Πριν από μερικά χρόνια ήταν απίθανο να μουρμουρίσεις σε κάποιον τη μελωδία από το ρεφρέν του «Lost on You» και να µην καταλάβει σε ποιο κομμάτι αναφέρεσαι – τόσο µεγάλη (και τόσο αναπάντεχη, θα μπορούσαν να πουν πολλοί) ήταν η επιτυχία του LP (ένα άτομο το οποίο αυτοπροσδιορίζεται πλέον ως non binary, εξ ου και αναφερόμαστε σε αυτό στο ουδέτερο γένος).

Το τεράστιο αυτό χιτ έχει ξεπεράσει τα 720 εκατομμύρια streams μόνο στο Spotify και είχε φτάσει το καλοκαίρι του 2016 στην πρώτη θέση όλων των charts της Ελλάδας (Official Airplay Chart, Spotify και iTunes). Χάρη στον τουρισμό της χώρας μας (και χάρη στο Shazam), το τραγούδι αυτό απέκτησε φανατικό κοινό και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ένα φαινόμενο που είχε απασχολήσει τότε εκτενώς τα αμερικανικά Μέσα.

Αξίζει φυσικά να υπενθυμίσουμε ότι στο παρελθόν το χαρισματικό αυτό πρόσωπο είχε συνθέσει επιτυχίες για διάσημους καλλιτέχνες όπως η Ριάνα («Cheers [Drink To That]»), η Ρίτα Ορα («Shine Ya Light»), η Σερ («Pride», «Red»), οι Backstreet Boys («Love Will Keep You Up All Night»), η Λιόνα Λιούις («Fingerprint»), η Σελίν Ντιόν («Change My Mind») και η Κριστίνα Αγκιλέρα («Beautiful People»). Το ακροατήριό του πλέον σε όλον το κόσμο είναι τεράστιο, ενώ έχει κάνει sold-out εμφανίσεις σε πάνω 150 πόλεις του κόσμου.

Επτά προσωπικά άλμπουμ έχει κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα, τα «Heart-Shaped Scar», «Suburban Sprawl & Alcohol», «Lost On You», «Forever for Now», «Heart to Mouth», «Churches» και το πάρα πολύ πρόσφατο «Love Lines», το οποίο είναι διαθέσιμο ως φυσικό προϊόν και για streaming στις ψηφιακές πλατφόρμες εδώ και πολύ λίγες ημέρες, από τις 29 Σεπτεμβρίου συγκεκριμένα.

Το LP συνεχίζει να αποτυπώνει την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης εμπειρίας με νότες και στίχους. Το άλμπουμ περιλαμβάνει δώδεκα τραγούδια που αποτελούν μια στοχαστική ματιά σε περιστατικά της ζωής του, συμπεριλαμβανομένων των σχέσεων με συντρόφους, με την οικογένεια και τον εαυτό του.

«Αυτή είναι η ουσία η δική μου και αυτού που κάνω σε όλη μου τη ζωή, μια συνεχής και αδιάκοπη προσπάθεια να καταλάβω και να κατανοήσω εμένα και τους άλλους. Ακόμη και ως άτομο, νιώθω ότι αποκτάω ολοένα και περισσότερη πυκνότητα και συγκέντρωση. Είμαι περισσότερο εγώ κάθε χρόνο που περνάει» έχει πει σχετικά, ενώ όσον αφορά τη διαδικασία της επικοινωνίας των τραγουδιών με τους ακροατές δήλωσε: «Είναι σαν να βάζεις κάποιον να χαλαρώνει, να βοηθάς το μυαλό του να αφεθεί ώστε να είναι έτοιμος να δεχθεί αυτά τα συναισθήματα. Τότε μπορούν να αφήσουν το τραγούδι να μιλήσει στην ψυχή τους με τον τρόπο που θέλουν».

Ξεκινάμε τη συζήτησή μας από το «Long Goodbye» που με το εθιστικό ρεφρέν του και τον πλούσιο 70s ήχο του αναμένεται να γίνει το αδιαφιλονίκητο σουξέ αυτής της νέας δισκογραφικής δουλειάς. Είναι ξεκάθαρα ένα τραγούδι χωρισμών και αποχωρισμών, σχολιάζω. «Το πρώτο κουπλέ είναι για την τελευταία μου σχέση, το δεύτερο κουπλέ μιλάει για την πρώην αρραβωνιαστικιά μου, είτε το ξέρουν είτε το έχουν καταλάβει είτε όχι, έτσι νιώθω ότι συμβαίνει. Συνειδητοποίησα ότι δεν ήθελα να πω αντίο, στο παρελθόν φοβόμουν πολύ το τέλος, ίσως επειδή έχω ζήσει πολλές απώλειες. Οι γονείς μου πέθαναν, κάποιοι από τους καλύτερούς μου φίλους το ίδιο, ο χρόνος περνάει, τίποτε δεν μένει σταθερό, όμως αισθάνεσαι αβοήθητος όταν συνειδητοποιείς πως κάτι έχει τελειώσει. Το περνάμε όλοι ωστόσο, ελπίζω πως οι ακροατές θα ταυτιστούν με το τραγούδι» απαντά.

