Λιβανέζοι της Αθήνας

Ναταλί Φαλάχα, γραφίστρια και υπεύθυνη branding και επικοινωνίας για το Gem Society Boutique Hotel & Spa στην οδό Αριστείδου.

To πρώτο πράγμα που βλέπεις μόλις μπαίνεις στο φουαγέ του Gem Society Boutique Hotel & Spa, εκεί όπου βρίσκεται και το café αλλά και εστιατόριό του, Muse Bistro, είναι μια υπερμεγέθης ασπρόμαυρη φωτογραφία από ένα οικογενειακό τραπέζι. Αυτοί είναι οι παππούδες και οι προπαππούδες του ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου, Ανρί Γκεμαγέλ, σε ένα τραπέζι γάμου πριν από περίπου ογδόντα χρόνια στην Αίγυπτο. «Για εμάς, αυτό το ξενοδοχείο είναι η συνέχιση μιας μακράς οικογενειακής ιστορίας, το νέο ξεκίνημα της οποίας πραγματοποιείται στην Ελλάδα» θα πει η Ναταλί Φαλάχα, μια διεθνώς βραβευμένη γραφίστρια η οποία είναι υπεύθυνη για το branding και την επικοινωνία του ξενοδοχείου που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Αριστείδου. Γιατί μαζί με τα δύο της παιδιά και βεβαίως με τον σύζυγό της, ο οποίος είναι ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου, έχει εγκατασταθεί πλέον μόνιμα στην πόλη. Ισως πιο νωρίς από ό,τι θα το περίμενε, ίσως πιο αμετάκλητα από όσο θα το επιθυμούσε, όμως η έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού στην οποία η Ναταλί τραυματίστηκε και το δημιουργικό γραφιστικό της γραφείο, vit-e branding & digital, υπέστη σοβαρές ζημιές την ανάγκασαν να κάνει το μεγάλο βήμα. Το ξενοδοχείο άνοιξε το καλοκαίρι και η οικογένεια έχει εγκατασταθεί στην Αθήνα, συγκεκριμένα στη Γλυφάδα, όπου σκοπεύει να συνεχίσει εδώ τη ζωή της, με τη Ναταλί να διευθύνει το γραφείο της Βηρυτού από απόσταση και όποτε είναι δυνατόν εκ του σύνεγγυς. Γιατί εδώ; Γιατί εδώ υπάρχει η αστική ακαταστασία, η αναρχία και η χαλαρή νοοτροπία που θυμίζει αυτή τη χαμένη πατρίδα. «Οι άνθρωποι, για παράδειγμα, αργούν στα ραντεβού τους, είναι κάτι στο οποίο είμαστε συνηθισμένοι από τον Λίβανο, χωρίς να σημαίνει ότι προσωπικά το ενστερνίζομαι. Με τον άνδρα μου ήμασταν πάντα απαιτητικοί και σχολαστικοί και δεν συναντούσαμε πολύ κόσμο που να έχει τις ίδιες «εμμονές», κάτι που συμβαίνει και στην Ελλάδα. Δεν είναι κριτική για τη χώρα, το αντίθετο, μοιάζουμε τόσο πολύ ως λαοί. Απλώς όταν βρίσκεσαι πλέον στην Ευρώπη αρχικά μπορεί να έχεις άλλες προσδοκίες, ότι εδώ δεν θα είναι σαν τον Λίβανο. Τελικά έχουμε παρόμοια προβλήματα, μόνο που εδώ έχετε πολύ περισσότερα καλά πράγματα από εμάς, όπως την εύκολη πρόσβαση στη θάλασσα. Και στον Λίβανο υπάρχει θάλασσα, αλλά είναι πολύ μολυσμένη».