του Σαμ Σμιθ θα εκτεθεί ένα αντίγραφο που δημιουργήθηκε ειδικά για την έκθεση).
Το Μουσείο έχει συνεργαστεί με τους σχεδιαστές και τις σχεδιάστριες προκειμένου να επιλεγούν ορισμένα από τα πιο σημαντικά και καινοτόμα κομμάτια από τα προσωπικά τους αρχεία, ενώ όλοι οι απόφοιτοι του προγράμματος NEWGEN, περί τα 300 άτομα, θα αναφερθούν με κάποιον τρόπο στην έκθεση.
Η παρουσίαση χωρίζεται σε κατηγορίες που αντιστοιχούν σε εκείνους τους χώρους οι οποίοι λειτουργούν συνήθως ως καταλύτες σε αυτή την προσπάθεια. Από το «Αrt School», μια πολύ καλή διαφήμιση για τις σχολές του Λονδίνου που αποτελούν ούτως ή άλλως πόλο έλξης για δημιουργικά άτομα από όλον τον κόσμο, στο «Backstage Pass», όπου οι επισκέπτες θα έχουν «VIP access» στα παρασκήνια των ντεφιλέ και τις στιγμές που προηγούνται των shows. Στο δε «Runway» θα μπορούν να δουν έξι παρουσιάσεις συλλογών που τάραξαν συθέμελα τον χώρο της μόδας από σχεδιαστές όπως ο Κρίστοφερ Κέιν, ο JW Anderson με τα ανδρόγυνα σχέδιά του ή οι Meadham Kirchhoff, το στούντιο των οποίων παρεμπιπτόντως έχει πλέον κλείσει εξαιτίας συσσωρευμένων χρεών και απαιτήσεων, μια μάστιγα του ιδιαίτερου αυτού χώρου που απαιτεί αδιάκοπη δουλειά, έμπνευση και εσαεί ριζοσπαστικότητα σε συνδυασμό με έσοδα.
Κοιτάζοντας την επιλεκτική παρουσίαση της δουλειάς των τιμώμενων δημιουργών στον Τύπο ως προπομπό της επερχόμενης έκθεσης, δεν μπορείς παρά να εντυπωσιαστείς από την επίδραση που αυτοί έχουν στην παγκόσμια σκηνή της μόδας – αρκεί να πούμε μόνο ότι η διοργάνωση χρηματοδοτείται από ένα όνομα που ήταν κάποτε πρεσβευτής του είδους, τον Αλεξάντερ Μακ Κουίν (για την ακρίβεια από το brand που άφησε πίσω του).
Και χρήζει ιδιαίτερης επισήμανσης στους καιρούς που ζούμε ότι δεν έχει παίξει κανέναν ρόλο η εθνοτική ή φυλετική καταγωγή τους στην όποια επιτυχία τους στη βρετανική πρωτεύουσα, καθώς πολλοί και πολλές εξ αυτών βρέθηκαν σε αγγλικό έδαφος για σπουδές, σχεδόν αποκλειστικά στο Central Saint Martins. Για παράδειγμα, το φόρεμα-κύκνος παρουσιάστηκε στην επίδειξη της NEWGEN για τη σεζόν φθινόπωρο/χειμώνας 2000-2001 και εκεί το ξετρύπωσε η Μπιορκ, η οποία το φόρεσε και στο εξώφυλλο του άλμπουμ της «Vespertine», βοηθώντας το να μείνει στην Ιστορία μαζί με την υπέροχη μουσική της.
INFO
«REBEL: 30 Years of London Fashion»: Design Museum, Λονδίνο, από τις 16 Σεπτεμβρίου 2023 έως τις 11 Φεβρουαρίου 2024.