Την τελευταία δεκαπενταετία και ιδιαίτερα τα χρόνια που η κρίση έκλεισε τις επαγγελματικές πόρτες για χιλιάδες νέους ανθρώπους στη χώρα μας το ελληνικό στοιχείο ταξίδεψε σε όλες τις άκρες της Γης, υπενθυμίζοντας τις αμέτρητες δυνατότητες που έχουν οι νέοι έλληνες επιστήμονες. Η αρχή, βέβαια, δεν έγινε αποκλειστικά με την κρίση, αφού και τις περασμένες δεκαετίες δεν ήταν λίγοι εκείνοι που επέλεξαν το εξωτερικό για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία.
Το brain drain ή αλλιώς η μαζική φυγή των νέων στο εξωτερικό, στο κυνήγι μιας καλύτερης ζωής, πλήγωσε βαθιά την Ελλάδα, με τη ζημιά να χαρακτηρίζεται ανεπανόρθωτη – αν με ταχείες διαδικασίες δεν περάσουμε στο «brain gain». Τα «καλά μυαλά» παραδοσιακά το θεωρούσαμε δεδομένο ότι θα αναζητήσουν το δικό τους αύριο στο εξωτερικό και όχι στη χώρα μας. Μεταξύ σοβαρού και αστείου, άλλωστε, όλοι έχουμε ακούσει σε κάποιο οικογενειακό τραπέζι την ατάκα για τον τάδε ανιψιό που διαπρέπει εκτός συνόρων. Τα χρόνια πέρασαν, τα αστεία έγιναν πραγματικότητα και σε όποιον κλάδο και αν κοιτάξει κανείς, θα πέσει πάνω σε γνώριμα ονοματεπώνυμα να του θυμίζουν ότι για κάποιους ιδιαίτερους, προσωπικούς ή μη λόγους, αυτοί οι Ελληνες επέλεξαν μια άλλη ζωή μακριά από την πατρίδα τους. Η επιτυχία εξυπακούεται πως δεν γνωρίζει σύνορα, ούτε έχει κάποιος επαγγελματίας την υποχρέωση να μείνει στη χώρα που γεννήθηκε ώστε να αποδείξει τα αυτονόητα: Οτι η επιστήμη και ο δρόμος που επέλεξε για να αφήσει το δικό του στίγμα στην παγκόσμια ιστορία θα αποδώσει τα μέγιστα όταν βρει το καλύτερο, το πιο φιλικό, ανοιχτό, γεμάτο ευκαιρίες και προκλήσεις περιβάλλον.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
