«Στην πρώτη επαφή τι περίεργος άνθρωπος: χλομός, ελάχιστα κινητικός, με χειραψία χαλαρή, κι όμως το πιο φλογερό, το πιο σταθερό πλάσμα που έχω γνωρίσει. […] περισσότερο γενναιόδωρος παρά φιλελεύθερος, ιδεαλιστής σε σημείο που δεν διαχώριζε τις πολιτικές απόψεις του από την τέχνη, για πολλά χρόνια υπογράφαμε μαζί τα πιο φλογερά ψηφίσματα για την ειρήνη στον κόσμο, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη για όλους τους ανθρώπους, ή μάλλον για το δίκαιο». Ο ζωγράφος Ζαν Ελιόν έψαχνε τις λέξεις για να μιλήσει γι’ αυτόν τον «πλούσιο και σύνθετο άνθρωπο που δεν συνοψίζεται σε λίγες αράδες» στη νεκρολογία του για τον Κριστιάν Ζερβός (1889-1970).
Γνωρίζετε το όνομά του; Oχι; Μην αισθάνεστε άσχημα, κι ας υπήρξε μια εξέχουσα προσωπικότητα που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την πρόσληψη της τέχνης από το κοινό της εποχής του. Για παράδειγμα, υπήρξε εκδότης του 33τομου ογκώδους καταλόγου όπου παρουσιάζεται όλο το έργο του καλού του φίλου Πάμπλο Πικάσο. Ενας εκδοτικός άθλος που ξεκίνησε το 1932 και ολοκληρώθηκε σταδιακά μετά τον θάνατό του το 1970 όταν η συνεργάτις του Μίλα Γκαγκάριν εξέδωσε τους τελευταίους δέκα τόμους ως το 1978.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