Τονίζω επίσης ότι ακόμη και το βιντεοκλίπ έχει κάτι πιο χειροποίητο και προσωπικό, ειδικά σε σχέση με το προηγούμενο σινγκλ, το «Golden», ένα κομμάτι που εξερευνά τον τρόπο με τον οποίο εκτιμάς όσα μαθαίνεις όταν χάνεις μια αγάπη. Το συγκεκριμένο φιλμάκι αποτελεί μια ακριβή παραγωγή την οποία σκηνοθέτησε ο Στίβεν Σκόφιλντ (συνεργάτης και της Τέιλορ Σουίφτ) και είναι γυρισμένo σε ένα παλιό κλασικό καλιφορνέζικο αρχοντικό. «Hμουν σε περιοδεία και δεν είχα πολύ διαθέσιμο χρόνο, οπότε οι λόγοι ήταν κατά βάση πρακτικής φύσεως, όμως τελικά σκέφτηκα ότι θα είχε πλάκα να έκανα κάτι πιο προσωπικό και πιο ωμό. Oταν παρουσιάζεις συνεχώς μεγάλες παραγωγές το κοινό συνηθίζει σε μια συγκεκριμένη εικόνα και ήθελα να ανακατέψω λίγο την τράπουλα. Είχα επίσης την επιθυμία να δείξω λίγο και το νέο σπίτι μου, τη νέα ζωή μου».

Ποιο είναι λοιπόν το περιεχόμενο των νέων τραγουδιών; Τι ώθησε στη δημιουργία τους; «Νομίζω ότι εξέτασα το θέμα των σχέσεων αλλά και τον εαυτό μου, το πού βρίσκομαι. Εχω μια καθαρή αίσθηση του εαυτού μου και στις σχέσεις τη χάνω, το βλέπω και όταν παρηγορώ φίλους ή φίλες μετά από έναν χωρισμό, όταν ερωτεύεσαι ξεχνάς ποιος πραγματικά είσαι μέσα στη σχέση, μπορείς να νιώθεις τόσο άσχημα, να αμφισβητείς τον εαυτό σου, και δεν είναι δύσκολο να βρεθείς σε τοξικές καταστάσεις. Πρέπει να θυμάσαι τη δική σου δύναμη, να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ότι υπάρχει λόγος που σε επέλεξε κάποιο άτομο και να μην αφήνεις την αυτοεκτίμησή σου να δέχεται πλήγματα. Κάποιοι που με ξέρουν μπορεί να τα διαβάζουν αυτά και να γελάνε, γιατί έχω έντονη και δυναμική προσωπικότητα αλλά ακόμη προσπαθώ να βρω τον χώρο μου σε όλο αυτό. Εχω δώσει τελευταία έμφαση στις φιλίες μου, τις καλλιεργώ και βλέπω πιο καθαρά τι μου αρέσει σε εμένα και στους άλλους, πρέπει να εξερευνάς κάθε πλευρά σου. Καμιά φορά και όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο, αφήνεις τις εντυπώσεις των άλλων να επηρεάσουν την εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου, όμως μόνο εσύ γνωρίζεις πραγματικά ποιος είσαι». Δεν υπάρχουν ωστόσο και καλές σχέσεις; Πώς θα όριζε έναν υγιή ερωτικό δεσμό; «Νομίζω πως μια καλή σχέση σού επιτρέπει να είσαι χαρούμενος, ανεξάρτητος και ελεύθερος και στη δική σου ζωή και στον κοινό χρόνο που περνάτε μαζί».

Ρωτώ αν η απόφαση να αρχίσει να αυτοπροσδιορίζεται έξω από το δίπολο άνδρας-γυναίκα έχει να κάνει και με το κλίμα συντηρητισμού που επικρατεί στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, αν υπάρχει δηλαδή και μια ακτιβιστική διάσταση σε αυτή τη συνειδητοποίηση.

«Νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι νιώθουν πολύ ασφαλείς μόνο μέσα σε ένα πλαίσιο παραδοσιακών αξιών χωρίς να εξετάζουν πότε δημιουργήθηκαν και τι σκοπό ακριβώς υπηρετούν. Η ζωή και οι κοινωνίες αλλάζουν, δεν θα μπορούσαν όλα να μένουν ίδια για πάντα, υπάρχουμε σήμερα και εμείς που δεν αυτοπροσδιοριζόμαστε ως άνδρες ή γυναίκες. Νομίζω ότι η ανθρωπότητα πρέπει να κοιτάξει μπροστά, να ξεχάσει τον συντηρητισμό, δεν θα επιβιώσουμε αλλιώς, κάθε μέρα όλα αυτά τα παλιομοδίτικα, αντιδραστικά φαινόμενα φαντάζουν ολοένα και πιο προβληματικά. Δεν με νοιάζει ποιος εγκρίνει τον τρόπο ζωής μου. Πιστεύω ότι η όλη κουβέντα γίνεται επειδή κάποιοι θέλουν να έχουν έλεγχο στη ζωή μας, ας μην τους το επιτρέψουμε» μου λέει.

Δεν θα μπορούσαμε φυσικά να μη μιλήσουμε για την Ελλάδα και για τη σχέση αμοιβαίας αγάπης που έχει δημιουργηθεί με τους έλληνες μουσικόφιλους. «Πήγα στη Μύκονο πρόσφατα, δεν είχα επισκεφθεί άλλο μέρος πέραν της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, και έπαθα πλάκα με την ομορφιά του νησιού. Αγαπώ τόσο πολύ την Ελλάδα και τους ανθρώπους της, βλέπω μια χαλαρότητα, μια άνεση στη συμπεριφορά τους, χαρακτηριστικά που μου αρέσουν πολύ».