Εκαναν επί έναν χρόνο τα στραβά μάτια στην παραβατικότητα εκείνων που κατοικούν στις υποβαθμισμένες περιοχές, ανάμεσά τους πολλοί μετανάστες και πρόσφυγες τους οποίους και χρησιμοποιούν ως άλλοθι της κατακουρελιασμένης αριστεροσύνης τους: Στον σταθμό του τρένου στη Βικτώρια άπαντες μπαινόβγαιναν δωρεάν, αφού οι μπάρες παρέμεναν ανοιχτές. Πριν από περίπου δύο εβδομάδες οι μπάρες έκλεισαν. Και ένα πλήθος εκπαιδευμένο στο τζάμπα δεν ήξερε τι να κάνει. Συνωστισμός πίσω από τους ελάχιστους που ακύρωναν εισιτήριο, με δεκάδες επιβάτες να σπρώχνονται για να περάσουν μαζί τους. Τέτοιο χάος σε σταθμό τρένου δεν είχα ξαναδεί. Καθόμουν και παρατηρούσα, για άλλη μία φορά, πόσο αναξιοπρεπής μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος για να εξοικονομήσει ένα ευρώ. Και όπως ήταν προφανές από την προσεγμένη εμφάνισή τους, δεν ήταν όλοι οι «δεν πληρώνω» τόσο πένητες ώστε να μην μπορούν να πληρώσουν για ένα εισιτήριο.
Διαβάζω τώρα πως εδώ και δύο χρόνια βρίσκονται ακινητοποιημένοι στα αμαξοστάσια 22 από τους 67 συρμούς του μετρό της Αθήνας λόγω βλαβών και ελλείψεων σε ανταλλακτικά. Πού να βρεθούν τα λεφτά για να τους συντηρήσουν σε μια χώρα που είχε κάνει τα εισιτήρια για τις δημόσιες μεταφορές προαιρετικά;
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
